ဂိုးသွင်းကောင်းတဲ့ တိုက်စစ်မူး

ထိုအချိန် နောက်ဆုံးမိနစ် ရောက်လာသည်။ အခုချိန်အထိ အရှုံးအနိုင်အတွက် ဂိုးထပ်မသွင်းကြသေး။ တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဖက် ရှိန်နေကြသည်။

ဒီဖက်မှာလည်း မင်းထက်က မြင့်ဝင်းကို လေးဘက်ထောက်ကုန်းခိုင်းရင်း နောက်ကနေ အားပါးတရဆောင့်လိုးပေးနေချိန် ဖြစ်သည် ။ ကုတင်အစွန်းနားမှာ မြင့်ဝင်းကို ခေါင်အုံးခုထားတဲ့ အပေါ် လက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး သူက ကုတင်အောက် ခြေချကာ ဆောင့်လိုးပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြောရမယ်ဆို မင်းထက်တစ်ယောက် ကုတင်အောက် ခြေစုံချရပ်ကာ ကုတင်စွန်းနား ကုန်းပေးနေတဲ့ မြင့်ဝင်းဖင်ကြီးကို အားပါးတရ ကိုင်ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။

မာန်ပါတဲ့ ဆောင့်ချက်များကြောင့် မြင့်ဝင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်း နှစ်ချီမြောက် ပြီးသွားပြီ ဖြစ်တာကြောင့် စောက်ရည်တွေက လျှံတောင်ထွက်နေသလို မင်းထက်ကလည်း တစ်ချီပြီးသွားတာတောင် လီးကမကျဘဲ မနားတမ်း ဆက်လိုးနေနိုင်မှုကြောင့် လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အဝင်အထွက် ဆောင့်ချက်တွေက တစ်ရှုပ်ရှုပ် တစ်ဖွတ်ဖွတ်နှင့် အသံမျိုးစုံ မြည်နေလေတော့သည်။

မင်းထက်ကလည်း မော်တာစက်ပမာ သူ့လီးကို အနားတစ်စက္ကန့်တောင် မပေးဘဲ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း ပါးစပ်ကလည်း ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ ပြောကာ အရသာခံနေလေသည်။ မင်းထက်တစ်ယောက် ပါးစပ်ကနေ အညှီအ ဟောက်တွေပြောကာ ခွေပုံစံနဲ့ အားပါးတရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသလို မြင့်ဝင်းခင်မျာလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ ကျကျနန ကုန်းပေးကာ လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးဆောင့်ဒဏ်ကို အံကြိတ်ခံရင်း ဖင်ကိုပစ်ပစ်ပြီးပါ ခံပေးနေမှုကြောင့် မင်းထက်ခင်မျာ ပြီးတောင်ပြီးချင်လာသည်။

ခဏကြာတော့ မင်းထက်ခင်မျာ အချိန်ကိုဆွဲထားလို့ မဖြစ်နိုင်တော့မှန်း သိလိုက်သည်။ သူပြီးတော့မည် ကြိုသောက်လာတဲ့ ဆေးအစွမ်းကြောင့် ၃ နာရီအတွင်း လေးချီလောက်အထိ အားပါးတရ လိုးနိုင်တာပဲ တော်ရမည်။ ပြီးချင်လာပြီ ဖြစ်တာကြောင့် ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း

“မြင့်ဝင်း.…. အ့…. အ့… ဖွတ်… ဖွတ်…. ငါ… ငါပြီးတော့ မယ်…. အာ့…. အ့… နင်ရော…. ဖွတ်ဖွတ်….. ရှီး…”

“အင်း…. ငါလည်းပြီးတော့မယ်…. အ့…. အမေ့… အ့… ဆောင့်…. ဆောင့်…. အာ့…. ဖွတ်ဖွတ်… ဖွတ်”

မြင့်ဝင်းရော မင်းထက်ရော ချွေးတွေ ရွှဲနစ်နေကြသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ရည်မှန်းထားသည့် ပန်းတိုင်ကို အမြန်ရောက်ဖို့အတွက် ကြိုးစားနေသလို တစ်ဖက်မှာလည်း မန်ယူက နောက်ဆုံးမိနစ် ထိုးဖောက်သည့်အလုံး ဂိုးရဖို့ နီးစပ်ခဲ့ပေမယ့် တစ်ဖက်ဂိုးသမား၏ ဂိုးစည်းထဲရောက်မှ ဖျက်ထုတ်မှုကြောင့် ပယ်နယ်တီ ရလေသည်။ ဒီပယ်နယ်တီကို မန်ယူအသင်းက နံပါတ်ခုနှစ် ကန်မည်ဖြစ်သည်။

“ဆောင့်…. ဆောင့်…. အ့… အမေ့…. ဖွတ်… ဖွတ်… အ့… အမေ့… သေပါပြီ…. သေပါစေ… ဆောင့်… မင်းထက်….. ဆောင့်… ဆောင့်….. အမေ့… အ့ အာ့….. အ့….. ပြီးတော့မယ်….. ပြီးတော့မယ်… အ့ာ.. အ့…. ငါလိုးမ….. အ့…. ငါလိုး.. ပဲ…. အ့…..”

တရားဝင် လင်ယောကျာ်းရှိသော်လည်း လင်ဖြစ်သူကလည်း ကာမဆန္ဒကို အပြည့်အဝ ပေးနိုင်ပါသော်လည်း နောက်မီးလင်းသည့် မြင့်ဝင်း နှင့် သူများမယား တစ်ခုလပ် မုဆိုးမ မချန် တွင်းဟောင်းပဲ စိမ်တတ်သော မင်းထက်တို့၏ တဏှာကြောက ကျယ်ပြန့်လှသလို ညီးသံ ဆဲသံ တဏှာသံတွေက အိမ်အပြင်သို့ ပျံ့လွင့်နေသည်။ သို့သော် အိမ်က အခြားအိမ်တွေနဲ့ နည်းနည်းလှမ်းလို့သာ တော်သေးသည်။

ပယ်နယ်တီ ပြစ်ဒဏ်ဘော ဝင်ပါစေဟု သိန်းဝင်း လက်အုပ်ချီ ဆုတောင်းနေမိသည်။ တစ်ဆိုင်လုံးလည်း အပ်ကျသံပင် မကြားရအောင် ရင်ခုန်စိတ်လူပ်ရှားနေကြသည်။ အသက်ပင် မရှူရဲရလောက်အောင်ပင် ဖြစ်သည်။ ပယ်နယ်တီ ကန်သွင်းမည့် နံပါတ်ခုနှစ် ကစားသမားကလည်း ချွေးသံတရဲရဲနှင့် ဂိုးပေါက်ရှေ့ နေရာယူရင်း စိတ်လူပ်ရှားနေမှာ သေချာသည်။

“ဝင်ပါစေ…. ဝင်ပါစေ… ဝင်အောင်ကန်ပါ ငါ့ကောင်ရာ… ဝင်လိုက်စမ်း… ထအော်ပစ်မယ်….”

အမှန်က ပယ်နယ်တီ ပြစ်ဒဏ်ဘောက ဂိုးရဖို့ အလွယ်ဆုံးနည်း ဖြစ်ပေမယ့် ကစားသမားတွေအနေနဲ့ စိတ်လူပ်ရှားမှုနှင့် ဝင်လာသည့် ဖိအားကို အသုံးမချတတ်လျင် လွဲချော်နိုင်သည်။ နာမည်ကြီး ကစားသမား တော်တော်များများ လွဲချော်တတ်သောကြောင့် ပယ်နယ်တီက နတ်ကြီးသည်ဟု ဆိုကြသည်။

ပယ်နယ်တီ ပစ်ဒဏ်ဘောကို ခရစ်စတီယာနိုရော်နယ်ဒိုက ကန်မှာပါ။ ခရစ်စတီယာနိုရော်နယ်ဒိုက ဂိုးသမားရဲ့ ဘယ်ဘက်ကို ကန်သွင်းမလဲ။ ကြည့်ရင်းကနေ ပြေးလာတယ်။ နောက်ခံစကားပြောသူရဲ့ ကြေညာသံနဲ့အတူ ပါသွားသော ဘောလုံးကို သိန်းဝင်းအပါဝင် တစ်ဆိုင်လုံး တိတ်ဆိတ်မှုအပြည့်နဲ့ ငေးကြည့်နေကြသည်။

“ဆောင့်…. ဆောင့်… အ့….. အမေ့…… အမေ…… သေပါပြီ…. အ့… အမေ….. မေ့…”

“ဖွတ်… ဖွတ်….. ဘွတ်…. ဘွတ်…. ဘွတ်… ဘွတ် …”

“အ့….. အာ့…. အာ့. . အာရှီး….. အာ့…. အ့…. အ့…. ….ပြီးပြီ…. အ့… ငါလိုး… ပြီးပြီ….. အား…… အား… ရှီး…. ရှီးပဲ…. အား ကောင်းလိုက်တာ ဖာသည်မရာ…. ငါလိုးပဲ… နင့်စောက်ဖုတ်ကောင်းလိုက်တာ….. ဟာ……. အား… ငါလိုး… အရည်တွေအများကြီး ထွက်နေပြီ…. ကြည့်စမ်း… အာ့… ဒီဘက်လှည့် ဒီဘက်လှည့်…”

မင်းထက်က ပြီးခါနီး အချက်သုံးဆယ်ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်ပေးအပြီးမှာတော့ လရည်ပူပူပျစ်ပျစ်တွေကို မြင့်ဝင်းစောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်လွှတ်ပေးရင်း ပြီးသွားတော့သည်။

ခရစ်စတီယာနိုရော်နယ်ဒိုရဲ့ ကန်ချက်က ကောင်းမွန်လွန်းလှသည်။ ပြိုင်ဘက်အသင်းဂိုးသမား ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်ခဲ့ဘဲ လက်လျှော့ပေးလိုက်ရတဲ့နောက် တစ်ဆိုင်လုံးရဲ့ ထအော်သံတွေထဲ သိန်းဝင်းအသံက အကျယ်ဆုံးဖြစ်သည်။

သိန်းဝင်းတစ်ယောက် သူအားပေးတဲ့ မန်ယူနိုက်တက်အသင်း အခုလို နောက်ကျခြေပဂိုးနဲ့ နိုင်တော့ ထခုန်ရုံတင်မက အော်ဟစ်နေတာ မပြီးနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ ဒီနေ့ကတော့ သိန်းဝင်း ဘောလုံးပွဲကြည့်ရတာ တန်သွားပါပြီ။ နောက်ဆုံးအချိန်အထိ ဘောလုံးရသ အပြည့်နဲ အနိုင်ပေးခဲ့တဲ့ အတွက်ပါ။

မင်းထက်က သူ့ရဲ့ လက်ကျန်လရည်တွေကို မြင့်ဝင်းရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ရင်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးနေသည်။

“အ့…. ရှီး…. ရှီးပဲ…၊ ကောင်းလိုက်တာကွာ….. ငါလိုး… မြဝင်းရာ…. နင့်လင်နဲ့ ငါလိုးတာ ဘယ်သူပိုကောင်းလဲ ဖာသည်မ… အမ်း…… လီးပဲ စောက်ဖုတ်ကြီး လိုးမဝဘူး…. နင့်လင်မအေဘေးက လာတော့မယ်… လီးပဲ… လိုးရတာ မဝနိုင်ဘူး”

မင်းထက်ရဲ့ စကားတွေကို မြင့်ဝင်းက မဖြေနိုင်သေးဘဲ မင်းထက်ရဲ့ လရည်တွေကို အရသာခံမျိုချနေမိသည်။

” အခုလို ခိုးချစ်နေရတာပဲ ကျေနပ်နေရတယ်။ ဘောလုံးပွဲက တစ်ပတ်မှာ ဘာလို့ တစ်ရက်ပဲ ရှိရတာလဲကွာ”

မင်းထက်ရဲ့ အမေးကို မြင့်ဝင်းက

“သြော် အခုလို လိုးနေရတာနဲ့ပဲ ကျေနပ်တော့လေ။ သိန်းဝင်းက ငါ့တရားဝင်လင်ဟဲ့။ နင် ငါ့ကို တစ်ပတ်တစ်ရက် လိုးရတာ မဝရင် ယူလိုက်လေ။ သိန်းဝင်းနဲ့ ငါကွာပေးမယ်”

မြင့်ဝင်းရဲ့ ပြန်ပက်တဲ့စကားကို မင်းထက်က ပြန်မပြောဘဲ အင်္ကျီနဲ့ပုဆိုးကို ပြန်ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့

“ငါသွားပြီ…..။ ဒီရက်ပိုင်းထဲ လစ်ရင် ခေါ်လိုက်ဦး။ ပြီးတော့ နောက်နေ့ ငါကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေး လာပို့ပါဦး”

“အင်း…. ဂရုစိုက်သွားဦးနော်….။ ဓာတ်မီး မပါဘူးလား။ လမ်းမှာ ကိုသိန်းဝင်းနဲ့လည်း တွေ့နေဦးမယ်”

“အမယ်…. တွေ့တော့လည်း ဘာဖြစ်လဲ။ နင့်လင် ဂေါက်သီးက ငါ့ကို ရိုသေပါတယ်ဟ…..။ ကဲကဲ သွားပြီ ငါပြောတာ မမေ့နဲ့”

မင်းထက်က ပြောပြီးတာနဲ့ အိမ်ထဲကနေ တန်းထွက်သွားတော့သည်။ မြင့်ဝင်းလည်း အိပ်ရာပေါ်ကနေ မထချင် ထချင်နဲ့ ထပြီး အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှပဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင် နေလိုက်တော့သည်။

သုံးနာရီနီးပါး စိတ်ရှိလက်ရှိ အလိုးခံခဲ့ရလို့ ပေါင်တွေလည်းတောင့် စဖုတ်တစ်ခုလုံးလည်း ကျိန်းနေသည်။ သူ့လင်လာလို့ လိုးရင်တောင် ခံနိုင်တော့မယ်မထင်။ တော်တော်လေး ပင်ပန်းနေပြီ ပြောရမလားပဲ….။

မြင့်ဝင်း မျက်လုံးမှိတ်ရုံရှိသေး ခြံဝက သိန်းဝင်းရဲ့ အသံကို လှမ်းကြားလိုက်ရသည်။ မြင့်ဝင်း မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်သည်။ သီချင်းတအေးအေးနဲ့ ဝင်လာတဲ့ သိန်းဝင်းက အခန်းထဲတန်းဝင်ပြီး အဝတ်အစားလဲသည်။ ပြီးတော့ မြင့်ဝင်းအိပ်နေပြီအထင်နဲ့ မြင့်ဝင်းနောက် ဝင်အိပ်ရင်း သိုင်းဖက်လိုက်သည်။

ဒီညတော့ အပီအပြင် ဂိုးသွင်းရဦးမှာပေါ့လေ။ ဟင်းဟင်း…. ပယ်နယ်တီနဲ့ နိုင်တယ်။ အခုငါလည်း ပယ်နယ်တီသွင်းမှပဲ နိုင်မှာလား။ ဒိုလေးက ဂိုးသွင်းကောင်းသလို ကက္ကိုလ်ကိုင်းက သိန်းဝင်းကလည်း ဂိုးသွင်းကောင်းပါတယ်။

သို့ပေမယ့် အခုချိန်အထိ သိန်းဝင်းကတော့ ဂိုးသာသွင်းနိုင်နေတာ ဂိုးအဖြစ် မပြောင်းလဲနိုင်သေးဘူးပေါ့ ( ကလေးမရခြင်း)။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ပွဲအချိန်အတွင်း တတ်နိုင်သလောက် ကြိုးစားရမှာပါပဲလေ။ ဘောလုံးပွဲပြီးတာ ညဥ့်နက်လို့ ဇနီးသည်တောင် အိပ်နေပြီဆိုပေမယ့် သိန်းဝင်းက သူ့ရဲ့ နိစ္စဓူဝ လုပ်ငန်းတစ်ခုကိုတော့ မမေ့ပါဘူးလေ။ အဲ့တာကတော့ မြင့်ဝင်းလေးကို ဂိုးသွင်းဖို့ပါပဲ။ ဂိုးအဖြစ်လည်း ပြောင်းလဲချင်နေလှပါပြီလေ။

အတွေးများစွာနဲ့ သိန်းဝင်းတစ်ယောက် ကျေကျေနပ်ပြုံးရင်း မြင့်ဝင်းကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေက နို့တင်းတင်းတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး စတင်နယ်ပါတော့သည်။

ဤဖြစ်ရပ်များ မကြာမှီ ၁၁ လအတွင်း သိန်းဝင်းနဲ့ မြင့်ဝင်းတို့၏ ဘဝလေးထဲ ကလေးတစ်ယောက် စတင်ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး နောက်မှာတော့ တရပ်စပ်ဆိုသလို သားသမီးများ ထွန်းကားလေတော့၏။

အခုဆို သိန်းဝင်းတစ်ယောက် ဂိုးသွင်းကောင်းတဲ့ တိုက်စစ်မူးဆိုပြီး မိတ်ဆွေတွေကြား ဂုဏ်ကြွယ်နေရပြီလေ။

ပြီးပါပြီ။

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top