ချစ်တဲ့ ဖေဖေလေး (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)

နုက ဖေဖေလေးဖက်က တင်ပါးကို ပိုပြီး ဖေဖေလေးရဲ့ ပေါင်ပေါ်ရောက်အောင် ရွေ့လိုက်ရင်း အမေ့ဖက်လှည့်လို့ အမေ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားလေတော့ နုရဲ့ဖင်ကြီးက ဖေဖေလေးကို ပစ်ပေးထားသလိုပေါ့။ အမေ့ကို ကယုကယ ချွဲသလိုလိုနဲ့ နုဖင်ကြီးကို ဖေဖေလေးပေါင်ပေါ် ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အမှတ်မဲ့ပုံဖမ်းပြီး ဖေဖေလေးပေါင်ကြားကို လက်နှိုက်လိုက်တော့

(အဟိ)

ဖေဖေလေးလီးကြီးက မာမာကြီးဖြစ်နေပြီ။ နုလည်း မသိချင်ယာင်ဆောင်ပြီး အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး အိပ်ရာထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ အိပ်ရာပေါ်ရောက်မှ ကိုယ်လုပ်ခဲ့တာကို ပြန်တွေးပြီး တစ်ယောက်ထဲ သဘောကျနေသလို လက်နဲ့စမ်းမိတဲ့ ဖေဖေလေးလီးကြီးကို ပြန်တွေးပြီး ရင်ခုန်ရာကနေ နုရဲ့ အဖုတ်လေးကို ပွတ်မိပြန်ပါရော။

အဲ့လိုနဲ့ဘဲ တန်ဆောင်တိုင်ရောက်လာတော့ လမ်းထိပ်မှာ လမ်းထဲက လူငယ်တွေက စတိတ်ရှိုးလုပ်ကြလို့ ညကြတော့ သွားကြည့်ချင်တယ်လို့ အမေ့ကိုပူဆာလို့ အမေက

(ဟဲ့ နင့်က ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး တစ်ယောက်ထဲသွားလို့ မရဘူး)

(အာ့ဆို အမေလိုက်‌ပို့)

(အမလေး ကျေးဇူးရှင်ရယ်။ ကျုပ်တစ်နေ့လုံး သွားရလာရလို့ ပန်းနေပြီ။ နင့်ဖေဖေလေးသာပို့ခိုင်း)

အာ့နဲ့ နုလည်း သတင်းစာဖတ်နေတဲ့ ဖေဖေလေးကို

(ဖေဖေလေး သမီးကို စတိတ်ရှိုးလိုက်ပို့ပေး)

ဖေဖေလေးက နုကို သေချာကြည့်ပြီး

(သမီးကလည်းကွာ)

ဆိုတာနဲ့ နုလည်း ဖေဖေလေးလက်မောင်းကို ဆွဲရမ်းပြီး

(မရဘူးနော် လိုက်ပို့နော် နော် ဖေဖေလေး)

အမေက မနေနိုင်တော့တာနဲ့

(ကဲ မောင်ရေ လိုက်သာပို့လိုက်၊ မပို့မချင်း ဂျီကျနေမှာ)

ဆိုတာနဲ့ ဖေဖေလေးလည်း မနေနိုင်တော့တာနဲ့ နုကို လိုက်ပို့ရတော့တာပေါ့။ ရပ်ကွက်စတိတ်ရှိုးပေမယ့် လူတော့အများသား။ နုတို့လည်း မတ်တပ်ရပ် ကြည့်ကြတာပေါ့။ ဖေဖေလေးက ကာလသားတွေ အနားတိုးလာတာနဲ့ နုကို သူ့ရှေ့မှာထားပြီး နုကို လူမတိုးနိုင်အောင် သူက နောက်ကနေ ကာထားပေးသည်။ သီချင်းနားထောင်ရင်း တီးနေဆိုနေတာကို ရှေ့ကကွယ်နေလို့ နုက ခြေဖျားထောက်ထောက် ကြည့်နေရသည်။ သီချင်းတစ်ပုဒ်ပြီးလို့ နောက်တစ်ပုဒ်ဆိုချိန်မှာ နု ခြေဖျားထောက်ကြည့်ရင်း ညောင်းလို့ ခြေအချမှာ လူကယိုင်ပြီး နောက်လန်သွားတော့ ဖေဖေလေးရင်ခွင်ထဲကို ရောက်သွားတာမို့ ဖေဖေလေးက ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုဖမ်းပြီး ကိုင်ထိန်းလိုက်ရသည်။ အဲ့အချိန်ပဲ နုဖင်ကြားကို မာမာကြီးနဲ့ ထိနေတာ သတိပြုလိုက်မိသည်။

(ရလား သမီး)

ဖေဖေလေးအမေးကို ခေါင်းငြိမ့် အဖြေပေးလိုက်ပေမယ့် ရင်ထဲမှာတော့ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေသည်။ ဖေဖေလေးကလည်း နုပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာက မလွှတ်တော့ဘဲ ထိန်းကိုင်ထားသလို ကိုင်ထားလေသည်။ နုလည်း သီချင်းမှာ စိတ်မရောက်တော့ဘဲ နုဖင်နဲ့ လာလာထိနေတဲ့ ဖေဖေလေးရဲ့ လီးမာမာကြီး အထိအတွေ့မှာဘဲ စိတ်ကရောက်နေတော့သည်။ နု အရဲစွန့်ပြီး ဖင်ကိုကော့ပြီး ဖေဖေလေးလီးနဲ့ ထိအောင်လုပ်လိုက်တော့ ဖေဖေလေးကလည်း နုပခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေက အားပါပါဆုပ်ပြီး လီးကိုကော့ပြီး နုဖင်ကြားကို ထိုးသွင်းလေတော့ ပုဆိုးပါး ထမိန်ပါး ခံနေလျက်က ဖေဖေလေးလီးက နုစောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းနားကို လာထိလေတော့ နု သေးပေါက်ချင်သလိုလို အဖုတ်ထဲက ကျဉ်ခနဲ့ ကျဉ်ခနဲ့မို့ လူလည်း တွန့်ခနဲ့ ဖြစ်သွားလို့ ရှေ့ကိုရွေ့မယ်လုပ်တော့ ဖေဖေလေးက ပခုံးကိုစုံကိုင်ပြီး သူ့လီးရှေ့ ဆွဲကပ်ထားတော့ နုလည်း မရုန်းသာတော့ဘူး။ နုဖင်ကြားမှာ ပူပူနွေးနွေးလီးကြီး ညှပ်ထားရတဲ့ အရသာမျိုး တစ်ခါမှမခံစားဘူးဘူး။ အဲ့အသိကြောင့် ထင်ပါတယ် နုစောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာကို ခံစားမိလိုက်သည်။

စတိတ်ရှိုးက တီးလုံးနဲ့အပြိုင် ဖေဖေလေးက သူလီးကို ဆောင့်ပွတ်ပေးနေတာကို နု ခေါင်းငုံ့ပြီး ငြိမ်ခံနေမိတယ်။ နောက်တော့ ဖေဖေလေး ပြီးသွားတယ်ထင်တယ် နုကို အတင်း သူ့လီးနားဆွဲကပ်ပြီး ငြိမ်သွားသည်။

အဲ့ညကပြန်လာတော့ လမ်းမှာ နုရော ဖေဖေလေးရော တစ်ခွန်းမှမပြောကြဘဲ နှုတ်ဆိတ်လို့နေကြပေမယ့် အိပ်ယာထဲရောက်တော့ နုအဖုတ်လေးကိုပွတ်ရင်း ဖေဖေလေးလီးကြီးနဲ့ ပွတ်ပေးတာကို ပြန်တွေးရင်း ခံစားမိတာတော့ ဝန်ခံပါသည်။

နု ဖေဖေလေးကို မကျေနပ်ဘူး။ ဘာလို့လဲ သိလား။ အဲ့စတိတ်ရှိုးကြည့်တဲ့ညပြီးလို့ နောက်နေ့ကြတော့ သူမဟုတ်သလိုလိုနဲ့ ရုပ်တည်ကြီး လုပ်နေလေသည်။ နုကို အစလုပ်ပြီး လီးနဲ့ဆွသွားပြီးမှ အခုတော့ သူက ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို လုပ်နေတော့ အသဲတွေ တအားယားတာပဲ။

နုက ထမင်းစားခန်းတို့ TV ကြည့်တဲ့အခါတို့ ဖေဖေလေးနားကပ်ပြီး မထိတထိလုပ်တာတောင် သူက အသာရှောင်ရှောင်သွားသည်။ အမေရှိနေတော့ နု ရုပ်မပျက်အောင် ထိန်းနေရပေမယ့် စိတ်ရှိတိုင်း ထုပစ် ကုတ်ပစ်ချင်တာမှ အရမ်းပဲ။ ညညဆို သူတို့လိုးတာကြည့်ပြီး အဲ့လီးကြီးနဲ့ နုဖင်ကို ညောင့်သွားတာပါလားလို့ အသိဝင်တိုင်း အလိုမပြည့်မှု ဝေဒနာတွေက ပိုပိုကဲလာသည်။ ဒါပေမယ့် နုက မိန်းကလေးပဲ၊ မိန်းမမာယာတဲ့ သိရစေမယ်လို့ ကျိန်းနေမိသည်။ ကျိန်းသာကျိန်းနေရတယ် ဘယ်ကစရမလဲ မသိဘူး။

နောက်နှစ်ရက်လောက်ကြတော့ နု ရေချိုးနေရင်း အကြံရလိုက်သည်။ အဲ့ဒါကလည်း ရေစိုနေတဲ့ နုရဲ့ကိုယ်လုံးကို ပြန်မြင်လို့ အတွေးပေါက်သွားတာ။ ရေလဲထမိန်က နွမ်းလွန်းပါးလွန်းတော့ ရေစိုပြီး ကိုယ်မှာကပ်နေရင် အရှိကိုအရှိအတိုင်းပဲ။ ဘယ်လောက်ထိလဲဆို နုရဲ့စောက်မွှေးနုနုလေးတွေကိုတောင် ဖောက်မြင်နေရသလိုပဲ။

နုတို့ရေချိုးတာက အိမ်နဲ့ ဆယ်ငါးပေလောက်အကွာမှာ ကျောက်စည်ကို အဝီစိတွင်း ရေထည့်ပြီး သမံတလင်း ခင်းထားသည်။ အကာကသွပ်ကို သုံးဖက်ကာ တစ်ဖက်လွှတ်ပေါ့။ ကျောက်ရေစည်က နုရင်ညွှန့်လောက် မရှိတရှိပေါ့။ ရေတစ်ဝက်လောက်အကျန်မှာ နု ဒန်ရေဖလားလေးကို ရေထဲနှစ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဆပ်ပြာမွှေးတွေကို တစ်ကိုယ်လုံး တိုက်လိုက်သည်။ ပြီးမှ

(ဖေဖေလေးရေ လာပါဦး ဖေဖေလေးရေ)

လို့ အော်လိုက်တော့ ဖေဖေလေးလည်း စိုးရိမ်သံနဲ့

(ဘာဖြစ်တာလဲ သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ)

ဆိုပြီး အိမ်ထဲကနေ နုရေချိုးတဲ့ဆီ အပြေးလာရော။ နုလည်း မျက်နှာကိုပါ ဆပ်ပြာတိုက်ထားပြီး

(ရေခွက်ကျသွားလို့ ဖေဖေလေး။ ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း တန်းလန်းကြီး မျက်လုံးထဲ ဆပ်ပြာတွေဝင်လို့ စပ်နေပြီ။ မြန်မြန်လုပ်ပါ ဖေဖေလေးရဲ့)

နုအပြောကိုယုံပြီး ဖေဖေလေးက ကျောက်စည်ထဲက ရေခွက်ကို ကုန်းဆယ်ပြီး နုလက်ထဲထည့်ရင်း

(ရော့ သမီးရပြီ ရပြီ)

နုက မယူပါဘူး။

(ဟာ ဖေဖေလေးကလည်း ဆပ်ပြာတွေနဲ့လက်က။ ဖေဖေ‌လေး လောင်းပေးလေ)

နုကလည်း အကြံနဲ့လေ။ ဖေဖေလေးက မသိရှာဘူး။

(ဪ အေးအေး ဖေဖေလေး လောင်းပေးမယ်)

ဆိုပြီး သူကရေခွက်နဲ့ ရေတွေခပ်ခပ်ပြီး နုလက်ထဲကို လောင်းလောင်းပေးတော့ နုကလည်း ယုတ္တိရှိရှိ လက်နဲ့ခံပြီး မျက်နှာသစ်တာပေါ့။ ဖလူးး ရှုးး ဖူးး နဲ့ ရေတွေကို ပလုတ်ကျင်း မှုတ်ထုတ်ရင်းက

(အခုမှ မျက်စိစပ်တာ သက်သာတော့တယ်)

လို့ပြောရင်းက အမှတ်တမဲ့ပုံနဲ့ ထမိန်ရင်လျှားကိုဖြေပြီး သုံးလေးခါ တဖြန်းဖြန်းခါပြီး ရင်လျှားတော့ တွေးကြည့်ပေါ့ ခါးလေးကုန်းပြီး မျက်နှာသစ်ရာက ရင်လျှားတော့ ရေလောင်းပေးနေတဲ့ ဖေဖေလေးကို နို့တွေပြသလိုဖြစ်တဲ့အပြင် အဖုတ်ကိုတောင် တစ်စွန်းတစ်စ လှစ်ပြသလိုဖြစ်နေတော့ ရေအလောင်းရပ်ပြီး ကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေလေး မျက်လုံးတွေက အရောင်တောက်နေသည်။ ပြီးတော့ ဖေဖေလေးက အိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ ပုဆိုးကလည်း ပါးပါးလေးဆိုတော့ သူ့လီးတောင်လာတော့ ရှေ့ကိုငေါထွက်နေသည်။

နုလေ အဲ့ဒါကိုကြည့်ပြီး ရယ်ချင်လိုက်တာ ဟိဟိ။ ကဲဘာတတ်နိုင်သေးလဲ သူ့ကိုယ်သူ လူရိုးလိုလို လုပ်နေတာ။

(ဟာ ဖေဖေလေးကလည်း ရေမလောင်းပေးဘဲနဲ့ ဘာလုပ်နေတာလဲ)

နု ပြောလိုက်မှ

(အော် အင်းး အဲ )

ဆိုပြီး ဂယောင်ဂတမ်းနဲ့

(ရော့ရော့ သမီး ရပြီဟုတ်)

ဆိုပြီး နုလက်ထဲ ရေခွက်အတင်းထည့်ပြီး အိမ်ဖက်ကို ပြန်သွားတဲ့ ဖေဖေလေးကို နု နောက်ကနေ ကြည့်ရင်း အခုတော့ ဖေဖေလေး ဘာတတ်နိုင်သေးလဲလို့ ရင်ထဲက ကျိန်းလိုက်မိပါသည်။

နု အဲ့လိုလုပ်လိုက်တဲ့ နေ့ကစပြီး ဖေဖေလေးတစ်ယောက် နုကိုကြည့်ရင် မျက်လုံးမှာ ရမ္မက်ခိုးတွေနဲ့။ နု မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေပေမဲ့ ဖေဖေလေး နုနို့တွေ ဖင်တွေကို ကြည့်တာကို သိရင်မြင်ရင် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေသည်။ ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ထမင်းစားကြလို့ ဟင်းထခူးတဲ့အခါမျိုးဆို ဖေဖေလေးပုခုံးကို နုနို့နဲ့ မတိုက်တိုက်မိအောင်လုပ်တော့ ဖေဖေလေးမျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရင်ထဲက ကြိတ်ရယ်နေမိသည်။

တနင်္ဂနွေနေ့ပေါ့ နုကလည်း ကျောင်းပိတ်လို့ ဖေဖေလေးကလည်း သူ့ကားစက်ပြင်စရာရှိလို့ ဝပ်ရှော့အပ်ထားပြီး၊ အမေကတော့ အိမ်ငှားကိစ္စနဲ့ အပြင်ထွက်သွားတော့ နုနဲ့ ဖေဖေလေးပဲ ကျန်ခဲ့သည်။ ဖေဖေလေးက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ TVထိုင်ကြည့်နေသည်။ နုလည်း ဖေဖေလေးကို စချင်တာနဲ့ ရေလဲထမိန်ဝတ်ပြီး ကြမ်းတိုက်တာပေါ့။ ဖေဖေလေးရှေ့မှာ ကြမ်းကို ကုန်းတိုက်နေတော့ ဖေဖေလေးကို ဖင်ကုန်းပြနေသလို ဖြစ်နေသည်။ နု မသိမသာလေး ဖေဖေလေးကို ခိုးကြည့်တော့ နုဖင်ကြီးကို ကြည့်နေတာများ မျက်လုံးက အရောင်တွေတောင် ထွက်နေသည်။

ဖေဖေလေး စိတ်တွေထနေတာ တကယ်တမ်း သိလိုက်ရတော့ နု ကြောက်လာမိသည်။ အဲ့ဒါနဲ့ကြမ်းတိုက်တာရပ်ပြီး ရေချိုးမယ်ဆိုပြီး နု အခန်းထဲဝင်ပြီး အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်သည်။ ဘရာလေးကိုပါချွတ်ပြီး ထမိန်ရင်လျှားတော့ အပေါက်ဝက လူရိပ်မြင်လို့ ကြည့်လိုက်တာ ဖေဖေလေးရယ် နုကို စူးစူးကြီးကြည့်နေတာ။ နုလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖေဖေလေးကို ပြန်ငေးကြည့်မိနေသည်။ ဖေဖေလေးက နုဆီကိုလာပြီး နုပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး နုမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်နေလို့ နုလက်နှစ်ဖက်ကို ရင်ပေါ်အုပ်ထားရင်း

(ဖေဖေလေးး ဘာလုပ်တာလဲ)

နှုတ်ကလည်း မေးမိမေးရာ ထွက်သွားရော ဖေဖေလေးက ဘာမှပြန်မပြောဘဲ နုမေးစေ့ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပင့်လိုက်သည်။ မဟတဟ ဖြစ်နေတဲ့ နုရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးနဲ့ ငုံခဲလို့စုပ်လိုက်တာမို့ လန့်လည်းလန့်သွားသလို ခံလည်းခံစားကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေက လွန်ဆွဲနေသည်။ နုကသာ လွန်ဆွဲနေတာ ဖေဖေလေးကတော့ နုရဲ့ခါးလေးကို ပိုက်ပွေ့လို့ သူ့ရင်ခွင်ဆွဲကပ်ပြီး နုနှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းနေတာ ပြွတ်ပြွတ်ဆိုတဲ့ အသံတွေတောင် ထွက်လို့။

နုက ဖေဖေလေး ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံတွန်းပြီး ကိုယ်ကိုနောက်လှန်ထားတော့ နုစောက်ပတ်က ဖေဖေလေးလီးကို ကော့ပေးသလို ဖြစ်နေတော့ ပုဆိုးရဲ့အောက်က လီးကြီးကငေါပြီး နုစောက်ပတ်လေးကို ထိုးနေသလိုမို့ ရင်ဖိုလို့ အသက်ရှူလည်း မမှန်ချင်ဘူး။ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေတဲ့ နှလုံးတွေက ပေါက်ထွက်မလား ထင်ရလေသည်။

(အာ ဖေဖေလေး မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ အမေသိရင် သတ်လိမ့်မယ်)

နုပါးစပ်ကလည်း ဘာတွေပြောလို့ပြောမိမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ဖေဖေလေးကလည်း နု အပြောတွေကို ဂရုမစိုက်ဘဲ သူလုပ်ချင်ရာတွေဘဲ ဇွတ်လုပ်နေတော့တာ။ နုရင်လျှားထားတဲ့ ထမိန်ကိုဖြေအချ နုအတင်းပြန်ပြီး ထမိန်ကို ဆွဲပေမယ့် ယောကျ်ားကြီးအားကို ဘယ်နိုင်ပါ့မလဲ။ ထမိန်ပြေအကျ ပေါ်လာတဲ့ နုရဲ့ နို့သီးပန်းနုရောင်လေးကို မညှာမတာ ငုံခဲစုပ်လိုက်တာမို့ နု လေထဲကိုပဲ လွင့်မြောသွားလေသလားလို့ ခံစားမိသလို နှုတ်ကလည်း

(အားး ဖေဖေလေးရယ် အဟင့်)

လို့ ထွက်သွားခိုက် ကျန်တဲ့ နုနို့လေးကို ဖေဖေလေးရဲ့ လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ ဆုပ်နယ်လိုက်တာမို့

(ဟင့်)

နာသလိုလို ကောင်းသလိုလို ဘာဆိုဘာမှ မပြောတတ်တာမို့ ဖေဖေလေးခေါင်းကိုဘဲ နုဆုပ်ကိုင်လို့ မျက်လုံးစုံမှိတ်နေမိသည်။ ဖေဖေလေးရယ်လေ နုနို့တွေကို ဘယ်ပြောင်းစို့ ညာပြောင်းစို့နေတော့ နုစောက်ပတ်လေးထဲက ယွစိယွစိ ဖြစ်လာတာပေါ့။

(အားး ဖေဖေလေး သမီးမနေတတ်တော့ဘူး။ မလုပ်ပါနဲ့ မလုပ်ပါနဲ့တော့)

နု ဘယ်လိုတောင်းပန်တောင်းပန် ဖေဖေလေးက ဂရုမစိုက်ဘဲ သူလုပ်ချင်တာကိုဘဲ လုပ်နေတော့သည်။ နုလည်း ဒူးတွေမခိုင်ချင်ဘဲ ညွတ်လာတာမို့ ဖေဖေလေးက နုကို ကုတင်ဆီတွန်းလိုက်တာမို့ နုကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လျက်သားဖြစ်သွားတော့ နု ခြေထောက်တွေကို ကိုင်မြှောက်ပြီး ခါးရောက်နေတဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်နေတာမို့ နုလည်း အတင်းပြန်ဆွဲပြီး

(ဟင့်အင်း ဟင့်အင်းး မလုပ်ပါနဲ့ ဖေဖေလေးရယ်)

မရပါဘူး။ ဖေဖေလေး အတင်းချွတ်လိုက်တာမို့ နုမှာ အကာအကွယ်မဲ့မို့ ရှက်လိုက်တာ နုစောက်ပတ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ထားရသည်။ ဖေဖေလေးကတော့ နုရဲ့စောက်ပတ်ကို ကြည့်ချင်လို့ နုလက်တွေကို အတင်းဆွဲဖယ်နေတာ။ နုကလည်း အတင်းပြန်အုပ်ထားတာပေါ့။ ဖယ်လိုက် အုပ်လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံး ဖေဖေလေးက မဖယ်တော့ဘဲ နုကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး နုအပေါ်ကနေ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပေးနေတော့ နုလည်း ဖေဖေလေးအလိုကိုလိုက်ပြီး ဖေဖေလေးအနမ်းကို ပြန်ပြီးတုန့်ပြန်နေမိသည်။

နုရဲ့အခြေအနေကို သိတဲ့ ဖေဖေလေးက နုနို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေတယ်။ နုရဲ့နို့သီးတွေက တင်းလာပြီး ဖေဖေလေးလုပ်ပေးတာကို ကျေနပ်နေမိရော။ ဖေဖေလေးရဲ့လက်တွေက နို့ကတစ်ဆင့် နုဗိုက်သားတွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း အောက်ဖက်ကို ရွေ့လာပြီး နောက်ဆုံး ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်သပ်ပေးတော့ နု ပေါင်လေးကားပေးချင်မိပေမယ့် စိတ်တင်းပြီး ပေါင်ကို တင်းတင်းစေ့ထားမိသည်။ ဖေဖေလေးက လက်ကိုအပေါ်ဖက်တက်လာပြီး နုရဲ့စောက်ပတ်လေးအုပ်ထားတဲ့ လက်တွေကို အသာချော့ပြီး ဖယ်နေတော့ နုလည်း မငြင်းသာပဲ ဖေဖေလေးဖယ်ရာကို အလိုလိုပါသွားခဲ့သည်။ လက်အုပ်ထားတာ လွတ်သွားတဲ့ နုစောက်ပတ်လေးကို ဖေဖေလေးက သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်တာမို့

(ဟင့် ဟင့်)

နု အလိုလို ဖင်ကော့မိသွားသလို ပေါင်သားတွေလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်နေတာ သတိထားမိသည်။ ဖေဖေလေးက အုပ်ထားရာကနေ နု စောက်ပတ်လေးကို လက်ညိုး လက်မနဲ့ ဖြဲတော့ နု ရင်ထဲမှာ ချောက်ကမ်းပါးပေါ်က ပြုတ်ကျသလိုမျိုး ခံစားလိုက်ရတာမို့

(အာ ဖေဖေလေးရယ်)

ဖေဖေလေးက နု စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အထက်အောက် ပွတ်ပေးနေပြီး ရသာဖူးလေးကို ဖိချေပေးတော့ နု ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်လို့ ဖေဖေလေး ပုခုံးကို ကိုက်ဆွဲမိရော ဖေဖေလေးက မနာသလိုပါဘဲ။ သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နုပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်တော့ အမွှေးနုလေးတွေနဲ့ နုစောက်ပတ်လေးက ဖေဖေလေးလိုးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေရော။ ဖေဖေလေးက သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး နုစောက်ပတ်ဝကို ထိုးမြှပ်နေတော့ နုအသက်တောင် မရှူနိုင်တော့ဘူး။ ကြောက်လည်းကြောက်တာမို့ ဖေဖေလေးရင်ဘတ်ကို အတင်းတွန်းရင်း

(ဖေဖေလေး သမီးကြောက်တယ် ကြောက်တယ်လို့)

(မကြောက်ပါနဲ့ ဖေဖေလေးမနာအောင် လိုးပေးမယ်)

(ဟင့် အင်းး ဟင့် အင်းး)

နု ပါးစပ်ကသာ ငြင်းနေပေမယ့် အောက်ကတော့ ဖေဖေလေးလိုးကောင်းအောင် ပေါင်ကို ကားပေးနေမိသည်။ ဖေဖေလေးကလည်း သူ့လီးနဲ့ အပေါက်တည့်တာနဲ့ လီးကို ဖိသွင်းတာမို့ နုစောက်ပတ်ကို သပ်လျိုခံလိုက်ရသလိုပါပဲ။ တစ်စို့စို့ကြီး ခံစားလိုက်ရလို့

(ဖေဖေလေးး နာတယ် နာတယ်)

(အေးပါ ခဏလေး ခဏလေး လိမ်မာပါတယ်)

ပြောပြောဆိုဆို လီးကို ဆောင့်လိုးလိုက်တာမို့

(ဗြဲ ဗျိ ဗျိ)

(အားး သေပါပြီ ဖေဖေလေးရယ်)

နာလိုက်တာရှင် မီးစနဲ့ ထိုးခံလိုက်ရသလိုဘဲ။ နဖူးက ချွေးတွေတောင် ထွက်လာသလို နုပေါင်လေးတွေဆို တုန်နေတာ တဆတ်ဆတ်နဲ့ဘဲ။ နုလည်း ဖေဖေလေးကို လက်သီးနဲ့ တအုန်းအုန်း ထုပစ်လိုက်သည်။ ဖေဖေလေးကတော့ သူ့လီးကို နု စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထည့်ထားပြီး လီးနဲ့စောက်ပတ်ကို တစ်သားတည်းကျအောင် ကပ်ထားပြီး ငြိမ်နေသည်။ နုလည်း အနာနည်းနည်း သက်သာလာသည်။

(ဖေဖေလေး သမီးကိုမသနားဘူး၊ နာလိုက်တာ ပြဲသွားပြီထင်တယ်)

ဆိုတော့ ဖေဖေလေးက နုနဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင်း

(နာသွားလားး ဆောရီးနော် သမီးလေး)

(မနာပဲနေမလား၊ ဖေဖေလေးလီးကြီးက အာ့လောက်ကြီးနေတာကို)

မျက်စောင်းထိုးရင်းပြောတဲ့ နုကို ဖေဖေလေးက ကြည့်ပြီး သဘောကျလို့ရယ်ရင်း

(ကြီးတော့ မကောင်းဘူးလား)

(ကောင်းဘူး နာတယ်)

နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီးပြောနေတဲ့ နုကိုကြည့်ပြီး ဖေဖေလေး အသဲယားတယ်ထင်တယ်။ နုပါးကို ဘယ်ညာနမ်းပြီး

(ချစ်လိုက်တာ သမီးရယ်)

(ဟင့် ဘာချစ်တာလဲ သူများကိုလုပ်နေပြီး)

(ချစ်လို့ လိုးတာလေ သမီးကလည်း)

(အာ ရှက်တယ် မပြောနဲ့)

စကားပြောနေတာမို့ စောစောက နာတာလည်း ပျောက်သွားသလိုပဲ။

(ချစ်တယ် သမီးလေးရယ် တအားချစ်တယ်)

ဖေဖေလေးက နု ခံနိုင်ပြီဆိုတာ သိတာမို့ သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးပြန်တော့ ကောင်းလိုက်တာ မပြောတတ်အောင်ပဲ။ လိုးပေးနေတဲ့ ဖေဖေလေးမျက်နှာကိုကြည့်ရင်း နု နမ်းချင်လာလို့ ဖေဖေလေးပါးကို နမ်းတော့ ဖေဖေလေးက

(ဖေဖေလေးကို ချစ်လား)

(မချစ်ပဲ မယားအလုပ်ခံမလားး)

(ဟာ အာ့ဆို သမီးက ဖေဖေလေးရဲ့ မယားလေးနော်)

(သွားပါ သူများကို အတင်းလုပ်ပြီးတော့)

(မသွားနိုင်သေးဘူး၊ ဒီစောက်ဖုတ်လေးကို ဗွက်ပေါက်အောင် လိုးဦးမယ်)

ပြောပြောဆိုဆို နုကို အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ နုကလည်း ဖေဖေလေးဆောင့်ရင် အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတော့ ဖေဖေလေးအကြိုက်ပေါ့။ နုရဲ့အပျိုစောက်ပတ်ကို လိုးရလို့လား မသိဘူး ဖေဖေလေးက အမေ့ကို လိုးသလောက် မကြာဘဲ နုစောက်ပတ်လေးထဲ သူ့လီးရည်တွေ ပန်းထည့်တော့ စောက်ပတ်လေးထဲမှာ ရေနွေးပူစီးသလို ခံစားရသလို နုထဲကလည်း အရည်တွေပြန်ထွက်သလို ဖေဖေလေးလီးကို စောက်ပတ်က ညှစ်ဖမ်းထားမိသည်။ ဖေဖေလေးက သူ့လီးကို အဆုံးသွင်းထားပြီး နုပေါ်မှာ မှောက်အိပ်ရင်းက

( ကောင်းလိုက်တာ သမီးလေးရယ်)

တဲ့။ ဖေဖေလေးက ကောင်းတယ်ဆိုတော့ နု ဝမ်းသာမိတာ အမှန်ပါပဲရှင်။

ပြီးပါပြီ။

မှတ်ချက် >>> အောစာပေများသည် ဂွင်းထုဖို့သက်သက်သာဖြစ်ပြီး အပြင်မှာလိုက်လုပ်လို့မရ ကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။