ချစ်တဲ့ ဖေဖေလေး
(ဟူးးး)
မျက်စိကိုစုံမှိတ်လည်း အိပ်လို့မပျော်တာမို့ လေပူတွေကို မှုတ်ထုတ်လိုက်မိသည်။ အရင်ကဆို အမေ့ကိုဖက်ပြီး အိပ်နေကြ ဖြစ်သည်။ အခုလို တစ်ယောက်ထဲ မအိပ်ခဲ့ဖူးတာမို့ ဘယ်ပြောင်းညာပြောင်းနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ မကျေမနပ် ဖြစ်နေမိသည်။
တကယ်တော့ နုကို အခုလိုဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့သူက ဦးမြင့်အောင်ဆိုတဲ့ လူကြီးဖြစ်သည်။ နုတို့သားအမိ ကမ္ဘာထဲကို တိုးဝင်လာတဲ့ သူ့အပြစ် ဖြစ်သည်။ နု နာမည်က နုနုသွယ် ပါ။ မေမေ့နာမည်က ဒေါ်ခင်လေးသွယ်၊ ဖေဖေက ဦးလှထွန်း။ ကံမကောင်းအကြောင်းမလှတော့ နု ခြောက်တန်းတက်တဲ့ နှစ်မှာဘဲ ဖေဖေတစ်ယောက် သူချစ်တဲ့ မေမေနဲ့ နုကို ထားလို့ တမလွန်ကို ခရီးထွက်သွားခဲ့သည်။ ဖေဖေ မရှိတော့ပေမယ့် မေမေနဲ့ နုတို့ သားအမိ လောကကြီးကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ကြသည်။
ဖေဖေရှိကတည်းက မေမေက ရပ်ကွက်ထဲမှာ အိမ်အရောင်းအဝယ် အငှားကအစ ငွေတိုးပေးတာလေးတွေပါ လုပ်နေတာမို့ ဖေဖေမရှိပေမယ့် အခြေအနေမပျက် ရပ်တည်နိုင်ကြလေသည်။ ဒီနေရာမှာ မေမေနဲ့ နုက သားအမိသာ ပြောတာ ရုပ်ရည်က တခြားစီ။ မေမေက အညာသူမို့ အသားညိုတယ်၊ အရပ်အမောင်းက ငါးပေနှစ်လက်မမို့ မပုမမြင့်ပေမယ့် ရင်သားငယ်သလို တင်ကလည်း မထွားဘူး။ ပြောရရင် မိန်းမတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့်တဲ့ အနေအထားထက်တောင်မှ လျော့နေသေးသည်။ မျက်နှာလေးကတော့ မျက်ခုံးမျက်လုံးလှသလို နှုတ်ခမ်းလေးက လေးကိုင်းလေးလိုမို့ လှတစ်မျက်နှာလို့ ပြောရမလိုဘဲ။
နုကြတော့ ဖေဖေနဲ့တူတာ၊ အသားလည်း အဖြူကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ဝင်းနေသည်။ အရပ်ကတော့ မေမေ့လိုဘဲ။ မတူတာက ရင်တွေ တင်တွေဘဲ။ နု နို့တွေက အပျိုဆိုပေမယ့် မေမေနို့တွေရဲ့ နှစ်ဆလောက်ကို ရှိနေတာ။ အဲ့ဒါကလည်း အပျိုဖြစ်စက ကိုယ့်နို့တွေကို ကိုယ်ပြန်ပြီး ကိုင်ကိုင်ပေးလို့များလား မသိပါဘူး။ နို့က ကိုင်ပေးလို့ဆို ထားပါတော့၊ တင်ပါးကြီးတွေက ထွားတာက ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူး။ အပျိုဖော်ဝင်ပြီးကတည်းက ထွားလာလိုက်တာ သူငယ်ချင်းတွေကတောင် တင်ထွားလို့ စကြပြောင်ကြတဲ့အထိ။ အဲ့ဒါကြောင့် လမ်းထွက်ရင် ပုရိသတွေ မျက်လုံးစားပွဲထိုင်တာ ခံနေရသည်လေ။
နု မျက်နှာကတော့ မေမေ့အမွေကို အပြည့်အဝ ဆက်ခံထားရလေတော့ ကျောင်းမှာရော ရပ်ကွက်ထဲမှာပါ ရည်းစားစကား အပြောခံရ၊ စာပေးခံရတာကတော့ နုအတွက် မဆန်းတော့ဘူး။ သူတို့ဘယ်လောက်ဘဲ စာပေးပေး စကားလိုက်ပြောပြော နုကတော့ မတုန်မလှုပ်ပါဘူး။ မေမေနဲ့ နှစ်ယောက်သား စားစားသွားသွား ကျေနပ်နေသည်။ မေမေကလည်း နုကို လိုလေသေးမရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးလို့ ဖေဖေဆိုလည်းဟုတ် မေမေဆိုလည်းဟုတ်။
သာယာအေးချမ်းနေတဲ့ နုကမ္ဘာလေးကို လေပြင်းမုန်တိုင်း ထန်ခဲ့တာကတော့….. တစ်နေ့ ကျောင်းကအပြန် အိမ်ရဲ့ဧည့်ခန်းမှာ လူကြီးတစ်ယောက်နဲ့ မေမေကို ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။
(လာ သမီးလေး ဒီနားလာထိုင်ဦး)
မေမေခေါ်တာကို စူးစမ်းအကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်ပြီး
Watch Exclusive Japanese Adult Videos
(ဟုတ် ခဏလေး လွယ်အိတ်ချိတ်လိုက်ဦးမယ်)
ဆိုပြီး ချိတ်နေကြ ဂျိတ်လေးမှာ ကျောင်းလွယ်အိတ်ကို ချိတ်ပြီး မေမေဘေးကခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့
(ကိုမြင့်အောင် ဒါခင်လေးရဲ့သမီးလေး နုနုသွယ်လေ)
မေမေ့စကားဆုံးတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံက ဦးမြင့်အောင်ဆိုတဲ့ လူကြီးက နုတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးကြည့်ပြီး
(ခင်လေးသမီးက အချောလေးဘဲ)
သူအပြောကြောင့် နု ကျေနပ်သလိုလို ရှက်သလိုလို ဖြစ်နေပေမယ့် သူ့ကို သေချာကြည့် အကဲခတ်လိုက်သည်။ ထိုင်နေပေမယ့် အရပ်မြင့်မယ်ဆိုတာ သိသာနေသည်။ အသားအရေကတော့ လတ်လတ်ပါဘဲ။ စပို့ရှပ်ဝတ်ထားပေမယ့် ရင်အုပ်ထွားထွားကြီးတွေက အထင်းသား မြင်နေသလို၊ စူးရှတဲ့မျက်လုံး ပေါ်လွင်တဲ့ နှာတံအောက်မှာ ထူထဲတဲ့ နှုတ်ခမ်း ခပ်ရေးရေး နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေနဲ့ ယောက်ျားပီသတဲ့ ရုပ်ရည်ကို သတိပြုမိလိုက်လေသည်။
(သမီး ဒါက ဦးမြင့်အောင်တဲ့ မှတ်ထားနော်)
မေမေ့စကားကို ခေါင်းငြိမ့် အဖြေပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူတို့နားကထလို့ အိပ်ခန်းထဲဝင် ကျောင်းဝတ်စုံလေးလဲပြီး ထမိန်ရင်လျားလို့ ရေချိုးဖို့ အခန်းပြင်ထွက်ပြီး သူတို့ရှေ့ကဖြတ်လို့ အိမ်အပြင်က ရေချိုးအိမ်လေးဆီကို အသွား၊ နုရဲ့ လှုပ်ခါနေတဲ့ တင်သားတွေဆီကို ဦးမြင့်အောင် အကြည့်ရောက်နေတာ တွေ့ရလို့ ရင်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရသည်။
ညစာစားပြီး သားအမိနှစ်ယောက် အိပ်ရာဝင်မှ မေမေက သူနဲ့ဦးမြင့်အောင် လက်ဆက်တော့မည့်အကြောင်း ပြောလာတော့ နု ဝမ်းနည်းလွန်းလို့ မေမေ့ကိုဖက်ပြီး ငိုမိလေသည်။ မေမေက နုကိုဖက် ကျောကလေးကိုပွတ်ပြီး ချော့ရင်း၊ မိန်းမသားတွေချည်း မတင့်တယ်တာတွေ၊ သူပွဲစားအလုပ်နဲ့ ဦးမြင့်မောင်ရဲ့ အငှားကားလေး အသုံးပြုရင်းက ရင်းနှီးလာတဲ့အကြောင်း၊ စိတ်ကောင်းနှလုံးကောင်းရှိကြောင်း၊ နုတို့သားအမိကို တကယ့်မေတ္တာနဲ့ ချစ်တဲ့အကြောင်း၊ နားလည်မှုပေးကြောင်းတွေ တွင်တွင်ပြောနေပေမယ့်၊ နု သိတာကတော့ မေမေတစ်ယောက် နုအပြင် သူစိမ်းတစ်ယောက်ကိုချစ်လို့ နုကို အချစ်တွေ လျော့သွားမှာကို စိုးလေသည်။ အဲ့ဒါကို ဖွင့်ပြောတော့ မေမေက
(အမလေး သမီးရယ်၊ အစက အမေတစ်ယောက်ပဲချစ်တာ၊ အခုဆို ကိုမြင့်အောင်ပါတိုးပြီး သမီးလေးကို နှစ်ယောက်ဝိုင်းချစ်မှာပါ)
တဲ့။ ဘာဘဲပြောပြော အခုတော့ ဦးမြင့်အောင်နဲ့ မေမေတို့ တရားဝင်လက်ထပ်လို့ အိမ်ပေါ် ရောက်လာလေတော့ အရင်က သားအမိနှစ်ယောက် အိပ်ခန်းကို အလယ်က အထပ်သားနဲ့ကာလို့ နှစ်ခန်းခွဲလိုက်သလို အခု နုတစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရာဝင်ရတော့ အိပ်လို့မပျော်နိုင် ဖြစ်နေလေသည်။
အိပ်ပျော်အောင် ဇွတ်မှိတ်အိပ်နေတုန်းမှာ မေမေတို့ အခန်းဖက်က စကားပြောသံတွေ ကြားရတော့ နေ့လည်က မင်္ဂလာပွဲအပြီး ပစ္စည်းတွေသိမ်းရင်း သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ စကားကို ပြန်ကြားယောင်မိသည်။ မေမေတို့က အပျိုလူပျိုမဟုတ်တာမို့… ဪ ပြောစရာ တစ်ခုကျန်သွားတယ်၊ ဦးမြင့်အောင်ကလည်း လူပျိုမဟုတ်ဘူး၊ သူ့အရင်မယားက နောက်ယောက်ျား ယူသွားလို့ တစ်ခုလပ်ပေါ့။ အဲ့ဒါကြာင့် မင်္ဂလာပွဲကို အိမ်မှာဘဲ ရပ်ကွက်လူကြီးတွေ မိတ်ဆွေအနည်းအကျဉ်းနဲ့ လုပ်လိုက်ကြလေသည်။ အဲ့အချိန်က နုက ကိုးတန်းတက်နေပြီ။ အသက်က ၁၅ နှစ်ပေါ့။ သူငယ်ချင်းတွေက တနင်္ဂနွေဆိုတော့ လာကူပေးလေသည်။ ပွဲပြီးတော့ စားကြသောက်ကြ ပစ္စည်းတွေသိမ်းကြရင်း ဖြူဖြူဝင်းက
(ညကြရင် နုနုတို့အိမ်မှာ ငလျှင်လှုပ်လိမ့်မယ်)
ဆိုတော့ အားလုံး ဝိုင်းရယ်ကြလေသည်။
(နင် စောစောအိပ်နော်၊ တော်ကြာ ကြောက်နေလိမ့်မယ်)
ဌေးဌေးကပါ ဝင်ပြောပြီး ပွဲကြနေကြသည်။ နုလည်း ကိုးတန်းကျောင်းသူ ဖြစ်နေပြီဘဲ။ သူတို့ ဘာပြောတယ်ဆိုတာ နားလည်တာပေါ့။ နားလည်တော့ မျက်နှာပူပြီး
(ဟာ ကောင်မတွေ မိန်းကလေးတွေ ပြောရမယ့်စကားလား)
ဆိုတော့
(အေးပါ အေးပါ ပြီးမှ ဗီဒီယိုကောင်းတာ လာမပြောနဲ့)
ဆိုတော့ သူတို့ကို ရှက်ရှက်နဲ့ လိုက်ရိုက်မိသည်။ အခု သူတို့ပြောသလို ငလျှင်လှုပ်ဖို့ အစပျိုးတာများလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ရင်ဖိုမိနေသည်။
နု ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိမပြုမိခင်မှာဘဲ အမေတို့အိပ်ခန်းကို ကြည့်ဖို့ အပေါက်ရှာနေမိသည်။ ကံကကောင်းတာလား ဆိုးတာလား မသိဘူး။ ပေါင်လယ်ခန့်အမြင့်မှာ ကာထားတဲ့ အထပ်သားက ခဲတန်လုံးလောက် အပေါက်လေးတွေ့လို့ ဒူးထောက်ပြီး တစ်ဖက်ခန်းကို ကြည့်မိလိုက်သည်။
ဖြူဖြူဝင်းပြောသလိုပဲ အပေါက်နဲ့ အမေတို့ ကုတင်က ရေပြင်ညီဖြစ်နေတာရယ် ထွန်းထားတဲ့ မီးရောင်ရယ်က video လို ပြတ်ပြတ်သားသား ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။ မင်းသမီးက အမေ။ မင်းသားကတော့ ဦးမြင့်အောင်ကြီးပေါ့။ အမေ့ခါးမှာ ထမိန်မရှိတော့ပဲ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အရှိကိုအရှိအတိုင်း ပြထားသလိုမို့ အမေ့ပေါင်ကြားက စောက်မွှေးတွေနဲ့ မဲနေပြီး ဘာမှမမြင်ရဘူး။ အပေါ်ဖက်မှာက အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ထားပြီး ဘော်လီကိုလည်း နောက်ကချိတ် ဖြုတ်ထားတယ်ထင်သည်။ အမေ့ဘော်လီကို အပေါ်ပင့်တင်ပြီး အမေ့နို့တွေကို အားရပါးရ စို့နေတာများ (တပြွတ်ပြွတ်) အသံတွေ ထွက်နေသည်။
အမေကလည်း ဦးမြင့်အောင်ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးပြီး နို့စို့နေပုံကို သေချာကြည့်နေလေသည်။ အမေ့နို့ကိုစို့တာမြင်ပြီး နုနို့တွေလည်း တင်းလာသလိုဘဲ။ အမေ့ကို နို့စို့နေရင်းက ဦးမြင့်အောင် လက်တစ်ဖက်က အမေ့ပေါင်ကြားတလျှောက် ပွတ်ပေးနေသည်။ နောက်တော့ စောက်ပတ်ကို လက်ဝါးကြီးနဲ့ အပြားလိုက် ဖိပြီးပွတ်တော့ အမေ ခါးကော့ကော့ပြီး
(တအင်းး အင်းး)
အသံတွေ ထွက်နေလေသည်။ ခဏနေတော့ ဦးမြင့်အောင်က စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
(အ အ)
လို့ အမေ့ပါးစပ်က အသံနဲ့အတူ နို့စို့နေတဲ့ ဦးမြင့်အောင်ရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အတင်းဆုပ်လို့ မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်ပြီး ဖင်ကြီးကော့ထားပေးသည်။
သူတို့ကိုမြင်ပြီး နုစောက်ပတ်လေးကလည်း တစ်ခါမှ မဖြစ်ဘူးတဲ့ ခံစားမှုဖြစ်လာရသည်။ လက်က အလိုလိုပဲ စောက်ပတ်လေးကို အုပ်ကိုင်မိတော့ စိုစိစိနဲ့မို့ သေးထွက်ကျပြီလို့ ထင်မိလေသည်။ ဒါပေမယ့် စမ်းကြည့်တော့ ချွဲကျိကျိနဲ့။ နှာခေါင်းနားကပ်ပြီး ရှူကြည့်တော့ တမာရွက်ပြုတ်နံ့လိုလို၊ ဪ စောက်ရည်ထွက်တာ ဒါထင်တယ်လို့ သုံးသပ်မိသေးသည်။ တစ်ခါ အစိလေးကို ထိမိတော့ ကျဉ်သလိုလိုနဲ့ မပြောတတ်ဘူး။ ပြောတတ်တာကတော့ အဲ့လို အရသာလေးက ကောင်းနေလေသည်။
အမေတို့ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမြင့်အောင်က လက်နဲ့ အမေ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကို တဖွတ်ဖွတ်မြည်အောင် လိုးပေးနေသလို အမေကလည်း ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းလို့ ဖင်ကို အပေါ်မြှောက်လိုက် ဝှိုက်လိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကလည်း အသံစုံတွေထွက်လို့
(မောင်ရယ် မောင်)
အမေ့ရဲ့ငြီးသံလား တမ်းတသံလားမသိ ထွက်လာလို့
(ပြောလေ ခင်လေး ဘာဖြစ်)
(ဟင့် ဟင့် ဟင့်)
အမေက ဘာမှမပြောဘဲ တဟင့်ဟင့် လုပ်နေတာမို့
(ဘာလဲ မနေနိုင်တော့ဘူးလား)
ဦးမြင့်အောင်အမေးကို ပါးစပ်က မဖြေဘဲ ခေါင်းငြိမ့်နေတာမို့ ဦးမြင့်အောင်က
(အာ့ဆို ကုန်းလိုက်)
အမေများ လိမ်မာနေလိုက်တာ ဦးမြင့်အောင် တစ်ခါပြောလိုက်တာနဲ့ ကမန်းကတမ်းထပြီး လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ကိုကော့ပေးထားသည်။ ဦးမြင့်အောင်ကလည်း မတ်တပ်ရပ်ပြီး သူပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ပေါင်ကြားက လီးကြီးက မြွေဟောက်ကြီး ပါးပြင်ထောင်နေသလိုဘဲ။
နုဘဝမှာ ယောကျ်ားလေးလီးကို အပြင်မှာ မြင်ဖူးတာ ဒါပထမဆုံးဘဲ။ ဓါတ်ပုံတွေထဲမှာတော့ မြင်ဖူးတာပေါ့။ အဲ့ဒါကလည်း သူငယ်ချင်းအယွမတွေ ကျေးဇူးလေ။ အခု ဦးလီးကြီးကို မြင်တော့ နုကို သူတို့မမြင်မှန်း သိနေပေမယ့် ရှက်နေမိသည်။ ပြီးတော့ ကြည့်လည်းကြည့်ချင်တယ်ပေါ့။ ဦးလီးကြီးက လူက အာ့လောက်မမဲဘဲ လီးကြမှ မဲနေတာ၊ ထိပ်ကလည်း တောင်ပို့မှို အငုံကြီးလိုဘဲ၊ ဒစ်ဆိုတာကြီးကလည်း ကားနေသည်။ နု ကြည့်ရင်း ရင်ဖိုနေသလို အာခေါင်တွေခြောက်ပြီး တံထွေးတွေ မြိုနေရသည်။ အာခေါင်ခြောက်သလောက် အောက်က စောက်ပတ်ကတော့ ရွှဲရွှဲစိုလို့ စီးတောင်ကျနေသည်။ ဦးက အမေ့နောက်ကနေပြီး အမေ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီးကြည့်နေလို့
(ဟာ။ မောင်ကလဲကွာ)
အမေရဲ့ ရှက်ပြီးပြောနေသံကြောင့် ဦးစိတ်ပိုထန်လာပြီး သူလီးကို စောက်ပတ်အပေါက်ဝမှာ တေ့နေတော့ အမေကလည်း တည့်အောင် ဖင်ကြီးကို ရမ်းပြီး တေ့ပေးသည်။ နောက်တော့ အမေ့ခါးကို စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တော့
(အမလေးမောင်ရယ် သေပါပြီ)
အမေ့အော်သံကို ဦးက ဂရုစိုက်မနေဘူး။ အမေ့ခါးကိုကိုင်ပြီး တဖောင်းဖောင်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။
အဲ့ညက အမေတို့လိုးပြီး အိပ်မောကျသွားပေမယ့် နုကတော့ အိပ်မရဘူး။ ဦးရဲ့လီးကြီးကို မျက်စိထဲကနေ ထုတ်မရဘူး။ အမေ့ကို ခါးကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ပုံရိပ်က မပျောက်သလို နုကို ဆောင့်လိုးရင်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ရင်ဖိုရတဲ့ အရသာကလည်း ဘဝမှာ တစ်ခါမှမကြုံဖူးလို့ ခံစားချက်အသစ်တွေနဲ့ ဘယ်လူးညာလူး နုရဲ့အဖုတ်လေးကိုပွတ်ရင်း နောက်ဆုံးတော့ အိပ်ပျော်သွားတာ မနက်ကြတော့ အမေလာနိုးမှ ထဖြစ်သည်။
ကျောင်းမသွားခင် အမေကြော်ပေးတဲ့ ထမင်းကြော်နဲ့ လက်ဖက်ရည်သောက်တော့ အမေရော ဦးရော နုနဲ့ တူတူပေါ့။ သူတို့မျက်နှာတွေကြည့်တော့ ဘာမှမထူးခြားသလိုပေမယ့် နုမှာတော့ သူတို့ညက လိုးနေတာကို မြင်ယောင်ပြီး ရှက်သလိုလို ကြောက်သလိုလို။ နုအတွေးလွန်ပြီး ထမင်းကြော်မစားဘဲ တွေတွေကြီး ဖြစ်နေတာကို ဦးမြင့်အောင်တွေ့တော့
(သမီးလေး စားလေ ဘာလဲ ထမင်းကြော် မကြိုက်လို့လား)
(ဟာ မဟုတ်ပါဘူး ကြိုက်ပါတယ် ဖေဖေလေး)
အမှတ်မထင် နုပါးစပ်က ဦးမြင့်အောင်ကို ဖေဖေလေးလို့ ခေါ်လိုက်မိသည်။
(ဟာ ခင်လေးရေ သမီးက မောင့်ကို ဖေဖေလေးတဲ့)
အမေဖက်ကြည့်ပြီး ပြောတော့
(မောင်က မကြိုက်လို့လား)
အမေက ရယ်ရင်းမေးတော့
(ကြိုက်ပါတယ်ကွာ မောင့်ကို ဖေဖေလေးခေါ်လို့ ဝမ်းသာတာပါ)
သူတို့ပြောနေတာတွေကြောင့် နု ရှက်ရှက်နဲ့ ထမင်းစားပွဲကထပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ကျောင်းဝတ်စုံ လဲနေလိုက်သည်။
(ဟော သမီးက သူ့ဖေဖေလေးကို ရှက်သွားပြီ)
အမေ့ရဲ့ ရယ်မောနေရင်း ပြောတဲ့အသံက အခန်းထဲထိကို ရောက်လာခဲ့သည်။ နုလည်း ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး။ အစက အမေနဲ့ နုတို့ကြား ဝင်လာလို့ မကျေမနပ်ဖြစ်ရာက ညကအမေ့ကို လိုးနေတာမြင်ပြီးမှ မကျေနပ်တာတွေ ဘယ်ပျောက်သွားမှန်း မသိတဲ့အပြင် တွယ်တာချင်သလို ချွဲချင်သလို ဖြစ်လာလို့ ဖေဖေလေးလို့ အလိုလို နှုတ်က ထွက်သွားလေသည်။
အဲ့နေ့က ဖေဖေလေးလို့ စခေါ်လိုက်မိလို့ ဦးမြင့်အောင်ကလည်း သူ့ကိုယ်သူ ဖေဖေလေးလို့ သုံးစွဲသလို နုကလည်း ဖေဖေလေးလို့ ဆက်ခေါ်လိုက်လေသည်။ အခုဆို နု ညည စောစောအိပ်ရာ ဝင်ကျင့်ရနေပြီ။ တကယ်အိပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ရှင်တို့သိတယ် မဟုတ်လား။ အမေတို့လိုးတာကို ချောင်းကြည့်တာလေ။ တစ်ခါတစ်လေ အမေက
(မောင်ရယ် ဒီနေ့ ခင်လေးအလုပ်ပန်းလို့ နားရအောင်နော်)
ဆိုရင် ဖေဖေလေးကလည်း အလိုလိုက်ရှာပါတယ်။ အမေ့ကိုဖက်ပြီး အိပ်လိုက်တာဘဲ။ နုကသာ ဖေဖေလေးကို သနားနေတာ။ မသနားဘဲ နေမလား။ ဖေဖေလေးက တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး အမေရှေ့ပြလို့
(တွေ့လား မောင့်ကောင်ကြီးက မာန်ထနေတာ၊ ခင်လေးကို သနားလို့ ခွင့်ပေးလိုက်ရတာ)
ဆိုတော့ အမေက
(မောင့်ကို ခင်လေးက အာ့ကြောင့်ပိုချစ်တာ)
ဆိုပြီး ဖေဖေလေးပါးကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းတော့ ဖေဖေလေးကလည်း ကျေနပ်ပြီး အမေ့ကို ဖက်အိပ်ပါလေရော။ နုလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို မဖြစ်သင့်လို့ တတ်နိုင်သမျှ ထိန်းတာပါဘဲ။ ထိန်းတဲ့ကြားက ဖေဖေလေး ရေချိုးတဲ့အခါ ရေလဲပုဆိုး ပါးပါးလေးကြောင့် လီးက အမြောင်းလိုက်ကြီး ပေါ်နေတဲ့အခါမျိုး ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ဖေဖေလေးမသိအောင် ကြည့်မိပြန်သည်။ တစ်ခါတစ်လေ နု အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ စာကြည့်နေတုန်း ဖေဖေလေးက တံခါးဝရပ်တော့ ပုဆိုးကိုဖောက်ပြီး အလင်းရောင်ကြောင့် တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဖေဖေလေးလီးကြီးကို ခိုးကြည့်ရတာလည်း အရသာတမျိုးပေါ့။ ဖေဖေလေးကတော့ မသိရှာဘူး၊ သူချစ်တဲ့မိန်းမက ပါလာတဲ့သမီး သူ့သမီးလို့သတ်မှတ်ပြီး အစစအရာရာ အလိုလည်း လိုက်ရှာပါတယ်။ အမေကလည်း နုနဲ့ ဖေဖေလေးတို့ အဆင်ပြေနေတာကို ဝမ်းသာနေရှာသည်။ နုလည်း တစ်နေ့တစ်ခြား ဖေဖေလေးနဲ့ ရင်းနှီးလာသလို ဆိုးနွဲ့လာတယ်။ ဒါကလည်း ဖေဖေလေးက အလိုလိုက်တာကိုး။ အမေကတောင်
(သမီးနော် ဖေဖေလေးကို တအားမဆိုးရဘူး)
လို့ ပြောယူရသည်။
(ခင်လေးကလည်း ဆိုးပါစေ။ မောင်တို့မှာ ဒီသမီးလေး တစ်ယောက်ပဲရှိတာ။ သူမဆိုးလို့ ဘယ်သူဆိုးမလဲ။ ဟုတ်လား အဆိုးမလေး)
ပြောပြောဆိုဆို အမေ့ရှေ့မှာဘဲ နုကိုဖက်ပြီး နုပါးကို ရွှတ်ဆိုနမ်းလိုက်တော့
(အို)
ရင်ထဲ တဒိန်းဒိန်းခုန်သွားရော။ ဟုတ်တယ်လေ ဒီအရွယ်ထိ အမေကလွဲလို့ ဘယ်သူမှ မနမ်းဘူးတဲ့ပါး။ အခု အဖေအရင်းမဟုတ်တဲ့ ယောကျ်ားကြီးက နမ်းလိုက်တော့၊ နု ရှက်ရှက်နဲ့ ပါးလေးပွတ်ပြီး အိပ်ခန်းဆီပြေးတော့ အမေတို့လင်မယားက တဟားဟား သဘောကျရင်း
(အဆိုးမလေး ရှက်သွားပြီဟေ့)
တဲ့။ နုရင်ထဲတော့ ရထားကြီး ခုတ်မောင်းနေသလိုပါဘဲ။
နောက်နေ့ ညစာစားပြီး နုက မီးဖိုထဲမှာ စားပြီးသား ပန်းကန်တွေဆေးပြီး ကျန်နေခဲ့ပြီး အားလုံးပြီးမှ အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်လာတော့ အမေနဲ ဖေဖေလေးတို့ နှစ်ယောက်က နှစ်ယောက်ထိုင် ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ပူးထိုင်ရင်း TV ကြည့်နေကြသည်။ သူတို့ကို မြင်တော့ နုရင်ထဲမှာ အလိုလို မနာလိုဝန်တိုစိတ်တွေ ဖြစ်လာတာနဲ့
(အမယ် သမီးကြတော့ အလုပ်လုပ်ခိုင်းပြီး အမေတို့က ဇိမ်ကျနေတယ်ပေါ့လေ ဘယ်ရမလဲ)
ပြောပြောဆိုဆို အမေနဲ့ ဖေဖေလေးတို့ နှစ်ယောက်ကြားကို အတင်းတိုးပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အမေရော ဖေဖေလေးပါ နုကို သဘောကျပြီး
(သမီးကတော့လေ တကယ့်ကလေးလေးကြနေတာပဲ)
လို့ အမေက ပြောနေပေမယ့် နုကတော့ အတင်းတိုးထိုင်နေတော့ နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံမှာ သုံးယောက်ထိုင်တော့ နုတင်ပါးတွေက အမေနဲ့ ဖေဖေလေးရဲ့ ပေါင်ပေါ်မှာ တစ်ခြမ်းစီး တင်နေတာပေါ့။
(ဘာဖြစ်လဲ သမီးက ကလေးပဲ)
ဆိုပြီး အမေ့ပါးကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းလေတော့ အမေက သဘောတွေကျလို့။ ဖေဖေလေးက
(သမီးက မျက်နှာလိုက်တယ်ကွာ။ သူ့အမေကြနမ်းပြီး ဖေဖေလေးကြတော့ မနမ်းဘူး)
လို့ ပြောလာတော့
(အမယ် မလိုက်ပါဘူးနော် ဖေဖေလေးကိုလည်း ချစ်ပါတယ်နော်)
ပြောပြောဆိုဆို ဖေဖေလေးကိုဖက်ပြီး ပါးကိုအနမ်းမှာ ဖေဖေလေးက မျက်နှာအလွဲနဲ့ကြုံတော့ ပါးကချော်ပြီး နှုတ်ခမ်းစပ်ကို နမ်းမိတော့ ဖေဖေလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေ စူးတာမို့ ရင်ထဲမှာဖိုလို့ နှလုံးတွေက တအားခုန်တာ နုပဲသိတယ်။ အမေနဲ့ ဖေဖေလေးတို့ကတော့ တဟားဟားနဲ့ နုကို ကလေးလို သဘောထားပြီး စနေကြသည်။
နုက ဖေဖေလေးဖက်က တင်ပါးကို ပိုပြီး ဖေဖေလေးရဲ့ ပေါင်ပေါ်ရောက်အောင် ရွေ့လိုက်ရင်း အမေ့ဖက်လှည့်လို့ အမေ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားလေတော့ နုရဲ့ဖင်ကြီးက ဖေဖေလေးကို ပစ်ပေးထားသလိုပေါ့။ အမေ့ကို ကယုကယ ချွဲသလိုလိုနဲ့ နုဖင်ကြီးကို ဖေဖေလေးပေါင်ပေါ် ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အမှတ်မဲ့ပုံဖမ်းပြီး ဖေဖေလေးပေါင်ကြားကို လက်နှိုက်လိုက်တော့
(အဟိ)
ဖေဖေလေးလီးကြီးက မာမာကြီးဖြစ်နေပြီ။ နုလည်း မသိချင်ယာင်ဆောင်ပြီး အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး အိပ်ရာထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ အိပ်ရာပေါ်ရောက်မှ ကိုယ်လုပ်ခဲ့တာကို ပြန်တွေးပြီး တစ်ယောက်ထဲ သဘောကျနေသလို လက်နဲ့စမ်းမိတဲ့ ဖေဖေလေးလီးကြီးကို ပြန်တွေးပြီး ရင်ခုန်ရာကနေ နုရဲ့ အဖုတ်လေးကို ပွတ်မိပြန်ပါရော။
အပိုင်း (၂ ဇာတ်သိမ်း) ဖတ်ရန် နှိပ်ပါ >> ချစ်တဲ့ ဖေဖေလေး (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)
မှတ်ချက် >>> အောစာပေများသည် ဂွင်းထုဖို့သက်သက်သာဖြစ်ပြီး အပြင်မှာလိုက်လုပ်လို့မရ ကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။