သခင်

 

ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ယွန်းသိခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ သိခဲ့သည်ဆိုတာထက် ကေသဉ္ဇာနွယ်နှင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်ခဲ့သည်မှာ အတော်ကြာပြီဖြစ်သည်။ တခြားကျောင်းသူများကဲ့သို့ သူငယ်ချင်းသိပ်မများတတ်သော သူမအဖို့ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ သူမ၏ တစ်ဦးတည်းသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ သူမနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ် မိတ်ဆွေဖြစ်ခဲ့ကြသည်မှာ အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝကတည်းကဖြစ်သည်။

သူမ (၆) တန်းနှစ်တွင် ကျောင်းအုပ်ကြီး အပြောင်းအလဲကြောင့် အခန်းသတ်မှတ်မှု အပြောင်းအလဲများဖြစ်ခဲ့သည်။ အရင် ကျောင်းအုပ်ကြီးလက်ထက်ကကဲ့သို့ မိမိနေချင်သော အခန်းတွင် နေခွင့်မရှိတော့ပဲ အဆင့်သတ်မှတ်ချက်အရ အတန်းခွဲများ သတ်မှတ်လိုက်သောကြောင့် လူကုံထံ သူဌေးသား၊ သူဌေးသမီးများသာ တက်ခွင့်ရသော အတန်းခွဲ (က) သို့ ယွန်း ပြောင်းခဲ့ရသည်။ ယွန်း ထိုအခန်းသို့ရောက်သောအခါ မည်သည့်ကျောင်းသူမှ ယွန်းနှင့် အတူမထိုင်လိုကြ။ ကျိကျိတက်ချမ်းသာကြသော လူကုံထံများအဖို့ ယွန်းနှင့် အတူ ထိုင်ရသည်မှာ နိမ့်ကျသည်ဟု တွေးထားပုံရကြသည်။

ထိုအခိုက် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှ ယွန်းကို သူ၏ နံဘေးတွင် သူမနှင့်အတူ လာထိုင်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ယွန်းနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့ သူငယ်ချင်းများဖြစ်ခဲ့ကြသည်မှာ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်း စာမေးပွဲ ဖြေသည့် အချိန်ထိပင်ဖြစ်သည်။ အတန်းတိုင်းတွင် ယွန်းသည် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ နံဘေးတွင်သာ ထိုင်လေ့ရှိသည်။

ယွန်းမှာ ကျိကျိတက်ချမ်းသာသူများနှင့် ယှဉ်လျှင်သာ ဆင်းရဲသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း ယွန်း မိဘများအနေဖြင့် ယွန်းကို လိုလေသးမရှိအောင် ထားနိုင်သူများဖြစ်ကြသည်။ သို့သော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်နဲ့ယှဉ်သော် ယွန်းတို့ မိသားစု၏ ကြွယ်ဝမှုမှာ မြေမှုန်မျှလောက်သော ပမာဏသာဖြစ်သည်။ ထိုမျှမက ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ အချမ်းသာဆုံး ကျောင်းသူစာရင်းဝင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

ထိုနေ့က ကေသဉ္ဇာနွယ်မှ သူမနှင့် အတူတူထိုင်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းကို သူမပင် အံ့သြခဲ့ရသည်။ အကြောင်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်သည် တစ်ကျောင်းလုံးတွင် အလှဆုံးကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အပြင် မာနအလွန်ကြီးတဲ့ ကျောင်းသူ တစ်ယောက်အဖြစ် သူမ သိထားသောကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုထက် ကျောင်းသားများနှုတ်ဖျားတွင် ယွန်းနှင့်ကေသည် အလှဆုံးကျောင်းသူများအဖြစ် ရှိနေသောကြောင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်အဖို့ သူမ အပေါ် စိတ်တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူမတွေးထင်ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

သူမကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ခါတလေ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အလှနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုအပေါ် စိတ်ရိုင်းများ ဖြစ်ခဲ့သေးသည် မဟုတ်ပါလား။ အမြဲတမ်းမဟုတ်ရင်တောင် သူမ၏အလှကို ကေသဉ္ဇာနွယ်နှင့်နှိုင်းယှဉ် ပြောလာသည့်အခါမျိုးတွင် သူမသည်သာ အလှဆုံးဖြစ်ချင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။ သူမသာ ကေသဉ္ဇာနွယ် နေရာတွင်ဆိုလျှင် သူမ အနေဖြင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို သူမ နံဘေး ခေါ်ထိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ကမ်းလှမ်းမှုကြောင့်ပဲ သူမတို့နှစ်ဦး အခင်ဆုံး သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်ခဲ့ကြရသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ အလှချင်းပြိုင်နေကြသည့် ပန်းနှစ်ပွင့်သည် အလှချင်းယှဉ်နေသည့် ပန်းနှစ်ပွင့် အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့လေသည်။

ယွန်းအဖို့ ကေသဉ္ဇာအပေါ် အလှချင်း ယှဉ်နိုင်သည်ဆိုသော်လည်း စာပေ၊ ဗဟုသုတနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုမှ ဘယ်လိုမှ မယှဉ်နိုင်မှန်း သူမနှင့် ခင်မင်ခွင့်ရပြီနောက်တွင် နားလည်လာခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ မာနကြီးသော်လည်း စိတ်ရင်းကောင်းသည်။ သူမ အလှနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုအပေါ် မာနကြီးသည်။ မာနကြီးသည်ဆိုတာထက် မောက်မာသည်။ ပညာမာနရှိသည်။ သူမ အဖက်လုပ်ဆက်ဆံချင်သူကိုသာ ပြောဆိုဆက်ဆံတတ်သူဖြစ်သည်။ သူမ ခင်မင်သူအပေါ် စိတ်ရင်းစေတနာကောင်းသလောက် သူမ မိတ်ဆွေဟု မသတ်မှတ်ထားသူများကိုမူ ဖုတ်လေသည့်ငပိရှိသည်ဟုတောင် စိတ်ထဲမထားတတ်ပေ။

ယွန်းနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့မှာ ကျောင်း၏ အလှဆုံး ကျောင်းသူများဖြစ်ကြသည့်အလျောက် သူမတို့နှစ်ဦးကို စိတ်ဝင်စားကြသည့် ကျောင်းသားများ ပေါများလှသည်။ ယွန်းအနေဖြင့် ရည်းစားစကားလာပြောသည့် ကျောင်းသားအချို့အပေါ် စိတ်ကစားမှုရှိခဲ့သော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ မည်သည့်ယောကျ်ားမှ သူနှင့် မထိုက်တန်ဟု သဘောထားသူဖြစ်သည်။ ယွန်းက

“ကေ … နင့်ကို လာပြောတဲ့ ကောင်လေးတွေကို စိတ်မဝင်စားဘူးလား”

ဟု မေးသောအခါ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“အလကားပါ ယွန်းရာ၊ တစ်ယောက်မှ ပုံမလာကြပါဘူး။ ငါတော့ အချစ်ဆိုတာကို မယုံဘူး ယွန်း။ တကယ်ပြောတာ။ အဲကောင်တွေ အကုန်လုံးဟာ ငကြောင်တွေပဲ။”

သူ့ကို အတင်းလိုက်ကပ်ကြတဲ့ ကျောင်းသားတွေကိုလည်း

“နင့် စောက်ဆင့်နဲ့ ငါနဲ့ တန်လို့လား။”

ထိုကဲ့သို့ ခက်ထန်၊ ကြမ်းတမ်းလွန်းသည့် စကားလုံးများဖြင့် တစ်ခါတည်း အပြီးသတ် ငြင်းလွှတ်လေ့ရှိသည်။ သူမကို ချစ်ရေးလာဆိုကြသည့် ကျောင်းသားများထဲတွင် ဆရာ၊ ဆရာမတွေ နှုတ်ဖျားတွင် အလွန်လိမ္မာသည်ဆိုသည် ကျောင်းသားများ၊ စာအရမ်းတော်ပါသည်ဆိုတဲ့ ကျောင်းသားများ၊ ကျောင်းသူများ၏ ပါးစပ်ဖျားတွင် မချနိုင်လောက်အောင် ချောမောလှသော ပျိုတိုင်းကြိုက်နှင်းဆီခိုင်များပင် ပါသော်လည်း အကုန်လုံးကို သူမ စကားတစ်ခွန်းတည်းဖြင့် ငြင်းခဲ့သည်သာဖြစ်သည်။

“ကေ့ အချစ်ကို မရလျင် သေရပါတော့မယ်။”

ဟုဆိုကာ မုန့်စားဆင်းချိန်၊ ကျောင်းဆင်းချိန်များတွင် တကောက်ကောက် လိုက်နေတတ်သော ကျောင်းသားများကိုမူ လူပုံလည်တွင်

“နင်က ခွေးလိုပဲ တကောက်ကောက် လိုက်နေတော့မှာလား။ လူစကားနားမလည်ဘူးလား။ ငါ့အိမ်က ခွေးတောင် တစ်ခါပြောရင် နားလည်တယ်။”

ဟု အော်လွှတ်တတ်သေးသည်။ ရည်းစားစကားလိုက်ပြောရင်းနှင့် ဆွဲလားရန်းလား လုပ်မိသူအချို့ကိုတော့ ထိုသူ၏ပါးကို သူမ လက်ဖဝါးဖြင့် မိတ်ဆက်ပေးတတ်သေးသည်။ မဟုတ်မခံတတ်သော စိတ်ရှိသည့်အပြင် သူမ ဖက်က မှန်နေလျှင် နေရာ၊ အချန်မရွေး ပြန်တုတ်တတ်သောသူဖြစ်သည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ထိုသို့သော အမူအကျင့်များရှိသော်လည်း တခြားကျောင်းသူများကဲ့သို့ အတင်းပြောတတ်သူ မဟုတ်။ ကြာပေးတတ်သူ မဟုတ်။ ယောကျ်ားလေးများကို သူမ ဖက်မှ အရင် စကားမပြောတတ်၊ လာပြောခဲ့လျှင်လည်း လက်ခံစကားပြောတတ်သူ မဟုတ်ပေ။ မာနကြီးသည်၊ သို့သော် သူ့စည်း သူ့ဘောင်ထဲတွင် မာနကြီးသူသာဖြစ်သည်။ အလကားသက်သက် မာနထောင်လွှားနေတတ်သူတော့ မဟုတ်ပေ။ မည်သူ့ကိုမှ အောက်ကျနောက်ကျ ဆက်ဆံမည့်သူ မဟုတ်ပေ။ အထူးအားဖြင့် ယောကျ်ားတွေအပေါ် အထင်မကြီးတတ်သူဖြစ်သည်။ ဉာဏ်ကောင်းသူ၊ ထက်မြက်သူပီပီ အတန်းထဲတွင် အမြဲတမ်း ပထမရတတ်သူဖြစ်ပြီး တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းစာမေးပွဲတွင် ဘာသာစုံဂုဏ်ထူးရရန် လျာထားခြင်းခံရသူလည်း ဖြစ်သည်။

သူမတို့နှစ်ဦးစလုံးမှာ အလှဆုံးကျောင်းသူများဖြစ်ကြသော်လည်း တော်ဝင်ဆန်သော အလှမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြခြင်းမဟုတ်ပဲ cute type များသာဖြစ်ကြသည်။ ယွန်း၏ အရပ်မှာ ၅ ပေ ရှိသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ၄ ပေ ၈ လက်မသာရှိသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ နှစ်ဦးစလုံးမှာ ကိုယ့်နည်းကိုယ်ဟန်ဖြင့် လှကြသူများသာ ဖြစ်ကြတယ်။

ယွန်းနှင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့မှာ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းများအဖြစ် အမြဲတတွဲတွဲရှိကြသော်လည်း သူတို့နှစ်ဦးစလုံး၏ အမူအကျင့်မှာ ကွဲပြားလှသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ သွက်သည်။ ထက်သည်။ အကြောင့်အလန့်မရှိ။ ခေတ်ဆန်သည်။ ထိုအချက်များက ကျောင်းသားများ၏ ပါးစပ်ဖျားမှာ ချစ်စရာကောင်းသည့် ကျောင်းသူတစ်ယောက်အဖြစ် ရှိနေစေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ယွန်းမှာတော့ ရိုးသည်။ အေးသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကဲ့သို့ မသွက်လှ။ စကားပြောယဉ်ကျေးသည်။ ဒါကြောင့် ယွန်း၏ အလှကို မြန်မာဆန်သည့် အလှမျိုးဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ သူတို့နှစ်ဦး၏ ထူးခြားချက်ကတော့ ခေတ်ဆန်သည့် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ပေါင်သလုံးနီးပါးရှိသည့် ဆံပင်ရှည်ရှိပြီး မြန်မာဆန်သည့် ယွန်းမှာတော့ ဂုတ်ဝဲ ဆံပင်လေးသာရှိသည်။

(၁၀) တန်း စာမေးပွဲမှာ ထင်ထားကြသည့်အတိုင်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ၅ ဘာသာဂုဏ်ထူးဖြင့်အောင်၍ ယွန်းမှာ ရိုးရိုးအောင်သာ ဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့်လည်း ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် သူမ အရမ်းဖြစ်ချင်တဲ့ ဆေးကျောင်းတက်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့သည်။ သူမ အနေနဲ့တော့ သူမ အမှတ်မှီသည့် စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်သာ တက်ခွင့်ရခဲ့သည်။

ပထမဆုံး ကျောင်းဖွင့်သည့်ရက်တွင်ပင် ယွန်းတစ်ယောက် အံ့သြခဲ့ရလေသည်။ အကြောင်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် သူမ အရမ်းတက်ချင်သော ဆေးတက္ကသိုလ်မတက်ပဲ သူမတက်သည့် စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်သို့ ရောက်လာခြင်းကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။

ယွန်းမှာ သူမ တက်ရမည့် အတန်းခွဲကို လိုက်ရှာရင်း ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်ရ၍ အံ့အားသင့်နေလေသည်။ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို မြင်မြင်ချင်းမှာတော့ နာမည်တူ လူတူမရှားပါလေဟု ထင်မှတ်ကာ စာသင်ခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့လေသည်။ အတန်းထဲရောက်တော့မှ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“ယွန်း … လာလေ။ စတိတ်တုန်းကလို ကေတို့နှစ်ယောက် တစ်ခုံတည်း ထိုင်ကြရအောင်။”

ထိုသို့သော နှုတ်ဆက်သံကို ကြားမှ ယွန်းမှာ သူမ အမြင်မမှားကြောင်း အံ့သြမိရလေသည်။ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ် နေရာဦးပေးထားသော ခုံတွင်ဝင်ထိုင်ရင်း

“ကေ ဂုဏ်ထူး (၅) လုံးပါတယ် မဟုတ်ဘူးလား။”

“ဟုတ်တယ်လေ ယွန်း”

“ဒါဆို ကေ အရမ်းဖြစ်ချင်တဲ့ MC မသွားတာလဲ။”

ယွန်း၏ အမေးကို ကေသဉ္ဇာနွယ် အတော် တိတ်ဆိတ်နေနေပြီးမှ ပြုံးကာ

“ဒီလိုပါပဲ ယွန်း။ ကေအကြောင်း ယွန်း မသိတာတွေ အတော်များကြီးရှိသွားပြီ။”

ဟုတ်ပါသည်။ ယွန်းနဲ့ ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့၏ ခင်မင်မှုမှာ အလွန်းနက်ရှိုင်းခဲ့သည်။ သူမတို့နှစ်ဦး စတိတ်ကျောင်း ကာလများတုန်းကဆိုလျှင် တစ်ယောက်၏ အတွင်းရေး (ဒီနေ့ အတွင်းခံ ဘာအရောင်ဝတ်ခဲ့သည်ဆိုတာက အစ) တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပထမဆုံးအဖြစ် အသိပေးခဲ့ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ သူမတို့နှစ်ဦးကြားတွင် အိမ်ထောင် လင်မယားများကဲ့သို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပွင့်လင်းဆုံး၊ လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုတစ်လေမျှ မထားပဲ ဖွင့်ပြောခဲ့ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်အနေဖြင့် ထိုသို့ ဆိုလာခြင်းကြောင့် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို စိတ်ဆိုးချင်သလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်တို့နှစ်ဦးမှာ ၁၀ တန်း ဘိုင်အို ဖြေပြီးသည့် ညနေမှစ၍ အဆက်သွယ်ပြတ်ခဲ့ကြလေသည်ကို ပြန်အမှတ်ရသွားမိသည်။ ထို့အပြင် အောင်စာရင်းထွက်သည့်ကာလမှာလည်း ယွန်း၏အဖွား အသည်းအသန်ဖြစ်ကာ ဆေးရုံတင်ထားရသည့် ကာလာမို့ ၁၀ တန်းအောင် gathering ကို ကေသဉ္ဇာနွယ်ဖိတ်ခဲ့သည့်တိုင် သူမ ဖက်က ပျက်ကွက်ခဲ့ရခဲ့ပြန်သည်။ ထိုကြောင့် ထိုကာလအတွင်း ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အကြောင်းများ သူမ သိခွင့်မရသည်မှာ သူမ၏ အပြစ်သာလျှင်ဖြစ်ကြောင်း ယွန်းတွေးမိလေသည်။ ထို့အပြင် သူမ၏ ဘာမှ ထွေထွေထူးထူးမရှိလှသော ၈ လတာ အိမ်တွင်းအောင်ကာလများကိုလည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို အသိမပေးရသေးပေ။

ယွန်းမှာ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချကာ

“ဟုတ်ပါပြီ။ ကေ ရယ်၊ ဘိုင်အိုဖြေတဲ့ နေ့ကနေစပြီး ဒီနေ့အထိ ကာလထဲ ဘာတွေလုပ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို နေ့အလိုက် တစ်ရက်ချင်းစီစာ ယွန်းကို ပြန်ပြောပြရမယ်နော်”

ယွန်း၏ အပြောကို ကေသဉ္ဇာနွယ် တစ်စုံတစ်ခု အဖြေပေးဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာ ဆရာမ ဝင်လာခဲ့၍ စကားအဆက်ပြတ်သွားလေသည်။ သူမတို့နှစ်ဦး မဆုံဖြစ်သည့် ကာလများမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ် တစ်ယောက် အတော်ပြောင်းလဲသွားသည်ဟု ယွန်းထင်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ စတိတ်ကျောင်းတုန်းကလို ခေတ်မဆန်တော့ပေ။ အနေရိုးလာသည်။ အိန္ဒြေကြီးလာသည်။ မြန်မာပိုဆန်လာသည်။ စတိတ်ကျောင်းမှာတောင် ထောင့်မြင့်နဲ့ ကျောင်းတက်ခဲ့တဲ့ ကေသဉ္ဇာနွယ်ဟာ ကတိပါဖိနပ်ကိုသာ စီးတတ်သည့် ရိုးရိုးယဉ်ယဉ် ကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ အရင်လို ယွန်းအပေါ် မပွင့်လင်းတော့ပေ။ ထိုအချက်ကိုတော့ ယွန်းအနေဖြင့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတွေ ဖြစ်နေကြပြီမို့ ကိုယ်ပိုင် privacy လေးရှိသင့်သည်ဟု ယူဆမိ၍ သိပ်အလေးမထားဖြစ်ခဲ့မိပေ။

ယွန်းကိုယ်တိုင်လည်း သူမ တစ်ယောက်တည်းသိသည့် ကိုယ်ပိုင် privacy လေး ထားချင်လာမိတာကြောင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်က သူမကို ကျောင်းပိတ်တုန်းကာလများမှာ ဘာတွေလုပ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ မပြောပြရသေးတာ ခပ်ကောင်းကောင်းဖြစ်သည်ဟုလည်း တွေးမိပြန်သည်။ ထိုကြောင့် ကျောင်းပိတ်ကာလများမှ ကေသဉ္ဇာနွယ်အကြောင်းကို အတင်းမေးတာမျိုး ယွန်း မလုပ်ခဲ့ဖြစ်ပေ။

သို့သော် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ အတော်ကို ထူးဆန်းလာသည်။ ကောင်လေးတွေအပေါ် ဆက်ဆံသည်မှာလည်း လုံးဝ ဆန့်ကျင်ဖက်ကြီး အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသည်။ စတိတ်ကျောင်းသူဘဝက “နင့် စောက်ဆင့်နဲ့ ငါနဲ့ တန်လို့လား။” ဆိုတာကို ပါးစပ်ကမချ မူပိုင်ယူခဲ့တဲ့ ကေသဉ္ဇာနွယ်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝမှာ‌တော့ အတန်းဖော်ယောကျ်ားလေးများကို ပြန်ပြောသည့်အခါမှာတောင် ရှင် မကျန်ခဲ့တတ်သူတစ်ယောက် ဖြစ်လာသည်။ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုသည်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ဖက်ရှင်မှာ ကျောင်း၏ မှတ်ကျောက်တင်ခံရဖွယ်၊ ကျောင်းသူကျောင်းသားများသာမက ဆရာ၊ ဆရာမ များကတောင် အသိအမှတ်ပြု စကားထဲထည့်ပြောရလောက်အောင် မူပိုင်တစ်ခုအနေနဲ့ ဖြစ်လာသည်။

အကြောင်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်သည် ကျောင်းဖွင့်သည့်နေ့မှစ၍ နေ့တိုင်း ရင်ဖုံးအင်္ကျီ၊ ထမိန်နဲ့ ကတိပါ ဖိနပ်ကိုသာ ဝတ်ဆင်တတ်ပြီး ထို (၃) ခုလုံးမှာ ဆင်တူအရောင် တစ်ရောင်တည်းဖြစ်သည်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီနဲ့ ထမိန်မှာလည်း ဘာစိကွင်း ချည်းထိုး ပန်းထိုး တစ်ခုမှမပါ၊ ပြောင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကေသဉ္ဇာနွယ်ဝတ်လိုက်လျှင် ထိုဝတ်စုံက သူမကို ပိုတင့်တယ်အောင် ထောက်ပံ့ပေးနေသလိုကို ဖြစ်နေသည်။ ပိတုန်းရောင်နက်နေသည့် သူမ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို ကျစ်ဆံမြီး (၂) စည်း (ထိုမဟုတ်) ဆံပင် (၂) စည်း စီးကာ အရှေ့ဖက်မှ ချထားတတ်သည်။

တခြားကျောင်းသူတွေ စလင်းဘက်၊ ကိုးရီးယားဖက်ရှင်၊ လက်ကိုင်အိပ်၊ ထောင့်မြင့်တွေနက် ဖလန်းဖလန်းနေချိန်မှာ ကျိကျိတက်အောင် ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးသမီး ကေသဉ္ဇာနွယ်ကတော့ မြန်မာချည်လွယ်အိပ်တစ်မျိုးတည်းကိုသာ ကာလာပြောင်း လွယ်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ လွယ်အိတ်အရောင်မှာ အင်္ကျီအရောင်နှင့် တစ်ရောင်တည်းဖြစ်သည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ထိုသို့သော ဖက်ရှင်သည် လောင်းကစားဝါသနာပါသည့် ကျောင်းသားတွေအတွက် ကြေးထပ်စရာတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်အထိပင်ဖြစ်သည်။ (ကေသဉ္ဇာနွယ် မနက်ဖြန် ဘာအရောင်ဝတ်လာမယ်။ ဆံပင်စည်းလာမှာလား။ ဆိုသည့် အချက်များဟာ ကျောင်းသားများအတွက် လောင်းကြေးထပ်စရာ casino တစ်ခုလားပင်)

စတိတ်ကျောင်းတုန်းက ယောကျ်ားတွေနဲ့ ပက်သက်လာရင် အထိမခံဇာတ်ဇာတ်ကြဲမလေး ကေသဉ္ဇာနွယ်သည် တက္ကသိုလ်မှာ ‌ယောကျ်ားလေးများနှင့် အဆက်အဆံမရှိသည့် တစ်ဦးတည်းသော ကျောင်းသူဖြစ်လာခဲ့သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်အနေဖြင့် ယောကျ်ားလေးများအပေါ် အဆက်ဆံမရှိ နေထိုင်သည့်ပုံစံမှာ တမူထူးခြားနေပြန်သည်။ သူမကို စကားလာပြော အဆက်အဆံလာလုပ်သည့် မည်သည့်ကျောင်းသားကိုမဆို ယဉ်ကျေးပြုငှာလွန်းလှတဲ့ စကားလုံးများဖြင့် စကားပြန်ပြောပေးသည်။ ထိုသို့ ပြန်ပြောပေးသည်အခါမှာလည်း ကောင်လေးတွေဖက်က ဆိုလာသမျှ မည်သည့် အကြောင်းအရာမျိုးကို စိတ်ဝင်တစားနားထောင်သည်။ အလေးတယူပြု စကားပြန်သည်။ ကောင်းလေးဖက်က စကားမဖြစ်မချင်း၊ (ပြောစရာ အကြောင်းအရာ စကားလုံး ကုန်သွားသည်ထိတိုင်အောင်) သူမဖက်ကအရင် စကားလမ်းကြောင်းလွှဲပစ်တာမျိုး ထပြန်တာမျိုးမလုပ်ပဲ အလေးအနက်ထား နားထောင်း၊ ပြောဆိုပြန်သည်။ ကောင်းလေးဖက်က ပြောစရာ ဘာမှမကျန်တော့ပဲ ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိဖြစ်ပြီး ထပြန်သည့် အခါမှသာ သူမဖက်က ထပြန်လေသည်။

ထိုသို့ ကောင်လေး တစ်ယောက်က စကားလာပြောလို့ သူမ နားထောင်၊ စကားပြန်ပြောသည့် အချိန်ဟာ ညနေ ကျောင်းဆင်းအချိန်ရောက်လို့ သူမ အိမ်က အကြိုကား ရောက်နေသည့်တိုင်အောင် သူမ ဖက်က စကားမဖြတ်ပစ်တတ်ပေ။ သူကို စကားလာပြောသည့် (ရည်းစားစကား၊ ကျောင်းစာ၊ မည်သို့သော စကားဖြစ်ဖြစ်) ကောင်လေးဖက်က အလျှော့ပေးမှသာ သူမ အိမ်ပြန်တတ်သည်။ ထိုသို့ ပြန်ပြောနေခြင်းသည်လည်း ထိုကောင်လေးကို favor ပေးနေခြင်းမဟုတ်၊ ချစ်မိနေခြင်းမဟုတ် တာဝန်တစ်ခုအရ ပြန်ပြောနေသည့် ပုံစံမျိုး ပိုသက်ရောက်နေပြန်သည်။

ထိုသို့ စကားပြောနေရင်းမှာ သူမကို ချစ်တဲ့ အကြောင်း ရည်းစားစကားပါလာတဲ့ အခါမျိုးများမှာဆိုရင် ပြောလာသည့် စကားလုံးများကို အလေးအနက် နားထောင်ပေးသည်။ စကား ပြန်ထောက်ပေးသည်။ သူ့မအပေါ် ဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်း၊ ကေသဉ္ဇာနွယ်ဘုန်းတော်ဘွဲ့ ဘာတွေ၊ ညာတွေ အကုန် ဆုံအောင်နားထောင်ပေးသည်။ စကားဆုံးသည့်အခါမှ “သူမ အနေဖြင့် ဘယ်လိုမှ မချစ်နိုင်ကြောင်း၊” ယဉ်ကျေးစွာပဲ ချက်ချင်း အဖြေပြန်ပေးတတ်သည်။

“ရည်းစားစကားပြောတာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် အကုန်နားထောင်ပြီးမှ ချက်ခြင်းငြင်းတာ ဘာလို့လဲ၊ ပြန်မချစ်နိုင်ပဲနဲ့ ဘာကြောင့် အဲလောက်ကြီး အလေးတယူလုပ် နားထောင်နေသေးတာလဲ။”

ဟု ယွးန်းက မေးသည့်အခါ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“သူပြောတာတွေကို ကေက ဆုံးအောင်ထိ နားထောင်တယ်ဆိုတာက သူပြောနေတဲ့ စကားကို ဖြတ်မပြောချင်လို့ပါ။ ဒီလို စကားဖြတ်ပြောတာဟာ တစ်ဖက်က စကားလာပြောသူကို မလေးစားရာ၊ မယဉ်ကျေးရာ ကျသည့်အတွက်ကြောင့် သူ့ဖက်က စကားဆုံးသည်အထိ စောင့်ပြီးမှ ကိုယ့် သဘောထားကို ပြန်ပြောပြခြင်းတာသာ ဖြစ်တယ်”

ဆိုပြီး ပြန်ဖြေလေသည်။ အထက်‌‌ဖော်ပြပါ အချက်အလက်အနည်းငယ်သည် ကေသဉ္ဇာနွယ် စတိတ်ကျောင်းသူ နေထိုင်မှုပုံစံကနေ ယုတ်ချင်း ဆန်းကျင့်ဖက် အခြေအနေသို့ ပြောင်းလဲသွားသည့် အရာများပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ ပြောင်းလဲသွားသည့် အချက်များထဲတွင် အထူးခြားဆုံးနှင့် ယွန်း အံ့သြအရဆုံး အချက်မှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ရင်နဲ့တင်မှာ သူမ အရပ်နှင့် မမျှအောင်ကိုပင် ဖွံ့ဖြိုးလှပလွန်းနေလေသည်။

ထိုသို့သော စရိုက်လက္ခဏာများဖြင့် တော်ဝင်ဆန်အောင်လှသည့် အိန္ဒြေရှင်မကြီးသည် မောင်မယ်သစ်လွင်ကြိုဆိုပွဲတွင် စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်၏ queen ဖြစ်လာသည်မှာ မထူးဆန်းသည့် အရာပင်ဖြစ်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်အနေဖြင့် queen ဖြစ်သွားသည်မှာ ယွန်းအတွက် မထူးဆန်းသော်လည်း (ယွန်းမှာ ထိုနှစ်၏ princess ဖြစ်သည်။) ကေသဉ္ဇာနွယ် ထိုကဲ့သို့ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားသည်မှာ ယွန်းအတွက် ထူးဆန်းလှသည်။ စတိတ်ကျောင်းတုန်းက ကိုးရီးယားကျောင်းသူ‌တစ်ယောက်လို ဖလန်း၊ ဖလန်း ကျူတီကောင်မလေးဟာ တက္ကသိုလ်ရောက်တော့ တော်ဝင်ဆန်အောင် နေထိုင်သွားလာတတ်သည့် စံပြကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ထိုသို့ပြောင်းလဲသွားသည်ဆိုတာကို တခြားကျောင်းသူများအတွက် မသိကြသော်လည်း ယွန်းကတော့ သိသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပြောင်းလဲခြင်းမျိုးစုံဖြင့် ပြောင်းလဲသွားသည်ဆိုတဲ့ အကြောင်း ယွန်းကောင်းကောင်းသိသည်။ နေထိုင်သည့်ပုံစံ၊ အပြုအမူ၊ ပြောဆိုသည့်ပုံစံတွေအပြင် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးစားပါ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားသည်။

ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ထိုသို့ ဆန့်ကျင့်ဖက်ပုံစံသို့ နေ့ချင်း၊ ညချင်းဆိုသလိုမျိုးကြီး ပြောင်းလဲသွားသည်ကို ယွန်းအနေဖြင့် သိပ် ဘဝင်မကျလှပေ။ ဘာအကြောင်းက သူမကို ထိုသို့ ပြောင်းလဲသွားစေတာလဲ၊ ယွန်းတွေးသည်။ ဘယ်သူက သူမကို ထိုလောက်ပြောင်းလဲစေခဲ့တာလဲ၊ ယွန်းသိချင်သည်။ သူမရဲ့ မာနတွေ၊ သွက်လက်မှုတွေ၊ မဟုတ်မခံတတ်တဲ့ အကျင့်တွေ ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ။ အဖြေကို ယွန်းလိုချင်သည်။ အကျိုးမရှိပဲ လာပြောသည့်ရည်းစားစကားတွေကို တန်းဖိုးရှိတဲ့ ကိုယ်ပိုင်အချိန်တွေကို ပေးဆပ်နား‌ထောင်ပေးရအောင် သူ့အတ္တတွေ ဘယ်ပျောက်ကုန်တာလဲ။ ထိုသို့သော မေးခွန်းတွေက ယွန်းကို အတွေးကြပ်စေပြန်သည်။

ပထမနှစ်ဝက် (စာသင်နှစ်ဝက်) ကာလတစ်ခုလုံးသည် ယွန်းအဖို့တော့ စနစ်သစ်တွေ၊ ပုံစံအသစ်တွေနဲ့ မြန်နှုန်းမြင့်ပြောင်းလဲနေသော ကေသဉ္ဇာနွယ်ရဲ့ အပြုအမူများကို အံ့သြရင်း၊ ဘာကြောင့် ဒီလိုမျိုး၊ ဒါမျိုး၊ ထိုကဲ့သို့မျိုး၊ သိုသော်မျိုး၊ ဒါပေမယ့်ကို square တင်ပြီးမျိုး ပြောင်းလဲသွားရတာလဲလို့ မေးခွန်းအသစ်တွေထုတ်ရင်း အဖြေဟောင်းတွေ အကြွေးထားရင်းနဲ့ပဲ ကုန်ဆုံးခဲ့ရလေသည်။

ကျောင်းပိတ်ကတည်းက မတွေးချင်လို့ မေ့ထားခဲ့သော ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အကြောင်းအရာများသည် ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့လည်း မတွေးချင်ပဲ ယွန်းအတွေးသို့ နေရာယူလာပြန်သည်။

“ကေတစ်ယောက် ဘာများ ထပ်ပြောင်းလဲလာဦးမလဲ မသိဘူး။”

ဖယ်ရီကားပေါ်တွင် တွေးနေမိသည်။ ယွန်း၏ စိတ်ထဲမှာလည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို တွေ့ချင်နေမိသည်။ ကျောင်းသို့ရောက်သောအခါ ယွန်းတစ်ယောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို လိုက်ရှာနေမိသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပေါ်မလာခဲ့ပေ။

ဒီနေ့ဆိုလျှင် ကျောင်းပြန်ဖွင့်သည်မှာ ၁ ပတ်တိုင်ခဲ့ပြီ။ ထိုနေ့အထိ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပေါ်မလာသေး။ ကေသဉ္ဇာနွယ် ကျောင်းသို့ ပေါ်မလာလေလေ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်အကြောင်း ပိုမိုတွေးမိလေပင်ဖြစ်သည်။ သူမအနေဖြင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်ဆီ ဖုန်းခေါ်သော်လည်း ဖုန်းဝင်ပေမယ့် ကိုင်မယ့်သူမရှိ။ ဒီလိုနဲ့ ဒုတိယအပတ်ကို ရောက်ခဲ့ပြန်သည်။ ဖယ်ရီကားပေါ်တွင် ဒီနေ့တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ပေါ်လာကောင်းရဲ့ဟု တွေးနေမိသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်ပေါ်လာခဲ့လျှင် သူမကို စိတ်ကောက်ပစ်လိုက်မည်ဟုလည်း ယွန်းတစ်ယောက် တွေးထားသည်။ ညီမအရင်းများကဲ့သို့ စိတ်တူကိုယ်တူရှိခဲ့သည့် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် တက္ကသိုလ်ရောက်မှ ပြောင်းလဲသွားခြင်းအပေါ် သူမ အနေနဲ့ သိပ်နားမလည်လှသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ စာမလာ သတင်းမကြား ပျောက်ခြင်းမလှ ပျောက်နေသည်ကိုတော့ ယွန်းတစ်ယောက် ခွင့်မလွှတ်နိုင်။ လာမှ လာပေ့စေဦးဟု ယွန်းစိတ်ထဲတွေ တေးမှတ်ထားလေသည်။

အခန်းထဲသို့ရောက်တော့ အတန်းထဲတွင် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့ရသောအခါ ယွန်းတစ်ယောက် ဖယ်ရီပေါ်တွင် တွေးထားသလို စိတ်ကောက်မည်တွေးကာ မာန်တင်းထားလိုက်ပြီး ကေသဉ္ဇာနွယ်နံဘေးသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ သို့ပေမယ့် ယွန်းတစ်ယောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို တွေ့လိုက်သည်အခါ သူမ ခဲလေသမျှ သဲရေကျသွားခဲ့ရသည်။ ယွန်းတစ်ယောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကိုကြည့်ကာ ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်လောက်အောင် ဆွံ့အနေမိသည်။ သူမအနား ယွန်းတစ်ယောက် ရောက်လာသည်ကို သိသော ကေသဉ္ဇာနွယ်က ယွန်းကို ပြုံးပြကာ

“ယွန်း … ထိုင်လေ။ မတွေ့တာကြာတော့ ယွန်း တစ်ယောက် ပိုလှလာတယ်။”

ဟု ခရီးဦးကြိုပြုရှာသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ မျက်နှာမှာ ဖြူဖွေးဖျော့လျော့နေပြီး သူမ၏ စကားသံများမှာလည်း တိုးညှင်းလှသည်ကို ယွန်းတစ်ယောက် သတိထားမိသည်။ ထိုအခိုက်အတန့်ကို တွေ့လိုက်ရသည့် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ် သူမအပေါ် လျှို့ဝှက်ထားခဲ့သမျှကို မေးမှရတော့မည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း စာသင်နှစ်တစ်ဝက်လုံး အဖြေရှာ၍မတွေ့ခဲ့သော မေးခွန်းများအတွက် သိချင်လှပြီ မဟုတ်ပါလား။

“ကေ … ကေ့ကို ယွန်းမေးစရာရှိတယ်။”

“မေးလေ ယွန်း။ ကေ့ကို ဘာမေးမလို့လဲ။”

“ကေ … ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။ ယွန်းကို State ကျောင်းတုန်းကလိုပဲ ကေ ဖြစ်ပျက်သမျှ အကုန်လုံးကို ယွန်းကို ပြောပြကွာ။”

“ယွန်းက ကေအကြောင်း ဘာတွေသိချင်လို့လဲ။”

“ယွန်း မသိရသေးတဲ့ ကေအကြောင်း အကုန်လုံး ယွန်းကို ပြောပြ။”

“ယွန်းက တကယ်သိချင်လို့လား ယွန်း။ ယွန်း က တကယ် သိနိုင်လို့လား။ ယွန်း သိရဲတဲ့ သတ္တိရှိလို့လား ယွန်းရယ်။”

ထိုစကားကြောင့် ယွန်းမှာ ထိတ်လန့်သွားမိသည်။ သို့ပေမယ့် သူမအကြောင်း သိချင်နေသည့်စိတ်က သူမကိုယ်သူမ စိန်ခေါ်နေသလို ဖြစ်နေသည်။

“ဘာအကြောင်းတွေ မို့လို့လဲ ကေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ယွန်း သိချင်တယ်ကေ။”

“ယွန်း သေချာလား။ ယွန်း သေချာရဲ့လားဟင်၊ ယွန်းကို ယွန်း သေသေချာချာ ပြန်မေးကြည့်ပါဦး။ ယွန်းဖက်က သေချာဖို့လိုတယ်။”

ထိုအပြောကြောင့် ယွန်းမှာ ခေတ္တ တွေဝေသွားခဲ့ရသည်။ ပြီးမှ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမ သိမှရမည်ဟုဆုံးဖြတ်ကာ အသက်ပြင်းရှည်ကြီးချ၍

“ယွန်းဖက်က သေချာတယ် ကေ။ ယွန်း သိချင်တယ်။ ယွန်းကို အကုန်ပြောပြ”

ယွန်း၏ အဖြေကို ကြားတော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် သူမ မပြောပြ၍ မတတ်နိုင်တော့ဘူးဆိုသည့် သဘောဖြင့် ယွန်း၏ဆံပင်ကို လက်ဖြင့်သပ်ကာ

“အင်းပါ ယွန်း။ ကေ မေးထားပေးမယ်နော်။”

ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ မတင်မကျအဖြေကို ယွန်းတစ်ယောက် ဘဝင်မကျဖြစ်ကာ

“ကေ … ဘယ်သူ့ကို မေးထားပေးမှာလဲ။ ယွန်းဖြင့် ကေကို ကြည့်လေကြည့်လေ ပိုနားမလည်ပဲ။ ပြောပါဦး။ ယွန်းကို နားလည်အောင် ရှင်းပြပါဦး။ ကေ ဘယ်သူကို မေးပေးထားမှာလဲ။”

“ယွန်းရယ်။ ခဏပဲ စောင့်ပေးပါနော်။ ကေ အကြောင်း အကုန်လုံး ယွန်းသိရမှာပါ။ ဟုတ်ပြီလား။”

ယွန်းမှာ သိပ်မကျေနပ်လှသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ဂရုနာသက်စွာ နှစ်သိမ့်စကားကြောင့် မကျေနပ်ပေမယ့် မြို့သိမ့်ထားလိုက်ရလေသည်။

ယွန်းတစ်ယောက် ညနက်သည် အထိ အိပ်မပျော်ပဲ ကေသဉ္ဇာနွယ်အကြောင်းကိုပဲ တွေးနေမိသည်။ ဒီတစ်ပတ်လုံး သူမတွေ့ခဲ့ရသည့် ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အပြုအမူများမှာ သူမကို ခြောက်လှန့်နေသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ ရင်သားအစုံမှာ အရင်ကထက် ၂ ဆ နီးပါးကြီးလာသည်။ သူမကို ကြည့်ရသည်မှာ သူမ၏ ရင်သားတွေကို မနိုင်တနိုင် သယ်နေရသည့်ပုံပေါက်နေခဲ့ပြီ။ အတန်းထဲက ကောင်လေးတွေက သူမအပေါ် အကြည့်တွေမှာလည်း အရိုင်းဆန်လွန်းလှသည်။ နဂိုကတည်းက အရပ်ပုပု၊ သေးသေးသွယ်သွယ် cute type ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ အရပ်မြင့်မလာ၊ ခန္ဓာကိုယ် ဘာမှမပြောင်းလဲလာသော်လည်း သူမရင်သားတွေသာ မတန်တဆ ကြီးမားဖွံ့ထွားနေတာမို့ အရိုင်းဆန်ဆန်ကြည့်နေသည့် ကောင်လေးများကိုပင် အပြစ်မဆိုသာဖြစ်သည်။ အမှန်တိုင်းဆိုရလျှင် သူမ၏ ရင်သားမှာ မြင်ဖူးသမျှထဲတွင် အကြီးဆုံးဖြစ်နေမည်ဟု သူမ ထင်သည်။

ထိုကိုပင် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ဘာမှမမှု၊ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ပင်။ ထို့အပြင် ထိုတစ်တန်းဖွင့်မှ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ နှာခေါင်းပေါက်တွေ တိုးလာသည်။ ဘယ်ဖက်နားတစ်ဖက်တည်းမှာပင် နားပေါက် ၆ ပေါက်ရှိသည်။ နှာခေါင်းမှာလည်း ၂ ‌ပေါက်ဖောက်ထားသည်။ တစ်ပေါက်မှာ နွားတွေကို နားဖားကြိုးထိုးသလို နှာခေါင်းနှစ်ခုကို ဆက်၍ဖောက်ထားပြီး ကျန်တစ်ပေါက်မှာ ဘယ်ဖက် နှာခေါင်းအပေါ်မှာ ဖောက်ထားပြီး ထိုအ‌ပေါက်နှင့် နားပေါက်တစ်ပေါက်ကို ရွှေကြိုးနှင့်ဆက်ကာ ပန်ထားသည်။ လည်ပင်းမှာလည်း ခွေးလည်ပတ်လိုလို အနက်ရောင် အကွင်းတစ်ကွင်းကို ဆွဲထားပြန်သည်။

ဒါတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ကြည့်ပြီး ယွန်းတစ်ယောက် ကြက်သီးတောင် ထမိသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့ အရိုင်းဆန်ဆန် ပြောင်းလဲသွားသည်ကပင် ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ပိုမိုလှလာအောင် ထောက်ပံ့ပေနေသည်ကိုတော့ သူမ ဝန်ခံရပေလိမ့်မည်။ ထိုသို့တွေးမိပြန်တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အလှအပေါ် သူမ ကျေနပ်မိသည်။ စိတ်ထဲတွင်လည်း ပရောဝ တစ်ခုခုကြောင့် ဒီလိုဖြစ်သွားတာမဟုတ်ပဲ သဘာဝကပေးသည့် အလှအပများဟုပင် ယွန်းတစ်ယောက် ထင်မိပြန်သည်။

ယွန်း၏ ထိုသို့သော အတွေးများမှာ သိပ်ရှာကြည်မခံပြန်ပေ။ သူမ၏ အတွေးများကို ဖျက်ဆီးပစ်သည့် အရာများကတော့ တစ်နေ့ နေ့လည် ထမင်းစားဆင်းချိန်တွင် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် နေပူကြီးထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ရပ်နေခြင်းကြောင့်ပင်။ သူမ ရပ်နေသည်မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်က အပြစ်ပေးထားသောကြောင့် ရပ်နေရခြင်းမျိုးဖြစ်သည်။ ကျောင်းသူ၊ ကျောင်းသားများက သူမကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် ကြည့်သွားသော်လည်း ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ဘာမှမဖြစ်သလို ဒီအတိုင်း မလှုပ်မလျက် ရပ်နေလျက်ပဲ။ တစ်ချို့ကောင်လေးတွေဆို ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို ညီအစ်မချင်း ကိုယ်ချင်းမစာသည့် စကားလုံးများဖြင့် စနောက်သွားကြသေးသည်။ ယောက်ျားလေး တစ်စုဆိုလျှင်

“နို့နေလှမ်းနေတာလား။”

ဟု စနောက်၊ အော်ဟစ် ရယ်မောသွားကြသည်။ ထိုသို့ စနောက်သွားသည်ကိုပင် ကေသဉ္ဇာနွယ်က စိတ်မဆိုး၊ စိတ်မကောင်းဖြစ်သည့် ဟန်မပြသည့်အပြင် ထိုကျောင်းသားတစ်စုကို ပြန်ပြုံးပြနေလိုက်သေးသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ရသည့် ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်အတွက် မခံချိမခံသာဖြစ်ပြီး ကေသဉ္ဇာနွယ်ဆီသွားကာ

“ကေ နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ။ လာစမ်းပါ။ ငါတို့နဲ့ အတူလာထိုင်စမ်းပါ။ ဒီလို တန်ဖိုးမရှိတဲ့ အလုပ်တွေကို လုပ်မနေစမ်းပါနဲ့။”

ဟု သွားပြောလေရာ

“ယွန်း၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ကေ့ကို ဒီအတိုင်းလေး လွှတ်ထားပေးပါ။ ကျေးဇူးပြုပြီးနော်၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး ကေ့ကို ထားခဲ့ပေးပါ။”

ထိုအဖြေကြောင့် ယွန်းတစ်ယောက် ‌ဒေါပွကာ ကေသဉ္ဇာနွယ်ကို အော်ဟစ်ကျိန်းမောင်းမည်အပြု ကေသဉ္ဇာနွယ်လွယ်အိပ်ထဲမှ ဖုန်းမြည်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ဖုန်းကို ထုတ်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်နှာမှာလည်း အလွန်စိုးထိတ်သည့် ပုံစံ‌ပေါက်နေသည်။ ပါးစပ်မှလည်း

“ယွန်း နင်တော့ ပြဿနာရှာလိုက်ပြီ။ ဒုက္ခပဲ။”

ဟု တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်ရင်း ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ ယွန်းအဖို့တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အပြုအမူများကို နားမလည်စွာပဲ စောင့်ကြည့်နေမိသည်။

“ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် သခင်၊ ခွေးမ နားထောင်နေပါတယ်ရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ပါတယ်ရှင့်။ ယွန်း ပါရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်ရှင့်။”

“…..”

“သခင့်ဆီမှာ အသုံးတော်ခံချင်လှပါပြီရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်”

“….”

“သခင့် လီးရည်ကို သောက်ချင်လို့ပါရှင့်။ သခင်လိုးတာကို ခံချင်လို့ပါရှင့်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်ရှင့်”

ထိုနောက် ကေသဉ္ဇာနွယ်တစ်ယောက် ဖုန်းကိုပိတ်၍ လွယ်အိပ်ထဲ ထည့်လိုက်လေသည်။ ဖုန်းပြောနေသည်ကို နံဘေးတွင် ရပ်ကြည့်နေသော ယွန်းတစ်ယောက်မှာမူ ဘာကိုမှ မပြောနိုင်ပဲ ဆွံ့အ အံ့သြနေမိလေသည်။

“ယွန်း အိမ်က ဘာပြောလဲ။”

“အဆင်ပြေတယ် ကေ။”

“ယွန်းက ဘယ်လိုပြောခဲ့တာလဲ။”

“ကေ တို့ အိမ်မှာ Assignment သွားလုပ်မလို့ ဆိုပြီးပြောခဲ့တာ။”

“ဒီတော့ ယွန်း ဖွားဖွားက ခွင့်ပြုရဲ့လား။”

“ကေတို့ အိမ်ဆိုတော့ ခွင့်ပြုတာပေါ့ ကေရဲ့။ ယွန်းဖွားဖွားက ဟိုးအစောကတည်း ကေနဲ့ အတူတူ စာသွားလုပ်ဖို့ပဲ ပြောနေတာ။ ယွန်းကသာ အိမ်မှာ ဖွားဖွားတစ်ယောက်တည်း စိတ်မချလို့ ကေတို့အိမ်ကို အလည်မလာတာ။”

“ဟယ် ဟုတ်လား။ ကြည့်စမ်း စောစောက မပြောဘူး။”

“ဘာလို့လဲ ကေ။”

“စောစောသာပြောရင် ယွန်းဖွားဖွားကို Brand ကြက်ပေါင်ရည် ပါကင်လိုက်ပို့ပေးမလို့။”

“ကောင်မ ယွန်းက အကောင်းမှတ်လို့။”

သူမတို့နှစ်ဦး စကားတပြောပြောဖြင့် Toilet ထဲသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ Toilet ထဲရောက်တော့ ကေသဉ္ဇာနွယ်က

“ယွန်း ကေအကြောင်းသိဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား။”

“ဟုတ် အဆင်သင့်ပါပဲ ကေ။”

“ကေအကြောင်း သိပြီးမှ ကေ့ကို မုန်းမသွားရဘူးနော်။”

“ကေရယ်။ ကေ ဘာကြီးဖြစ်နေဖြစ်နေ ကေက ယွန်း အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းပါပဲ။ ယွန်း ကတိပေးတယ်။”

ယွန်းဆီမှ ထိုစကားကြားရပြီးနောက် ကေသဉ္ဇာနွယ် တစ်ယောက် စိတ်ကို မာန်တင်းလိုက်ရင်း သူမ၏ ဖုန်းကို ထုတ်တာ Contact မှ သခင်ဟု မှတ်ထားသည့် လူတစ်ယောက်ထံ ဖုန်းဆက်လိုက်လေတော့သည်။

“….”

“မင်္ဂလာပါ သခင်ရှင့်၊ ခွေးမ သခင့်ဆီမှာ အသုံးတော်ခံဖို့ အဆင်သင့်ပါရှင့်။”

“…..”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် အခု ယွန်းနဲ့ အတူရှိနေပါတယ်ရှင့်။”

“…….”

“စပီကာဖွင့်ပြီးပါပြီ သခင်ရှင့်”

ထို့နောက် ယွန်းဖက်သို့လှည့်ကာ

“ယွန်း နင်ရှိကြောင်း ပြောလိုက်ဦး။”

ဟု တီးတိုးပြောသည်။ ယွန်းက ဘာပြောရမှန်း နားမလည်သဖြင့် မေးဆန့်ပြရာ

“တစ်ခုခုပြောလိုက် ရတယ်။”

ဟု ပြောနေဆဲမှာပင် တဖက်မှ

“သမီး ယွန်း ဒီမှာရှိလား။”

တစ်ဖက်မှ ခန့်ညားဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည့် စကားသံကြောင့် ယွန်းမှာ မှင်သေသွားပြီး

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်။ သမီးရှိနေပါတယ်ရှင့်။”

“အင်း။ သမီး အဆင်သင့်ဖြစ်တာ သေချာတယ်နော်။”

“ဟုတ် … ဟုတ် သမီးသေချာပါတယ်ရှင့်။”

ယွန်း ဖြေပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ တဖက်မှ အသံမှာ ရုတ်ချည်း သြဇာပြည့်ဝသည့် အမိန့်အသံသို့ ပြောင်းသွားကာ

“ခွေးမ”

ထိုအသံကြောင့် ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ကိုယ်မတ်သွားကာ

“ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်ရှင့်။ ခွေးမ အသုံးတော်ခံဖို့ အဆင့်သင့်ရှိပါတယ်ရှင့်။”

“နင့် သူငယ်ချင်းကို နင်ဘာဆိုတာ ပြောပြလိုက်။”

ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ယွန်းမျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးမှ

“ကျမက သခင့်ခွေးကျွန်မပါရှင့်။”

“ငါ့ကို မပြောနဲ့ နင့်သူငယ်ချင်းကို နင်ဘာဆိုတာ ပြောပြခိုင်းတာ”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်ရှင့်။ ခွေးမ မှားသွားပါတယ်ရှင့်။”

“ယွန်း၊ ကေက သခင်ရဲ့ ခွေးကျွန်မပါ။”

ထိုစကားကြောင့် ယွန်းမှာ အံ့သြထိတ်လန့်ခြင်း၊ အထူးအဆန်းဖြစ်ခြင်း၊ မယုံမကြည်နိုင်ဖြစ်ရခြင်း စသည့် ဖော်ပြ၍မရတဲ့ စိတ်ခံစားချက်များ ဖြစ်ပေါ်နေလေသည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိန်းတိန်းတိန်း ပူထူထူ ခံစားမှုတစ်ခုကို ခံစားနေရသည်။ ထို့အပြင် သူမ၏ အာခေါင်များမှာလည်း ခြောက်သွေ့ကာ သူမ တစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသည့် ခံစားမှုအထူးတစ်ခုကို ခံစားနေရသည်။

“ခွေးမ”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် သခင့်ဆီ အသုံးတော်ခံဖို့ အဆင်သင့်ပါရှင့်။”

“အနားမှာ ဘယ်သူတွေရှိသေးလဲ။”

“ယွန်းနဲ့ ခွေးမ နှစ်ယောက်တည်းပါ သခင်ရှင့်။”

“လုံခြုံရဲ့လား။”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် လုံခြုံပါတယ် သခင်ရှင့်”

“အေး ဒါဆို အိမ်သာထဲဝင်၊ ယွန်းမြင်အောင် အိမ်သာတံခါးကို ဖွင့်ထား၊ ပြီးရင် အကုန်ချွတ်။ ပြီးရင်ပြော။”

တဖက်မှ အမိန့်သံဆုံးသောအခါ ကေသဉ္ဇာနွယ်မှာ ယွန်းကို လက်ဆွဲခေါ်ကာ အတွင်းဖက်ဆုံး အိမ်သာ အဝမှာ ရပ်စေသည်။ ထိုနောက် သူမမှာ အိမ်သာအတွင်းသို့ဝင်၍ အိမ်သာတံခါးကိုဖွင့်ကာ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ချလေသည်။ ယွန်းမှာ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အပြုအမူများကို တအံ့တသြကြည့်နေမိသည်မှလွဲ၍ လည်ချောင်းအတွင်း ပြည့်တက်လာသည့် တံတွေးများကိုသာ မြိုချနေမိသည်။

အဝတ်အစား အကုန်ချွတ်လိုက်သောအခါမှ ယွန်းမှာ ပိုအံ့သြရပြန်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ နို့သီးခေါင်း ထိပ်တစ်ခုစီမှာ အပေါက်ဖောက်ကာ နားကွင်းကဲ့သို့ အရာတစ်ခုစီ တပ်ထားသည်။ ထို့အပြင် သူ့မ၏အင်္ဂါနှင့် ချက်မှာလည်း နားကွင်းတစ်ခုစီ တပ်ထားပြန်သည်။ ကေသဉ္ဇာနွယ်၏ အင်္ဂါအပေါ်နားမှာတော့ “သခင်လိုးဖို့ အမြဲအဆင်သင့်” ဟူသော စာသားကို တက်တူးထိုးထားတာ တွေ့ရသည်။

“အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးပါပြီ သခင်ရှင်”

အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ >> သခင် (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)