လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်နှင့် ဟာကိရိ နောက်က ထိုင်ခုံကျောမှီကို ကိုင်ကာ ဆီးခုံခြင်း ဖိပွတ်ရင်း ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်း၍ လိုးပေးလိုက်သည်။
” ပျစ်ပျစ်ပျိပျိ အအအဟားးးး ဇိဇိဇွိဇွိ အအအအ ရှီးးးး ပြွတ်ပြွတ်ပျစ်ပျစ် အအအအ “
ဟာကိရိလည်း မေလေး၏ နို့တစ်ဖက်ကို စို့လိုက်၊ ကျန်တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ညှစ်လိုက် လုပ်နေသည်။ ဦးကျောက်လုံးက ခါးကို လာကိုင်သဖြင့် မေလေး ဟာကိရိကို အပေါ်မှ ကပ်ပွတ်၍ လိုးခြင်းကို ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။ သူမအား ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ညှပ်လိုးတော့မည်မှန်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်ကို လီးဒစ် နွေးနွေးကြီး လာထိသဖြင့် စအိုပေါက်လေး ကျုံ့မိသည်။
” ဇွိဇွိဇွိ!!!! အ “
လဒစ်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်လာသည်။ မေလေး အံကြိတ်ထားမိသည်။
” အင့်!!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗုဗု!!!! အူးးးးးး “
လီးကြီးက ဖင်ပေါက်လေးထဲ မဆန့်မပြဲနှင့် ရက်စက်စွာ ဝင်လာသည်။ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်နှင့် မေလေး၏ခါးကို စုံကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။
” ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!!! အီးးးးးး ဇွိဇွိဗျစ်ဗျစ် အားဟားးဟားးး ဗျိဗျိဇွိဇွိ အူးးးဟူးးးဟူးးးး “
ဟာကိရိကလည်း အောက်မှ ပင့်ပင့်လိုးသည်။ လီးနှစ်ချောင်းက ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်ထဲ ကြပ်သိပ်စွာ ဝင်ထွက်နေသည်။ မေလေးလည်း နာကျင်မှုဒဏ်ကို အံကြိတ်ခံနေရသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့်ကြာသော ဟာကိရိနှင့် ဦးကျောက်လုံးတို့ နှစ်ယောက်သား ဆောင့်ချက်၊ ညှောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး
” ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အားးးး ဇွိဇွိဗျိဗျိ!!!!အားးးးးး ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ!!!! ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ်!!!! အအအအ အားးးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးး “
စောက်ပတ်ထဲရော ဖင်ပေါက်ထဲပါ သုတ်ရည်များ ဝင်လာသည်နှင့် မေလေးစောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်များ ညှစ်ထုတ်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားကြသည်။
” ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု ဟူးးးးးးးးးးးး “
ဦးကျောက်လုံး၏ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲမှ ပျော့ခွေကာ ကျွတ်သွားသည်နှင့် ဖင်ထဲမှ သုတ်ရည်များ အံထွက်လာသည်။
” ဘီလူးညီနောင်ကို ပြုစုလိုက်ပါဦး “
ဟာကိရိအပေါ် ခွထိုင်ထားရာမှ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်နှင့် မေလေးပေါင်ကြားတွင် သုတ်ရည်များ စီးကျလာသည်။ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေသော ဘီလူးကြီး၏ အပေါ် တက်ခွကာ လီးကို စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့၍ ထိုင်ချလိုက်သည်။
” ဇွိဇွိဗျိဗျိ!!! အိ အိ ဟားးးးးးး “
ဟာကိရိလီးထက် ကြီးသော လီးကြီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်ကာ သားအိမ်ကို ထောက်နေသည်။ ဘီလူးငယ်က သူ၏လီးကို တံတွေးဆွတ်ပြီး မေလေး၏ စအိုပေါက်ကို တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် မေလေး၏ခါးကို စုံကိုင်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။
” အင့်!!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့!!!! ”
ဘီလူးညီနောင်၏ လီးကြီးများသည် ရှည်လျား တုတ်ခိုင်လွန်းပြီး ဆောင့်ချက်တွေလည်း ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် မေလေး ငယ်သံပါအောင် အော်နေရသည်။ ဖင်ပေါက်လည်း အသားနီလှန်ကာ ကြိမ်းစပ်နေ၏။
—– —– —– —– —– —– —–
ကပ္ပိယကြီး၏ သတင်းက တိကျလွန်းသည်။ ရဲသွေးတို့အဖွဲ့ တောင်ထိပ်တွင် အဆင်သင့် နေရာယူထားကြသည်။ နေလုံးကြီး အနောက်ဖက် တောင်တန်းအောက်သို့ တဖြည်းဖြည်း နိမ့်ဆင်းသွားပြီ။ တောင်ကြားလမ်းတွင် ဖုန်များ အလိပ်လိပ် တက်လာသည်။
” ကိုညိုမောင်ရေ၊ ခွေးမျိုးတွေ လာပြီ၊ ခင်များတို့အဖွဲ့က အနောက်ဘက် တောင်ထိပ်မှာ နေရာယူပါ၊ ကျုပ် အချက်ပေးတာနဲ့ ထောင်ချောက် ကြိုးတွေကို ဖြတ်ချလိုက်၊ ဦးအောင်ကောင်းတို့ အဖွဲ့က ဒင်းတို့ ပြန်ဆုတ်ပြေးမယ့် လမ်းမှာ နေရာယူ၊ ဒီကောင်တွေ သွေးပျက်ပြီး ရမ်းသန်းပစ်လိမ့်မယ်၊ ကျည်ကုန်မှ လူချင်း လုံးမယ်၊ လေးသမားတွေ အသင့်ပြင်ထားဟေ့ “
ဂျပန်တွေ တောင်ကြားထဲ ဝင်လာပြီ။ ညိုမောင်တို့အဖွဲ့ ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် ရဲသွေး၏ အချက်ပေးသံကို နားစွန့်နေကြသည်။ ဂျပန်တွေ စုစုပေါင်း အင်အား ၃၀ ခန့် ရှိသည်။ ဂျပန်စစ်ကြောင်း၏ နောက်ဆုံးမှ လိုက်ပါလာသော တပ်သားတစ်ယောက်ပါ တောင်ကြားထဲ ရောက်သည်နှင့်
” စမယ်ဟေ့ !!!!!!!!!!!!!!!!!! “
ရဲသွေး၏ အချက်ပေးသံ ကြားရသည်နှင့် ညိုမောင်တို့ ကျောက်တုံးခလုပ် ကြိုးများကို ဖြက်လိုက်သည်။
” ဒုတ် ဒုတ် ဒုတ်!!!! ဝရောရောရော ဒုန်းးး ဒုန်းးး ဒုန်းးးး “
” ဟဟ ဘာဖြစ်တာလဲ၊ ဟာ ကျောက်တုံးတွေ ကျောက်တုံးတွေ၊ ပြေးပြေး ရန်သူရှိတယ် ပြေးကြဟေ့ “
” ဝုန်းးးး ဒုန်းးးး အားးးးးး အားးး အားးးး “
ကျောက်တုံးကြီး ၁၀ လုံးခန့် ရှေ့နောက်ဝဲယာ တောင်ကုန်းပေါ်မှ အရှိန်နှင့် ကျလာသဖြင့် မည်သို့မျှ ပြေးမလွတ်နိုင်။ ဂျပန်အချို့ ကျောက်တုံးပိ၍ သေလေပြီ။
” ပစ်! !!!!! “
” ဝှစ် ဝှစ် ဝှစ် ဝှစ် အားးး အားးး အားးးးး “
သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့် ပြေးနေသော ဂျပန်အချို့လည်း ဒူးလေးမြှားထိကာ အတုန်းအရုန်း လဲကျကုန်သည်။
” ရန်သူ!!! ရန်သူ!!! ပစ် ပစ် !!!! ဒိုင်း ဒိုင်း ဒိုင်း ဒိုင်းးးးး “
တောင်ကြားတစ်ခုလုံး အော်ဟစ်သံ၊ သေနက်ပစ်သံများ ဆူညံကုန်၏။ ရဲသွေးပြောသည့်အတိုင်း ဂျပန်များ ကြောက်လန့်ကာ ရမ်းသမ်းပစ်ကြသည်။ ဂျပန်တွေပစ်ရင်း ကျည်ကုန်ချိန်တွင် ကျည်ထည့်ရန် အချိန်မပေးတော့။
” တက်!!!!!!! ကျားးးးးးးးးးးးးး “
တောင်ကုန်းပတ်ဝန်းကျင်မှ ဓါးများဖြင့် ပေါ်လာသော လူအုပ်ကြီးကြောင့် ဂျပန်များ သွေးပျက်သွားသည်။
” ချွန် ချွန် ချလွန် အားးးးး ဝှစ်ဝှစ်ဝှစ် အားးးးးးးး ”
ဂျပန်အချို့ အနောက်ဘက်သို့ ပြန်ပြေးရာ ဦးအောင်ကောင်းတို့ အဖွဲ့က စီး၍ တိုက်ခိုက်သည်။ နာရီပိုင်းအတွင်း တိုက်ပွဲပြီးဆုံးသွားသည်။ ဂျပန်တစ်ယောက်မှ အသက်ရှင်ခွင့်မရှိ။ ညိုမောင်နှင့် တပ်သား အချို့သာ ဒဏ်ရာ အနည်းငယ်ရသည်။ အလောင်းများအား တောထဲတွင် မြေမြှုပ်ပြီး ၄င်းတို့ ပါလာသော ရိက္ခာလက်နက်များ သိမ်းဆည်းကာ စခန်းသို့ ပြန်ခဲ့သည်။ အပြန်လမ်းတွင်
” သူကြီး၊ ကျုပ်မိန်းမရော “
ဦးအောင်ကောင်းသည် ညိုမောင်အား တွေတွေကြီး ကြည့်ရင်း
” မနှောင်း ဆုံးရှာပြီ ညိုမောင် “
” ဗျာ!!!!!!!!!! “
” ညိုမောင်!!! ညိုမောင် “
ဦးအောင်ကောင်းနှင့် ရဲသွေးတို့ လယ်တောရွာဘက် ပြေးသွားသော ညိုမောင်၏ နောက်သို့ လိုက်ခဲ့ကြသည်။ မနှောင်းအား မြှုပ်နှံ့ထားသော မြေပုံလေး ဘေးတွင် ညိုမောင် ဒူးထောက်ကာ ငိုနေသည်။
” ဖြစ်ရလေ မနှောင်းရယ်၊ ငါ့ကြောင့် နင် အဖြစ်ဆိုးနဲ့ ကြုံရတာ၊ တောက်!!! ခွေးမျိုးတွေ၊ မင်းတို့ကို ငါသတ်မယ်၊ ငါ သတ်မယ် “
” ကိုညိုမောင်၊ စိတ်ထိန်းစမ်းဗျာ၊ ကျုပ်တို့ လူမျိုးတွေ ဒီလိုအဖြစ်ဆိုးမျိုး ထပ်မကြုံရဖို့ ခင်များမှာ တာဝန်အများကြီး ရှိသေးတယ်ဗျ၊ ခင်များ ကမူးရှူးတိုး လုပ်လို့မရဘူးးး “
သူ့အား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်း ပြောသော ရဲသွေး၏ စကားကြောင့် ညိုမောင် ငြိမ်ကျသွားသည်။
” မနှောင်း အသက်စွန့်တာ ခင်များ တစ်ယောက်ထဲအတွက် မဟုတ်ဘူးဗျ၊ ခင်များရှိတဲ့နေရာကို ပြောလိုက်ရင် ခင်များ သေရုံတင်မကဘူး၊ ကျုပ်တို့ တော်လှန်ရေးကြီး ပျက်သွားမှာ၊ ဒါ့ကြောင့် မနှောင်းက တစ်မျိုးသားလုံးအတွက် အသက်ကို စွန့်သွားတာဗျ၊ အသိရှိစမ်းပါဗျာ၊ အချိန်တန်ရင် ကျုပ်တို့ရဲ့ ဗမာ့သွေး ဘယ်လောက်နီကြောင်း ရဲကြောင်း ဒင်းတို့ သိစေရမယ်၊ ကျုပ်တို့ စည်းစည်းလုံးလုံးနဲ့ တွန်းလှန်တိုက်ထုတ်ဖို့ ဒီ စစ်ဆင်ရေးကို ကပ္ပိယကြီးက ” ရဲသွေး နီနီ ” စစ်ဆင်ရေးလို့ အမည်ပေးခဲ့တာ ကျုပ်ကို ကိုယ်စားပြုတာ မဟုတ်ဘူးဗျ၊ တစ်မျိုးသားလုံးကို ကိုယ်စားပြုတာ “
***** ***** ***** ***** *****
စခန်း ၁ တွင်
” အားးးး စပ်တယ်၊ စပ်တယ်၊ ဖြေးဖြေး လုပ်ပါ မိလုံးရာ “
ကြွက်သား အပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် ယောက်ျားပီသသော ညိုမောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ ဒဏ်ရာများအား ဆေးလိမ်းပေးနေရင်း
” ဂျပန်ကို တိုက်တာကြ မကြောက်ဘူး၊ ဒါကြတော့ အော်နေတယ်၊ တကတည်း ယောက်ျားမဟုတ်တာ ကြနေတာဘဲ “
” ယောက်ျားက ယောက်ျား၊ စပ်တာက စပ်တာ တခြားစီပဲဟ “
အနာကို ဆေးလိမ်းပေးရင်း စကားနာထိုးနေကြသော ညိုမောင်နှင့် မိလုံးကို ကြည့်ကာ မြနှင်းနှင့် ရဲသွေး ပြုံးမိသည်။
” ပင်ပန်းသွားပြီလားဟင် “
” တိုင်းပြည်အတွက်ပဲကွယ်၊ ဘယ်လိုလုပ် ပင်ပန်းမှာလည်း၊ နောက်ပြီးတော့ ကျုပ်ဘေးမှာ ချစ်ရတဲ့ အပျိုချောလေး ရှိနေတာဘဲဟာ၊ ရှလွပ် “
” အို!!! ကိုရဲနော်၊ သိပ်ဆိုးတာဘဲ သွား “
ရှက်ရှက်နှင့် ရဲသွေးအား တွန်းလွှတ်ကာ အခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသော မြနှင်းအားကြည့်ပြီး တဟားဟား ရယ်နေသည်။
” ကိုရဲသွေးကလည်း၊ ရယ်မနေနဲ့၊ မမမြနှင်း စိတ်ဆိုးသွားပြီ၊ သွားချော့လိုက်ဦး “
” အေးပါဟာ ဟဲဟဲဟဲ “
မြနှင်း၏အခန်းထဲ ဝင်သွားသော ရဲသွေးအား ပြုံးကြည့်ကာ ညိုမောင် ဆွေးသွားသည်။
” မနှောင်းကို သတိရသွားတာလား ကိုညိုမောင် “
” မဟုတ်ပါဘူး မိလုံးရယ် “
” မဟုတ်ရင်လည်း ထ၊ သူများအတွဲ ကြည်နူးနေတာ ချောင်းသလို ဖြစ်နေမယ်။ ”
” ဟေ!!!! အေးအေး!!!! အဟေးးးးးးးးးး “
လက်မောင်းအား တွဲထူကာ ထွက်သွားသော မိလုံး၏ နောက်သို့ ညိုမောင်တစ်ယောက် ယောင်တောင်တောင်နှင့် လိုက်ခဲ့သည်။ ရဲသွေး အခန်းထဲ ရောက်သွားချိန်တွင် မြနှင်းက ကျောပေးကာ ထိုင်နေသည်။
” စိတ်ဆိုးသွားတာလား ချစ် “
” သွား၊ လာမချော့နဲ့၊ မိလုံးတို့ ကြည့်နေတော့ ရှက်တာပေါ့ “
” ကိုရဲက ချစ်လွန်းလို့ပါကွယ် “
မြနှင်း၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် ခေါင်းငုံ့နေသော မြနှင်းအား ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် မေးစေ့လေးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ မြနှင်း၏ မျက်နှာလေးကို မော့လိုက်သည်။ မျက်လုံးမှိတ်ထားသော မြနှင်း၏ မျက်နှာလေး ရှက်စိတ်ကြောင့် ပန်းရောင် သန်းနေသည်မှာ အလွန်ပင် ချစ်စရာကောင်းလှသည်။ မြနှင်းလည်း ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်ကာ နှုတ်ခမ်းများ တစ်စက်စက် တုန်နေသည်။
” ရွှတ်!!!!! ဟားးးး မွှေးလိုက်တာကွယ် “
မြနှင်း၏ ပါးမို့မို့ထက်မှ သနပ်ခါးရနံ့လေးက မွှေးကျူနေသည်။
” မြနှင်း “
” ရှင် “
” ကိုရဲတို့ အတူနေချင်ပြီကွာ “
” တော်လှန်ရေးကြီး ရှိသေးတယ်လေ “
” ဘာဖြစ်လဲ၊ ကိုရဲက တော်လှန်ရေး လုပ်နေတုန်း၊ မြနှင်းက ကိုရဲတို့ အားကိုးရမယ့် သားသားမီးမီးလေးတွေ မွေးပေးလေ “
” အို!!! ကိုရဲကလည်း ဘာတွေပြောမှန်း မသိဘူး “
” ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်!!!! ဟင်းးးးးးးး “
မြနှင်း၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ မျက်လုံးမှေးစင်းကာ ခေါင်းမော့သွားသော မြနှင်း၏ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးကို နမ်းရှိုက်ရင်း ရဲသွေး၏ လက်များက မြနှင်းနောက်ကျောရှိ အင်္ကျီ ဂျိတ်များကို မသိမသာ ဖြုတ်နေသည်။ အပျိုဖျန်းလေး မြနှင်းခင်မျာ ရဲသွေး၏ အထိအတွေ့များကို ယစ်မူးနေမိသည်။ တိုင်းပြည်အတွက် အသက်စွန့်ရန် ဝန်မလေးသော ချစ်သူအား မိမိ၏ခန္ဓာကိုယ်အား ပေးအပ်ရန် မြနှင်း ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အချိန် သိပ်မကြာမီမှာပင် မြနှင်း၏ အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားသည်။
” အိုးးး လှလိုက်တာကွာ “
” ကိုရဲနော်၊ မြနှင်း ရှက်လို့ သေတော့မယ် “
” ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အ!!! အင်းး ဟင်းး ဟင်းးးးးးး “
ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်နေသော မြနှင်း၏ နို့အုံ ယတစ်ဖက်ကို ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်နေသည်။ ရဲသွေး၏ အကိုင်အတွယ်ကြောင့် ကြက်သီးများပင် ထလာသည်။
” အင်းးဟင်းးဟင်းးးဟင်းးးးးး “
ရဲသွေး၏ လက်တစ်ဖက်က မြနှင်း၏ ပေါင်တံကို ပွတ်သပ်ရင်း ထမိန်စကို တဖြည်းဖြည်း လိပ်တင်နေသည်။ ထမိန်မှာ ခါးလည်အထိ ရောက်သွားပြီ။ ဖြူစင်ဝင်းမွတ်သော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်၏ ဂွစုံတွင် အမွှေးနုနုလေးများ ယစ်သိုင်းနေသော စောက်ဖုတ်လေး ပေါ်လာသည်။ ရဲသွေး၏ လက်က ပေါင်တွင်းသားများကို ပွတ်သပ်ရင်း စောက်ပတ်လေးကို မထိတထိ လုပ်နေသည်။
” အ!!!! ကိုရဲရယ် အင်းဟင်းဟင်းးးးးး “
တချက်တချက် စောက်စိကို ထိမိရာ မြနှင်း၏ကိုယ်လုံးလေး ဓာတ်လိုက်သလို ခံစားရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း ချွဲကျိကျိ အရည်ကျည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ ရဲသွေးက မြနှင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ် အသာအယာ လှဲလိုက်ပြီး ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် မြနှင်း ပတ်လက်အနေအထားဖြင့် မျက်စိမှိတ်ကာ မျက်နှာကို တဖက်သို့ လွှဲထားသည်။
မြနှင်း၏ ဖုံးကွယ်ထားသော အလှတရားများကို ကြည့်ရင်း ရဲသွေး အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်နေသည်။ အင်္ကျီနှင့် ရှမ်းဘောင်းဘီ ပွပွကြီးကို ချွတ်လိုက်သည်။ တင်းမာတောင်မတ်နေသော လီးကြီး ရမ်းတမ်း ရမ်းတမ်းဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ခဲ့သည်။ မြနှင်းပေါင်လေး အလိုအလျောက် ကားသွားသည်။ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်လိုက်ပြီး မြနှင်း၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ရဲသွေးပေါင်ပေါ် တင်လိုက်သည်။ လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ပတ် အကွဲလေးကို လီးဒစ်ဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက်ရာ
” အ!!!!ဟာ!!! အင်းဟင်းဟင်း “
လီးဒစ်က စောက်စိကို ပွတ်ဆွဲသွားရာ မြနှင်းကိုယ်လေး တွန့်သွားပြီး ခါးလေး ကော့လာသည်။ နှစ်ဦးစလုံး ဖိုမ အထိအတွေ့ကို ပထမဆုံး တွေ့ကြုံကြသော်လည်း သဘာဝ၏ သင်ကြားပေးမှုကြောင့် ဘာပြီးလျင် ဘာလာမည်ကို သိရှိနေကြသည်။ လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။ မြနှင်း လက်သီးဆုပ်ကာ အံကျိတ်ထားမိသည်။
” အင့်!!! ဇိဇိဇွိ!!!!! အ “
လီးဒစ် ဝင်သွားပြီ။ ရဲသွေး ခါးကို ခပ်စပ်စပ်လေး ကော့သွင်းလိုက်သည်။
” အင့်!!!! ဇွိဇွိဗျိဗျိ!!!! အ !!! ဟာ “
မြနှင်းထံမှ ဝမ်းခေါင်းသံ ထွက်လာကာ မျက်လုံးပြူးပြီး ပါးစပ်ဟလာသည်။ လီးကြီးသည် နွေးထွေး နူးညံ့သော စောက်ပတ်အတွင်း ကြွက်သားများ၏ ညှစ်ပတ်မှုကို ခံစားရသည်။ ရဲသွေးသည် ထောက်ထားသော ဒူးကို ဖြည်ကာ မြနှင်းအပေါ် မှောက်လျက် မိုးလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးမှာ ကျွတ်မသွားပေ။ မြနှင်း၏ မျက်နှာဘေး လက်ထောက်လိုက်သည်။ မျက်လုံးပြူးပြီး မော့ကြည့်နေသော မြနှင်း၏ မျက်နှာလေးက ရမ္မက်စိတ်ကို နိုးထစေသည်။ ခါးကို အနည်းငယ် အားစိုက်ပြီး ဆောင့်လိုက်သည်။
” အင့်!!! ဇိဇိဇွိဇွိ!!!! အ!!! ကိုရဲ ဖြည်းဖြည်း!!! မြနှင်း ကြောက်တယ် “
အရည်တွေ ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးတစ်ဝက်ခန့် လျှောလျှူစွာ ဝင်သွားသည်။ လီးဒစ်အား တစ်စုံတစ်ခုက တားထားသဖြင့် ရှေ့ဆက်မတိုးပေ။ ရဲသွေး လီးကို အနည်းငယ် ပြန်ထုတ်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။
” အင့်!!!! ဗျိဗျိဗျွတ်ဗွတ်!!! ဒုတ်!!! အူးးဟူးးးဟူးးး အမလေးး နာတယ် နာတယ် ကိုရဲရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး “
နာကျင်လွန်းသဖြင့် အော်ညည်းမိသော်လည်း တစ်ခြားသူတွေ ကြားမည်စိုး၍ ကျိတ်ငိုရသည်။ လီးဒစ်ကြီးက အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ကို သွားဆောင့်သည်။
” ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ ကိုရဲရယ်၊ နာလိုက်တာ၊ ကွဲသွားပြီလား မသိဘူး၊ အဟင့်ဟင့်ဟင့် “
ရဲသွေးလည်း ဆောင့်မလိုးသေးဘဲ အနည်းငယ်သာ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်ဖြင့် အသာလေး ညှောင့်လိုးနေသည်။ လိုးနေရင်း နို့သီးခေါင်းများကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်၊ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်၊ လက်ဖြင့် အသာလေး ပွတ်ချေလိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး သွေးများ ရဲနေပြီ။ အချိန် အနည်းငယ် ကြာသော်
” အင်းဟင်းဟင်းဟင်းးးးးး “
နာကျင်မှု သက်သာလာကာ မြနှင်းထံမှ တီးတိုး ညည်းညူသံလေး ပေါ်ထွက်လာသဖြင့် ရဲသွေး လီးကို အရှိန်အနည်းငယ် မြင့်ကာ လိုးလိုက်သည်။
” ဇွိဇွိဇိဇိ!!!! အအအအ !!!! ဗျိဗျိဗျွတ်ဗျွတ်!!!! အအအအ!!! ဟင်းးး “
မြနှင်း၏ခါးလေး မသိမသာ ကော့ကော့လာကာ ရဲသွေး၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လာသည်။
” ဆောင့်မယ်နော် “
” အွန်းးးးး “
” ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အအအအ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးးးးးးးး “
ရဲသွေး၏လီးမှ သုပ်ရည်များ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်နှင့် စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်များ ညှစ်ထုတ်လိုက်သည်။
” အင်းးဟင်းးဟင်းးဟင်းးး ရှူးးးဟူးးးးးး “
မောဟိုက်စွာဖြင့် သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် မှောက်လျက်ဖြစ်နေသော ရဲသွေးအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။
” ချစ်လိုက်တာ ကိုရဲရယ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်းးး “
—— —— —— —– —— —— —–
” ရဲသွေးရေ၊ ဟာကိရိတို့ကို တိုက်ဖို့ ဒို့မှာ အချိန်မရှိတော့ဘူး၊ စစ်ကူတွေ မရောက်သေးတာ ရိပ်မိသွားရင် သူတို့အတွက် ပြင်ဆင်ချိန် ရသွားလိမ့်မယ် “
” ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ကပ္ပိယကြီး “
” မင်းအဖွဲ့ အဆင်သင့်ဖြစ်ရင် ဒီည တိုက်မယ် ”
” ဦးအောင်ကောင်းတို့ အဖွဲ့က ထုံးစံအတိုင်း ပြေးလမ်းကို ပိတ်မယ်၊ ကျုပ်နဲ့ တပ်သား ၅ ယောက်က အရှေ့ဘက်က ဝင်နေတုန်း ကိုညိုမောင်က မင်းဝန်တောစပ်ကနေ ပတ်ပြီး ပျဉ်ထောင်အိမ် အနောက်ဘက်က တိုက်၊ ကျည်ဆံကို တတ်နိုင်သမျှ ချွေတာမယ်၊ သူတို့ အင်အားက ၃၀ လောက်တော့ ရှိတယ်၊ ဒီကောင်တွေ အရူးချီးပန်း ရမ်းပစ်ပြီး ကျည်ကုန်ရင် လူချင်း ဝင်လုံးမယ် “
” ငါတို့ သတင်းပေးက ဟာကိရိတို့နဲ့ အတူရှိနေတော့ သူ့အတွက် ဂရုစိုက်ပါ “
” သူက ဘယ်သူလဲ ကပ္ပိယကြီး “
ဦးမော်ကွန်း ရဲသွေးအား စေ့စေ့ကြည့်ကာ
” မေလေး “
” ဗျာ “
ရဲသွေး ခေတ္တငြိမ်သွားသည်။ ပြီးမှ ဝေ့လာသော မျက်ရည်ကို သုတ်ကာ
” အသက်ရှင်ဖို့ အခွင့်အရေး အရမ်းနည်းတယ်ဗျာ၊ ညီမလေး ကံကောင်းပါစေ၊ ကဲ အားလုံး တာဝန်ကျေပါစေ “
” တာဝန်ကျေကြမယ်ဟေ့!!!!!!!! ”
____ ____ ____ ___
ညနေ ညီအစ်ကို မသိတသိ အချိန်တွင် မင်းဝန်တောစပ်မှနေ၍ ပျဉ်ထောင်အိမ် အနောက်ဘက်သို့ တရွေ့ရွေ့ ချည်းကပ်လှုပ်ရှားနေသော အရာများကို ဂျပန်တွေ ဂရုမပြုမိပေ။ ရွာထဲသို့လည်း လူရိပ်အချို့ တိတ်တဆိတ် ချဥ်းကပ် လှုပ်ရှားနေကြသည်။ ခြံဝန်းကြီးပတ်လည်၌ ကင်းကျ ဂျပန် ၅ ယောက်မှ လွဲ၍ ကျန်သည့်လူများ အရက်ဝိုင်း ထောင်နေကြသည်။ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီး အပေါ်တွင်တော့
” ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးးးးးးးး “
မေလေးတစ်ယောက် ဘီးလူးငယ်၏ အပေါ်မှ တက်ခွကာ လိုးနေသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ဘီလူးကြီး၏ လီးကြီးက ညှာတာမှု ကင်းမဲ့စွာ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နှင့်။ ဟာကိရိနှင့် ဦးကျောက်လုံးသည် အရက်ခွက် ကိုယ်စီဖြင့် မေလေးအား ဘီလူးညီနောင် ညှပ်လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း
” ကျုပ်အဖွဲ့တွေ ရောက်သင့်ပြီ ကျောက်လုံး “
” ဟိုက် မာစတာ၊ မင်းဝန်တောထဲက ဖြတ်ရင် အန္တရာယ်များလို့ တောကို ပတ်လာနေတာပါ၊ ဒါကြောင့် ကြာနေတာ၊ မနက်ဖြန်ဆို ရောက်ပါပြီ “
” အင်အားဖြည့်အဖွဲ့ ရောက်တာနဲ့ မင်းဝန်တောထဲ ဝင်ပြီး ပုန်ကန်သူတွေကို လိုက်ရှာ ချေမှုန်းပါ “
” ဟိုက် မာစတာ၊ ဟိုက်ဟိုက် “
” ကဲကဲ အချိန်ရှိတုန်း မေလေးပြုစုတာ ခံလိုက်ကြစို့”
” ဟိုက်ဟိုက် “
ဟာကိရိ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာ မေလေးမျက်နှာအနီး သွားရပ်သည်။ မေလေးကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ဟာကိရိ၏ လီးကြီးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။
” ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အိုးးးး ရှီးးးးးးး ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အုအုအုအု ဗျိဗျိဇွိဇွိ အုအုအုအု အူးးးးးးး ”
——————————————–
” ဝှစ်!!!!! ဒုတ် အီးးးးး ဟာ ဘာဖြစ် ဝှစ်!!! ဒုတ်!!!! အားးးးးးး “
ပျဉ်ထောင်အိမ် အနောက်ဘက်ရှိ ကင်းကျ ဂျပန်နှစ်ကောင် အသံပင် ကျယ်ကျယ်မထွက်နိုင်ဘဲ လဲကျသွားသည်။ သာကျော်တို့ အဖွဲ့လည်း အရက်ဝိုင်းတွင် ဆူညံနေသဖြင့် မရိပ်မိ။ ရဲသွေးက အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေသည်။ အရှေ့ဘက်တွင် ဂျပန် သုံးယောက်။ ရဲသွေးက ခြံရှေ့ ဘယ်ညာသို့ နှစ်ဦးစီ ခွဲ၍ သူနှင့်တစ်ယောက်က အရှေ့ပေါက် တည့်တည့်သို့ ချဥ်းကပ်သွားသည်။ မှောင်နေ၍ အမြင်မရှင်းပေ။ ကင်းကျ ဂျပန်တွေလည်း ခါတိုင်း ဘာမှမဖြစ်သဖြင့် ခြံပေါက်ကို ကျောပေးကာ သစ်ငုတ်တွေပေါ်တွင် ထိုင်နေကြသည်။ အနားရောက်သည်နှင့် အနောက်မှနေ၍ ဂျပန်၏ ပါးစပ်ကို အုပ်ကာ ဆွဲလှဲလိုက်သည်။
” အိ အုအု ဇွတ်!!!! “
ဓါးမြှောင်ဖြင့် လည်မျိုကို စိုက်လိုက်ရာ ဂျပန်စစ်သား ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြင့် အသက်ကင်းမဲ့သွားသည်။ ထိုစဉ် သေးပေါက်ရန် ထလာသော ဂျပန် တစ်ယောက်က မထင်မှတ်ဘဲ တွေ့သွားကာ
” ဟေ့!!! ဘာတွေလဲ!!! ဟာ သူပုန်တွေ!!! သူပုန်တွေ!!! ဒိုင်း ဒိုင်း ဒိုင်း!!! ဝှစ်!!! အားးးးးးးး “
သေနက်သံကြား၍ သာကျော်တို့အဖွဲ့ ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်သွားသည်။ ဟာကိရိတို့လည်း ကြောင်သွားကာ
” ဟေ့ ဘာဖြစ်တာလဲကွ “
” သူပုန်တွေ စခန်းကို ဝင်စီးနေပြီ မာစတာ “
” ဟေ!!! သတ်ပစ်စမ်း အဲ့ကောင်တွေ “
မေလေး၏ ပါးစပ်ထဲ လီးတန်းလန်းနှင့် အမိန့်ပေးနေသော ဟာကိရိကို ကြည့်ကာ မေလေး ပြုံးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲရှိ လီးကို အားရပါးရ ကိုက်ဖြတ်လိုက်သည်။
” အင့်ဟာ သေစမ်း ခွေးကြီး “
” အားးးးးးးး ဘိရုမာ ကိုက်တယ် ကိုက်တယ် အားးးးးးးး “
ဟာကိရိ၏လီးကြီး အရင်းမှ ပြတ်သွားကာ သွေးများ ပန်းထွက်လာသည်။
” ထွီ!!!! ဟားးဟားးးဟားးးဟားးး ခွေးကြီး ငါတို့ မြန်မာမတွေကို ဖျက်စီးတဲ့ဟာကြီး သေစမ်း၊ သေစမ်း “
ဟာကိရိ သွေးသံရဲရဲဖြင့် ကြမ်းပြင်ပေါ် လူးလှိမ့်နေသည်။ ဖင်ကိုလိုးနေသော ဘီလူးကြီး သတိဝင်ကာ မေလေး၏ လည်ပင်းကို ညှစ်လိုက်သည်။ မေလေးကလည်း ရှိသမျှ ခွန်အားဖြင့် ဘီလူးကြီး၏ လီးကို လက်ပြန်ညှစ်ထားသည်။
” အားးးးး အစ် ဂစ်ဂစ်ဂစ် “
ခြံထဲတွင်လည်း သေနတ်သံများ ဆူညံသွားသည်။ ရဲသွေးတို့ အဖွဲ့အား မဲ၍ တိုက်နေစဉ် ညိုမောင်တို့က အနောက်ဘက်မှ ညှပ်တိုက်သဖြင့် ဂျပန်တွေ ဘေးကြပ်နံကြပ် ဖြစ်သွားသည်။ ညွှန်ကြားမည့် သူကလည်း ပေါ်မလာသဖြင့် ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်သွားသည်။ ဂျပန်တွေ ကျည်ကုန်ပြီ။
” တက်!!!!!! ကျားးးးးးးးး ချွန်ချွန် ချလွန် အားးးးးး “
လူချင်းပူး၍ တိုက်နေစဉ် ရဲသွေး အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ ပြေးသွားသည်။
” ကျားးးးး ဝုန်းးးး “
အိမ်တံခါးကို ကိုယ်နှင့် ပစ်တိုက်ကာ ဝင်လိုက်သည်။ မြင်ရသည့် မြင်ကွင်းက မသက်သာလှ။ ဟာကိရိက သွေးအိုင်ထဲ လူးလှိမ့်နေပြီး ဘီလူးကြီးလည်း ပါးစပ်တွင် အမြှပ်တစီစီဖြင့် တက်နေသည်။ ဘီလူးငယ်၏ လက်ထဲတွင် သွေးစွန်းနေသော ဓါးတစ်လက်။ မေလေးက သွေးထွက်နေသော ဗိုက်ကို အုပ်ကာ အခန်းထောင့်တွင် ထိုင်နေသည်။ ဦးကျောက်လုံးနှင့် ဘီလူးငယ် အဝတ်အစားပင် မဝတ်နိုင်တော့ဘဲ ထွက်ပြေးကြသည်။
” မေလေးးးး မေလေးးးး “
ရဲသွေး မေလေးအား ပွေ့လိုက်သည်။
” ညီမ.. တာ ဝန် ကျေ ပါ တယ် နော် “
တစ်လုံးချင်း ပြောကာ ရဲသွေး၏ ရင်ခွင်ထဲတွင် ဇတ်ကျိုးကျသွားသည်။
” မေလေးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ”
———————————————
ဦးအောင်ကောင်းတို့အဖွဲ့ ပိတ်ဆို့ဖမ်းစီးထား၍ ၁၅ ဦးခန့် အရှင်ဖမ်းမိသည်။ မင်းဝန်တော၏ စခန်း ၁ အချုပ်ခန်းထဲတွင် ဦးကျောက်လုံး၊ သာကျော်၊ ငမိုးနှင့် ဘီလူးညီနောင် အပါအဝင် အကျဉ်းသား ၁၅ ဦးလုံး ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် လက်ပြန် ကြိုးတုပ်ကာ မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းထားသည်။ သူတို့ကို သတ်ရန် မိလုံးနှင့် ညိုမောင်၏ တောင်းဆိုချက်ကြောင့် ရဲသွေးက ခွင့်ပြုထားသည်။ သုံ့ပန်း ၁၅ ယောက်လုံး၏ လီးများအား တောင်လာစေရန် မိလုံးက ကွင်းတိုက်ပေးပြီး သစ်တုံးပေါ် တင်ထားသည်။ ညိုမောင်နှင့် မိလုံး၏ လက်ထဲတွင် ဝါးရင်းဒုတ် ကိုယ်စီနှင့်။ မိလုံးက ငမိုးရှေ့သို့ရပ်ကာ
” ငါ့ကို နင်တို့လုပ်တုန်းက အရသာ ရှိသလို၊ အခုလည်း အရသာရှိအောင် လုပ်ပေးမယ်၊ ကဲဟယ် ဒါက ငါ့အတွက် “
” ဖျောင်းးးးး အားးးးး “
သစ်တုံးပေါ် တင်ထားသော ငမိုး၏ တောင်နေသည့် လီးကို ဝါးရင်းဒုတ်ဖြင့် အားရပါးရ ရိုက်ချလိုက်ရာ သွေးများဖျာထွက်ကာ ငမိုးပါးစပ်မှ အမြှုပ်တစီစီ ထွက်လာသည်။ လီးလည်း အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဖွာထွက်သွားသည်။ ဦးကျောက်လုံးရှေ့တွင် ညိုမောင့် ဝါးရင်းဒုတ် မြှောက်သွားသည်။
” ကဲကွာ ဒါက မနှောင်းအတွက် “
” ဖျောင်းးး အားးးးး “
” ဒါက မေလေးအတွက် “
” ဖျောင်းးးးး အားးးး “
” ဒါက ငါတို့ တိုင်းရင်းသားတွေ အတွက် “
” ဖျောင်းးးးးး အားးးးးး “
” ကဲကွာ ကဲကွာ ဖျောင်းး အားးး ဖျောင်းးး အားးး “
—– —— —— —– —— —– —–
အနောက်ဘက်သို့ ဝင်သွားသော နေလုံးကြီးကို ငေးကြည့်နေသည့် ညိုမောင့်အနီးသို့ မိလုံး ရောက်လာသည်။
” ကိုညိုမောင်!!!! မနှောင်းကို သတိရနေတာလားဟင် “
” ဆိုပါတော့ မိလုံးရယ် “
” မိလုံးလေ ကိုညိုမောင်ကို ပြောစရာရှိတယ် ”
” ပြောလေ “
” ကိုညိုမောင့် အဖြစ်ကို မိလုံး မကြည့်ရက်ဘူး၊ မနှောင်းကိုယ်စား ကိုညိုမောင်ကို မိလုံး ပြုစုပါရစေ”
” ဘယ်လို မိလုံး “
” ဟုတ်တယ်၊ မိလုံး ကိုညိုမောင့်ကို မေတ္တာမျှနေတာ၊ ကိုညိုမောင်က မိလုံးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို သတီရင်ပေါ့ “
ပြောရင်း ခေါင်းငုံ့ကာ အသံတိမ်ဝင်သွားသော မိလုံးအား ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ
” မိလုံးရယ် “
ထိုအဖြစ်ကို ကြည့်ကာ ပြုံးနေကြသူ နှစ်ဦးကတော့ ရဲသွေးနှင့် မြနှင်း။
ပြီးပါပြီ။
မှတ်ချက် >>> အောစာပေများသည် ဂွင်းထုဖို့သက်သက်သာဖြစ်ပြီး အပြင်မှာလိုက်လုပ်လို့မရ ကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။