သစ်တုံး
“ဟား ဟား ဟား ဟား၊ အဲဒါကို ငါသိချင်တာ၊ နင့် တကိုယ်လုံး ငါ့ အကြိုက် ဟုတ်မဟုတ်၊ ငါ အရမ်းသိချင်တာ၊ ဟုတ်ရင်လည်း ဟုတ်နေမှာပေါ့ဟ၊ ဘယ်ပြောလို့ရမလဲ”
“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဘာလဲ ကြည့်ပြီး ငါ့ကို ထားသွားမလို့လား၊ လာပြောမနေနဲ့၊ နင် ဘယ်တော့မှ သိရမှာ မဟုတ်ဘူး”
“အေးပါ၊ ပြောသာပြောတာပါ၊ ငါလည်း မကြည့်ရဲပါဘူး၊ အခုလိုဘဲ ကောင်းတယ်၊ ငါလည်း ကြိုက်တယ်၊ ဒါကြောင့် နင့်ကို မြင်ရင် ငါ မနေနိုင်တာ၊ ဟော . . ရောက်ပြီ အဲဒါ ငါ့အိမ်၊ ကုမ္ပဏီက ငါ့အတွက် ငှားပေးထားတာ၊ ဒီကားလည်း ကုမ္ပဏီက ပေးထားတာ”
“နင်အရင်နေတဲ့ အိမ်က ရောင်းလိုက်ပြီလား”
“အင်းလေ ကြာပြီကော၊ ငါ ထွက်သွားပြီး မကြာဘူး ရောင်းလိုက်တာ၊ ဒီမှာ ဘယ်သူမှမှ မရှိတော့တာ”
…………………………………………………..
🏵️အခန်း ( ၄ )🏵️
နှစ်ယောက်သား မအောင့်အီးနိုင်တော့သည့် အလား အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် တစ်စက္ကန့်မျှ မဆိုင်းဘဲ ကိုလတ်က မဝေကို သိမ်းကြုံးဆွဲဖက်ရင်း ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်
“မဝေ မဝေ၊ ငါ ဟာ ငါ၊ နင့်ကို တွေ့လိုက်တာနဲ့ မနေနိုင်တော့ဘူးဟ၊ ဟိုနေ့ နင်နဲ့ တွေ့ပြီးကတည်းက ငါ ငါ နေလို့ မရတော့ဘူး”
ဒီစကားကိုဘဲ ရှေ့နောက်ပြောင်းကာ ထပ်ခါ ထပ်ခါ ပြောရင်း မဝေ မျက်နှာကို တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့် အငန်းမရ လိုက်နမ်း နေသည်၊ မဝေကလည်း ခေါင်းမော့ကာ ကိုလတ် အနမ်းကို မျက်စိမှိတ် ခံရင်း
“ငါလဲ ဒီလိုပါဘဲ ကိုလတ်ရာ၊ နင့်ကို တွေ့လိုက်တာ အရမ်းပျော်သွားတာ၊ ငါ့ စိတ်ထဲမှာ အချိန်တော်တော်ကြာ ပျောက်နေတဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြန်ပေါ်လာတာ၊ နင်ကလေ နင်က ငါ့ကိုအရမ်းဆွဲဆောင်နိုင်တာ”
စိတ်ထဲက ဖြစ်နေသည့် ဆန္ဒကို ထပ်ခါ ထပ်ခါ ကိုလတ်နဲ့ လုပြောရင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းဖက်ကာ အပြန်အလှန် အငန်းမရ နမ်းနေရင်းမှ
“ငါလည်း နင့်လိုပါဘဲဟာ၊ ဟာ မရတော့ဘူး မရတော့ဘူး၊ လုပ်တော့ဟာ လုပ်တော့၊ ငါ ငါ အရမ်းထန်နေပြီ”
ကိုလတ်က ပြောပြောဆိုဆို သူ အင်္ကျီကို ကမန်းကတမ်း ဆွဲချွတ်ပြီး မဝေကို အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားသည်။
“ကိုလတ် . . . . အဝတ်စတွေရော ဘယ်မှာလဲ၊ နင် အဆင်သင့် လုပ်ထားလား”
မဝေ အမေးကို ကိုလတ်က
“အင်းပါ၊ အဲဒါ မပါဘဲ နင့်ကို လုပ်လို့ရမှ မရတာ၊ ဟိုမှာလေ”
ကိုလတ်ပြရာ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်မှာ အနက်ရောင် ခပ်ရှည်ရှည် အဝတ်စ ၂ စ၊
“နင် အရမ်းထန်နေပြီလား ဟင် ကိုလတ်”
မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း အပေါ်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်နေသော ကိုလတ် ရင်အုံကို မဝေက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကစားကာ နှာသံပါပါ ခပ်တိုးတိုးလေသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။
“ဟင်းးးး အင်းးး ငါ ငါ နင့်ကို မြင်ကတည်းက ထန်နေတာ မဝေရာ၊ နင်ရော ဟင်”
“အင်း ငါရောဘဲ၊ ကိုလတ်ရာ မနေနိုင်တော့ဘူး အရည်ကို တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေပြီ၊ ငါလေ ငါ၊ နင် နဲ့တွေ့မှဘဲ အဲလိုဖြစ်တာ၊ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရွနေတာဘဲ”
“ဒါဆိုလည်း လုပ်လေဟာ၊ ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ ငါ မနေနိုင်တော့ဘူးဟ”
“အင်း . . လာ”
မဝေက ပြောပြောဆိုဆို သူအရင်ကတည်းက လုပ်နေကြအတိုင်း လက်ထဲက အဝတ်စဖြင့် ကိုလတ် မျက်လုံးကို ပိတ်အောင် ခပ်တင်းတင်း စီးလိုက်သည်၊ မျက်စိကို စီးပြီးသည်နှင့် ကိုလတ်က အလိုက်တသိ သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို ပူးပြီး ရှေ့ကို တိုးပေးသည်။ ထိုးပေးသော လက်နှစ်ဘက်ကို နောက် အဝတ်စ တစ်ခုဖြင့် မဝေက တင်းကြပ်အောင် ချည်ကာ ကိုလတ်ကို အနားက ကုတင်ပေါ် တွန်းချ လိုက်သည်။ ပက်လက်လဲသွားသော ကိုလတ်က ချည်ထားသော သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို ခေါင်းပေါ် မြှောက်တင်လိုက်သည်။
“ပြောစမ်းဟာ ကိုလတ်၊ ပြောစမ်း နင် ငါ့ကို အခု ဘာလုပ်ချင်နေလဲ”
“ငါ ငါ အခု နင့် စောက်ရည်တွေ တဝ ယက်ချင်တယ်ဟာ”
“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း၊ ကြိုက်တယ် ဟုတ်လား ကိုလတ်”
ပါးစပ်က ပြန်မဖြေဘဲ ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့် ဖြစ်နေသော ကိုလတ်ကို မဝေက တဟင်းဟင်း ရယ်ပြီး ကြည့်ရင်း သူ့ အဝတ်အစားများကို အကုန် ချွတ်ချလိုက်သည်၊ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လဲနေသည့် ကိုလတ် ဘောင်းဘီမှ ခါးစကို ဆွဲကာ ခါးပတ်ခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲဖြုတ်လို့ ကြယ်သီးနဲ့ ဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ ခြေထောက်အစမှ ကိုင်ပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
ကိုလတ်က အလွယ်တကူ ကျွတ်သွားအောင် အလိုက်သင့် ခါးကော့ပေသည်၊ ဘောင်းဘီကျွတ်သွားတော့မှ မဝေက ကုတင်ဘေးရပ်လျှက်မှ ခါးကုန်းကာ လက်တစ်ဖက်က ကုတင်ကိုထောက် လက်တစ်ဖက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီ အောက်မှ အတင်းရုန်းကန်နေသည့် ကိုလတ် လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်မှ လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်စမ်းရင်း
“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း နင် အရမ်းထန်နေပြီ ကိုလတ်၊ တင်းပြီးတော့ကို မာထောင်နေတာ”
“ထန်နေပါတယ်ဆိုမှ နင်ကလည်း ငါ့ကို လာကလိနေတယ်၊ လုပ်မှသာ လုပ်စမ်းဟာ”
“လုပ်မှာပေါ့ဟ နင်ကလဲ၊ ငါက နင့်ထက်တောင် ပိုထန်နေတာ၊ သေချာ ကြည့်ပါရစေဦး နင့်လီးကို၊ ငါ မမြင်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ”
ပြောပြောဆိုဆို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်မှ အတင်းရုန်းနေသော ကိုလတ်လီးကို ပွတ်ကစားနေရာမှ လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် တဖြေးဖြေး ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ငေါက်ကနဲ ပေါ်လာကာ တယမ်းယမ်း ဖြစ်နေသော လီးကို ဖမ်းဆုပ်ရင်း ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ကာ အားမရသလို သူ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သူ့ အပေါ်သွားဖြင့် ကိုက်ရင်း လေးငါးဆယ်ချက် ခပ်သွက်သွက် ထုကစားကာ စိမ့်ထွက်လာသော အရည်ကြည်လေးကို လျှာဖျားဖြင့် အသာတို့ရင်း နှုတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ကြာကြာလေး ပြွတ်စ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။
“နင့် လီးက အရင်အတိုင်းဘဲဟာ၊ ငါ အရမ်းကြိုက်တယ်”
စိတ်ထဲက မအောင့်နိုင်ဘဲ ထွက်လာသော လေသံဖြင့် နှာသံပါပါ စကားသံက မဝေနှုတ်ခမ်းက ထွက်လာသည်။ ကိုလတ်က မနေနိုင်သလို လေသံဖြင့်
“အားးး မဝေရာ၊ နင်ကလဲ၊ လာစမ်းပါဟာ ငါ့ပေါ်ခွစမ်းပါ၊ ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ ငါ ဒီမှာ စောက်ရမ်းယက်ချင်နေပြီ”
“လာမှာပေါ့ဟာ ကိုလတ်ရာ၊ ငါကလည်း ဒီမှာ အယက်ခံချင်တာ အရည်ကို တောက်တောက်ကျနေပြီ၊ အလယ်ကို တိုးဟာ”
မဝေက ကိုလတ်ကိုယ်ကို ကုတင်အလယ်ကို ရောက်အောင် တွန်းသလို ကိုလတ်ကလည်း အလိုက်သင့် ကိုယ်ကိုတွန့်ကာ ရွှေ့သည်၊ အလယ်ရောက်သွားမှ မဝေက ကိုလတ်ခါးပေါ် ခွလိုက်ပြီး ခါးကုန်းကာ ကိုလတ်နှုတ်ခမ်းကို သူ့လျှာဖြင့် လှမ်းယက်လိုက်သည်။
ကိုလတ်က အလိုက်သသိ သူ့လျှာကို ထုတ်ပေးသည်၊ ထုတ်ပေးသည့် ကိုလတ်လျှာကို မဝေက မစုတ်၊ သူ့လျှာဖြင့် ယက်ကာ တဖြေးဖြေး လျှာထိပ်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းမှ မေးစေ့၊ မေးစေ့မှ လည်စေ့၊ လည်စေ့မှ ရင်ညွန့်ထိ တဖြေးဖြေး အောက်ကို လျှာဖြင့် ယက်ချလာသည်။ ကိုလတ်က အောက်မှ တဟင်းဟင်းဖြင့် ညီးညူကာ ဖီးတက်နေရင်း
“လုပ်ပါတော့ မဝေရာ လုပ်ပါတော့ ငါ့ မျက်နှာပေါ် ခွစမ်းပါဟာ”
“ရော့ ဟာ ရော့ နင် ဒီလောက်လိုချင်နေတာ”
လျှာတန်းလမ်းထုတ်ကာ တောင်းတနေသော ကိုလတ် မျက်နှာပေါ်ထိ ရောက်အောင် ဒူးထောက်လျှက် တိုးပြီး မျက်နှာပေါ် သူ့ စောက်ဖုတ် ရောက်လာသည်နှင့် ကိုလတ် မျက်နှာနားထိ ထိလုမတတ် ကပ်ကာ
“ကိုလတ် ငါ့ စောက်ဖုတ် အနံ့ကို ရှူဟာ၊ ဘယ်လို လဲ အရင်လိုဘဲလား၊ နင်ကြိုက်သေးလား ပြောစမ်း”
ကိုလတ်က အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသလို တရှူးရှူးဖြင့် ရှူရင်း
“ဟား လွမ်းနေတာ မဝေရာ လွမ်းနေတာ၊ ဒီ စောက်ပတ် အနံ့ကို ငါ လွမ်းနေတာ နှစ်ပေါင်း မနည်းဘူး မဝေရာ၊ နင့် စောက်ပတ်က အရမ်းရှူလို့ ကောင်းတာဘဲ၊ ငါကြိုက်တယ်၊ နည်းနည်း ကပ်ဦးဟာ၊ ငါ့ နှာခေါင်းနဲ့ ထိအောင် ကပ် . . ကပ်”
“ကြိုက်လား ကိုလတ်၊ ကဲ ရော့ ရော့ ရှူဟာ ရှူ တဝရှူ”
မဝေက သူ့ စောက်ပတ်ကို ကိုလတ် နှာခေါင်းနှင့် မထိတထိ ဖြစ်နေအောင် ကပ်ပေးရောက ဖိချလိုက်သည်။ ကိုလတ်ဆီက ဝူးဝူးဝါးဝါးဖြင့် အသံထွက်လာကာ လျှာက မဝေစောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ မဝေက အရှိန်ရသလို သူ့စောက်ဖုတ်ဖြင့် ကိုလတ် ပါးစပ်နဲ့ နှာခေါင်း တဝိုက် ခါးကိုကစားပြီး ရှေ့တိုး နောက်ငင် လှုတ်ရှားပေးနေသည်၊ စကားသံတွေ တိတ်သွားတာ တဟင်းဟင်း ညီးသံနှင့် နှာမှုတ်သံတွေ ပြင်းထန်လာသည်။
“အား အား ကိုလတ် ကိုလတ် ကြိုက်လား ကြိုက်လား ငါ့ စောက်ရည် အရသာ ရှိလား နင် ကြိုက်တုန်းလား”
“ဝူး အူး အင်း ဝူး”
ကိုလတ်ဆီက မပီမသ အသံ ထွက်လာပေမဲ့ ဘာပြောမှန်း မဝေ ကောင်းကောင်းကြီး နားလည်လိုက်သည်။
“အား ကောင်းတယ် ကိုလတ်၊ ဖိထိုး ဖိထို နင့်လျှာနဲ့ အဲ့နေရာ ဖိထိုး၊ အား အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်၊ ငါ ပြီးတော့မယ်ဟ၊ ဖိ ထိုး ဖိ ထိုး၊ ငါ ငါ နင့် ပါးစပ်ထဲ အရည်တွေ ညှစ်ချမယ်၊ ဖိထိုး ဖိထိုး အား အား အား အား . . . . ဆင်းပြီ ဆင်းပြီ ငါ့ အရည်တွေ ဆင်းကုန်ပြီ. . အား အား . . .ပြီးပြီ ပြီးပြီ . . ကိုလတ် ကိုလတ် . . . ကောင်းလား ကောင်းလား၊ အရသာ ရှိလား . . အားးးး”
မ၀ေ ကော့လန်ကာ ကိုလတ်ပါးစပ်ကို သူ့စောက်ဖုတ်ဖြင့် အတင်းဖိရင်း အားကနဲ အသံရှည်ကြီးဖြင့် အားရပါးရ အော်ရင်း သူ့သုတ်ရည်တွေ ကိုလတ် ပါးစပ်ထဲ ညှစ်ချလို့ တစ်ချီ ပြီးသွားကာ စောစောက ပြင်းပြင်းထန်ထန် လှုတ်ရှားမှု့တွေ တဖြေးဖြေး ညိမ်ကာ ပျော့ကျသွာသည်။
ပျော့ကျသွားသည်နှင့် မဝေက သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကိုလတ် မျက်နှာပေါ်မှ ခွာကာ ကိုယ်ကို နောက်ဘက်တိုးရင်း ဗိုက်ပေါ်ခွပြီး သူ့ကိုယ်ကို ကိုလတ်ပေါ် မှောက်ချပြီး သူ့ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုလတ် မျက်နှာကို ညှပ်ကိုင်ကာ မျက်နှာချင်း ကပ်လို့ ကိုလတ် နှာခေါင်း နှင့် ပါးစပ်တဝိုက် ပေနေသော သူ့စောက်ရည်တွေကို သူ့လျှာဖြင့် လျှောက်ယက်ကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးနေတော့သည်။ မောမောနှင့် ခဏမျှ နှစ်ယောက်သား ခဏမျှ ငြိမ်သက်သွားပြီးနောက်
“ဘယ်လိုလဲ ကိုလတ်၊ ကြိုက်တုန်းဘဲလား”
“ကြိုက်တယ် မ၀ေရာ၊ အရမ်းကြိုက်တယ်၊ ငါ အဲဒီ အရသာကို လွမ်းနေတာ ကြာလှပြီ၊ လုပ်စမ်းပါဦးဟာ ငါ မပြီးသေးဘူးဟ”
“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း . . . လာမယ်လေ၊ ငါလည်း မ၀သေးပါဘူးဟ၊ ပြီးသာပြီးသွားတာ နင့်ကို လိုးမှ မလိုးရသေးတာ၊ ဘယ်၀မှာလဲ၊ နင့်ကို ငါက တက်လိုးရမှ ၀ မှာ”
“နေဦး နေဦး အခု မလိုးနဲ့ဦး၊ အခုလိုးရင် ငါ ကြာကြာထိန်းနိုင်မယ် မထင်ဘူး၊ အခုတောင် တင်းပြီး အရည်တွေ အ၀တေ့နေပြီဟ၊ ပြီးချင်နေပြီ၊ စုပ်ဟာ ငါ့ကို ပြီးအောင် အရင်စုပ်၊ နင့်ပါးစပ်ထဲ ငါ တစ်ချီ အရင်ပြီးမယ်။ နောက်တစ်ချီပြီးမှ အားရပါးရ အကြာကြီးလိုးဟာ”
“အင်းပါဟ၊ ငါသိပါတယ်၊ နင့်လီးကို မြင်ကတည်းက စုပ်ချင်နေတာ၊ နင်က ငန်းငန်းတက် ငါ့ကို ယက်မယ် အော်နေလို့၊ အခု ငါ့ နို့သီးလေး စို့မလား”
“အင်း စို့မယ်”
မ၀ေက ကိုလတ်ပေါ် အိပ်နေရာက ကုန်းထကာ လေးဘက်ထောက်ရင်း တွဲလောင်းကျနေတဲ့ သူ့ နို့သီးကို ကိုလတ် ပါးစပ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်၊ ကိုလတ်က ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံရင်း ပူးချည်ထားသော သူ့လက်က အလိုလို ကြွလာကာ မ၀ေနို့ကို ကိုင်ဖို့ အားယူလိုက်သည်။ မ၀ေက ကြွလာသော ကိုလတ်လက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ပြန်တွန်းချရင်း
“ဘာမှ လာထိဖို့ မကြိုးစားနဲ့နော် ကိုလတ်”
“ငါ ငါ အားရပါးရ ညှစ်ပြီး စို့ချင်တာ မ၀ေရာ”
“တော်စမ်းပါ၊ ဘာ ညှစ်ချင်တာလဲ၊ မကိုင်နဲ့၊ ကိုင်ပြီးရင် နင်က ကြီးတယ်လေး၊ သေးတယ်လေး၊ မာတယ်လေး၊ ပျော့တယ်လေးနဲ့ နင့် ဆန္ဒ ပြည့်သွားရင် နင် မကြိုက်တာ တစ်ခုခု ဖြစ်ပြီ၊ ငါသိတယ်၊ နင့်ဖာသာနင် အောက်က သစ်တုံးလိုနေ၊ ငါ လုပ်တာခံ၊ လိုချင်တာ တောင်း၊ နင့်ကို ငါလုပ်ပေးမယ်”
“အေးပါဟာ အေးပါ၊ နည်းနည်းလေး အောက်ဖိဟာ၊ အခု အဖျားလေးဘဲ မိနေတာ”
“ရော့ ရော့ စို့ဟာ စို့၊ လျှာ နဲ့ လှိမ့်ဟာ၊ အင်း အင်း . . စို့ဟာ၊ သွားနဲ့လည်း မနာအောင် ကိုက်ဟာ၊ ပြီးရင် ငါ့ နို့နဲ့ နင့် ရင်ဘတ်ကိုလည်း ပွတ်ပေးမယ်၊ နင့် လီး ကိုလည်း ပွတ်ပေးမယ်၊ နင် ကြိုက်တယ် မို့လား”
မ၀ေက ပြောလဲပြော သူ့ နို့အုံ ၂ ဖက်ကို တလှည့်ဆီ ကိုလတ် ပါးစပ်ပေါက်ရှေ့ ချပေးနေသည်။ ပြီးတော့မှ သူ့နို့သီးနဲ့ ကိုလတ် တကိုယ်လုံးကို ဒရွတ်တိုက် ပွတ်ရင်း တဖြေးဖြေး နောက်ကို ရွှေ့လာကာ ထောင်မတ်နေသော ကိုလတ်လီးကို သူ့နို့နှင့် တိုက်ကစားနေရာမှ သူ့ကိုယ်ကို ပေါင်ကြားထဲ လျှောချကာ လျှာနဲ့ ထိထိမိမိ ယက်လိုက်သည်။
“အားးး မ၀ေ”
ပါးစပ်က အားကနဲ အော်ရင်း ကိုလတ် အောက်ပိုင်က ကော့တက်လာသည်။ မ၀ေက ဆက်မလုပ်တော့ဘဲ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ တွဲလောင်းကျနေသော ဥတစ်လုံးကို လှမ်းဟတ်လိုက်သည်။
“အား”
အော်ရင်း ကိုလတ် ကော့တက်လာပြန်သည်။ ဥကို ဆွဲကိုက်ရင်း လီးတံကြီးကို သူ့နှာခေါင်းဖြင့် ပွတ်ကစားနေသည်။ ကိုလတ် မနေနိုင်တော့
“စုပ် . . စုပ်စမ်းပါ မ၀ေေရာ၊ ငါ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အဆုံးထိ ဆွဲစုပ်ဟာ၊ နင့် အာခေါင်နဲ့ ထိအောင် ထိုးဟာ၊ မရတော့ဘူးဟ၊ ငါ ထွက်ခါနီးနေပြီ၊ ငါ့ကို ဆွ မနေနဲ့တော့၊ သေချာငုံပြီး ဆွဲစုပ်စမ်းပါ၊ အား အား ကောင်းတယ် အဲလို အဲလို အား… မ၀ေ မ၀ေ . . အား အား နင် နင် အား အား ကောင်း ကောင်း အား ကောင်း”
ကိုလတ် ပြောသည်ကို မ၀ေက တထပ်တည်း ကျအောင် လိုက်လုပ်ပေးရင်း
“အား အား အား အား မရတော့ဘူး ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ မထုတ်လိုက်နဲ့၊ စုပ် စုပ် ငုံထား ငုံထား၊ အား အား အား အား”
တအားအား အော်ရင်း ကိုလတ် ငြိမ်ကျသွားသည်။ မ၀ေက ကိုလတ်လီးကို ခဏကြာမျှ ဆက်ငုံထားရာမှ စုပ်ဆွဲလေး စုပ်ကာ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပေါင်ရင်းမှာ ခေါင်းတင်မှေးလိုက်သည်။
“စောက်ကောင် နင် မထုတ်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ၊ ညှီလိုက်တာ၊ ပျစ်ခဲနေတာဘဲ”
“ကြာပြီဟ၊ မှတ်တောင် မမှတ်မိဘူး၊ အဲဒါမှ ကောင်းတာပေါ့ဟ၊ တကယ့် အဆီအနှစ်”
“ဗျန်း . . . စောက်ကောင် ဘာ အဆီအနှစ်လဲ ငါ့မှာ မနည်း မြိုရတယ်”
ကိုလတ် ပေါင်ရင်း ခေါင်းတင် အိပ်နေရာက ဗိုက်ကို ဗျန်းကနဲ အသံထွက်အောင် ရိုက်ရင်း မဝေက ပြောသည်။
“ကောင်းလိုက်တာ မ၀ေရာ၊ ငါလည်း အခုမှ နေရထိုင်ရတာ အဆင်ပြေသွားတယ်၊ ဒါကြောင့် နင့်ကို ငါ စွဲနေတာ၊ တော်ကြာ င့ါလီး ပြန်တောင်လာရင် အပီ တက်လိုးဟာ”
“နင့် လီးက တောင်မှ တောင်ပါ့တော့မလားဟ၊ အခု တစ်ချီထဲ သာခွေယိုင် ဖြစ်နေပြီ၊ နင်လည်း အသက်ကြီးလာပြီနော် အရင်လို မဟုတ်တော့ဘူး၊ စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါတော့ဘူး၊ လုပ်မနေနဲ့”
“နင်ကလဲဟာ ငါ့ကို အထင်သေးလို့၊ နင် အလိုးခံချင်သေးတယ် မို့လား ငါသိတယ်”
“ရပါတယ်ဟ၊ အလိုးခံချင်ပေမဲ့ နင့်ဟာကမှ မနိုင်တော့တာ”
“နိုင်တယ်ဟာ ထည့်သာထည့်”
“ဘယ်လိုထည့်မလဲ ဒီမှာ နင့်လီးက ပျော့နေတာ”
“ဒီလောက် မပျော့ပါဘူးဟ၊ ငါသိတယ်၊ တင်းနေသေးတယ်၊ ရအောင်ထည့်ဟာ၊ နင့်ထဲ ရောက်သွားရင် အလိုလို တောင်သွားမယ်၊ မပူနဲ့”
“အင်း”
ပြောပြောဆိုဆို မ၀ေက တက်ခွကာ ကိုလတ်လီးကို ကိုင်ပြီး သူ့ စောက်ပတ်နှင့် တေ့ကာ ဖိချလိုက်သည်။ ခပ်ပျော့ပျော့ လီးက ကွေးညွှတ်သွားပေမဲ့ ချော်ထွက်မသွား၊ တအိအိ တိုး၀င်သွားသည်။
“အားးးး”
နှစ်ယောက်လုံး ခပ်တိုးတိုး အသံထွက်လာပြီး စောစောက အေးသလိုလို ဖြစ်နေသော တနှာစိတ်က စောက်ဖုတ်နဲ့ လီး အတွေ့အထိကြောင့် ပြန်ထလာသည်။ စောစောက ခပ်ပျော့ပျော့နှင့် တိုး၀င်သွားသော လီးက တဖြေးဖြေးနှင့် သိသိသာသာ တင်းမာလာသည်။
“အားးး ကိုလတ် တောင်လာပြီ၊ ငါ့ထဲမှာ ပြည့်နေတာဘဲဟာ၊ နင်ဟာလေ၊ အရင်ကလိုဘဲ”
“ငါ မပြောဘူးလား၊ နင်နဲ့ဆို ငါက အမြဲထန်နေတာ သိပြီလား၊ လုပ်တော့ဟာ နင့်စိတ်ကြိုက်”
မ၀ေက ကိုလတ်ဗိုက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ သူ့ခါးကို ဖြေးညှင်းစွာ စကစားသည်။ စကားသံတွေ မထွက်တော့၊ စကားသံအစား ငြီးညူသံ မောဟိုက်သံ တွေသာ ရပ်လိုက် ပျောက်လိုက် ထွက်ပေါ်လာသည်။
……………………………………………………………..
🏵️အခန်း ( ၅ )🏵️
ပြုံးပြီး ပြန်လာသော မ၀ေကို အိမ်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် စစ်ဆေးရေးက စတော့သည်။
“အမယ် မ၀ေတို့များ ပြုံးနေတာဘဲ၊ မျက်နှာကိုက မှို ရလာတဲ့ မျက်နှာ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”
မခိုင်ရဲ့ အပြောကို မ၀ေက ပြုံးရင်း
“ဟဲ့ မှိုသွားရှာတာ၊ မှိုမရလို့ ဘာရရမလဲဟ”
အမူအရာပါပါနှင့် ပြန်ပြောသော မ၀ေ စကားကြောင့် မခိုင်က
“ဒါဆို ဘယ်မှာလဲ အဲ့ဒီရလာတဲ့ မှို၊ ပေး၊ အကုန် ကြော်စားပစ်မယ်”
“ခစ် ခစ် ခစ် မှိုက တစ်ချောင်းထဲရတာ၊ ငါ စားလို့ ကုန်ပြီ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”
မ၀ေက သူ့စကားကို သူ သဘောကျသလို တခစ်ခစ် နှင့် အူလှိုက်သဲလှိုက် ရယ်သည်။ မဝေ ပုံစံကို ကြည့်ရင်း အကင်းပါးသော မဇင်က
“ဟော ဟော ပေါ်ပြီ ပေါ်ပြီ၊ ပြော ပြော၊ မ၀ေ အကုန် ပြောပြဟာ”
“ဘာ ပြောရမလဲဟ”
ပြုံးစိစိဖြင့် ပြန်ပြောသော မ၀ေ စကားကို မဇင်က
“နင်စားလာတဲ့ မှို အကြောင်းလေ၊ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် မ၀ေကလည်း အချင်းချင်း လာလျှိုနေတယ်”
“အပျိုကြီးနော် အဲဒါမျိုးဆို အင်မတန် ဝါသနာပါ၊ ဘာမှ မလျှိုပါဘူးဟ၊ ငါတို့က ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး၊ သူငယ်ချင်းပါ၊ ပြောရင် နင်တို့ နားလည်မှာ မဟုတ်ပါဘူး”
“ဒါဆို ပြောကြည့်လေ၊ ငါတို့ နားလည်လား မလည်လား သိရအောင် ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”
“နင်တို့ကလည်း ဇွတ်ဘဲ၊ နင်တို့သိလည်း ဘာထူးမှာလဲဟ”
“အင်းလေ ဟုတ်သားဘဲ မခိုင်ကလဲ၊ သူက မပြောချင်တဲ့ဟာကို ဘာမှမပူနဲ့ အချိန်တန် သူ့ဖာသာသူ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် လာပြောလိမ့်မယ်၊ အဲ့အခါကြမှသိမယ်”
“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် နင်တို့ကလဲ၊ ဒါနဲ့ နင်တို့ ညစာ စားပြီးပြီလား၊ အိမ်မှာ ဘာချက်လဲ”
“စားပြီးပြီလေ၊ နင့်က ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှန်းမှ မသိတာ၊ ဘယ်စောင့်မလဲ၊ နင် မစားရသေးဘူးလား၊ နင့် ကိုလတ်ကလည်းဟာ တစ်နေ့လုံး ခေါ်သွားပြီး ဘာမှတောင် မကျွေးလိုက်ဘူးလား”
“စောက်ကောင်မတွေ စောက်ရမ်း ပြောမနေနဲ့၊ ငါက ကိုလတ်နဲ့ အပြင်မှာ စားခဲ့ပြီးပြီ၊ ဒါကြောင့် ဒီလောက် နောက်ကျတာပေါ့ဟ၊ ပထမ နင်တို့ကိုတောင် လာခေါ်ဦးမလို့ဘဲ၊ ဒါပေမဲ့ ငါတို့က အရမ်း ဆာနေကြပြီ ဆိုတော့ နင်တို့ကို လာခေါ်ရင် ကြာဦးမှာ၊ ဒါကြောင့် မခေါ်တော့ဘဲ ငါတို့ဖာသာဘဲ သွားစားလိုက်တာ”
“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”
“ဘာရယ်တာလဲ”
“ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး၊ နင်တို့ အရမ်းဆာနေကြတယ် ဆိုတာကို သဘောကျလို့”
“တကယ်ဟ၊ တကယ်ဆာတာ၊ ဆာတာမှ အသားတောင် တုန်တယ်”
“၂ ယောက်လုံးလား”
“အင်း ၂ ယောက်လုံး”
“ဆာတာမှ အသားတွေတောင် တုန်တယ်လား”
“အင်း”
“ဟယ် ထူးဆန်းတယ်နော် မဇင်”
“အင်း ထူးဆန်းတယ် ခိ ခိ ခိ ခိ”
“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် ဘာထူးဆန်းလဲ ဗိုက်ဆာတာဘဲဟာ”
“အော် မထူးဆန်းဘူးတဲ့ မဇင်ရ”
“ခိ ခိ ခိ ခိ အင်း အင်း ဟုတ်သားဘဲ မထူးဆန်းဘူးနော် မခိုင်”
“စောက်ကောင်မတွေ ငါ့ကို ရိမနေနဲ့၊ တော်တော်သိချင်နေကြတယ် မို့လား၊ ကဲ ပြောပြမယ်။ လက်ဖက်သုတ်ဟာ လက်ဖက်လေး စားပြီး နင်တို့ကို ငါနဲ့ ကိုလတ် စသိတဲ့ အချိန်ကစပြီး ပြောပြမယ်၊ ကျေနပ်ပြီလား”
“ခိ ခိ ခိ ခိ၊ ကဲ ကဲ မခိုင် လက်ဖက်သုတ်၊ လက်ဖက်သုတ်၊ ကောင်းကောင်းလေးသုတ်နော်၊ လက်ဖက် အသားများများထည့်၊ ဒီည မအိပ်ဘဲ မ၀ေ ဇာတ်လမ်း ကို နားထောင်ရမယ်”
…………………………………………………………
🏵️အခန်း ( ၆ )🏵️
အင်း အစက ပြောရရင်၊ ကိုလတ်နဲ့ စတွေ့တော့ ငါတို့ အားလုံး ပထမနှစ်ဘဲ ရှိသေးတယ်၊ အဲ့တုန်းက သူက ငါ့ သူငယ်ချင်းကို ကြိုက်တာဟ၊ အဲဒီမှာ ထုံးစံအတိုင်း သူတို့ အုပ်စုနဲ့ ငါတို့ မိတ်ဆွေ ဖြစ်သွားတယ်ပေါ့။ သူတို့ ၂ ယောက်က လိုက်လည်းလိုက်တယ်၊
သူတို့ အဖွဲ့ထဲဆို သူက အချောဆုံး၊ ငါတို့ အဖွဲ့ထဲ ဆိုလည်း ငါ့သူငယ်ချင်းက အချောဆုံးပါ့၊ ချောတာမှ ငါ့သူငယ်ချင်းက တော်တော် ချောတာ၊ ဆံပင်ကလည်း အရှည်ကြီး၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း လှ၊ အိနြေလဲရှိ၊ ဒီတော့ သူက ကြိုက်တာပေါ့၊ ငါတို့ကလည်း သူတို့ ၂ ယောက်ကို ဘေးက ၀ိုင်းတီးပေးကြတာပေ့ါ၊
အဲဒီမှာ နင်တို့ သိတဲ့အတိုင်း ငါက စကားများတယ်၊ ဟိုစပ်စပ် ဒီစပ်စပ် ဆိုတော့ သူက ငါ့ သူငယ်ချင်းကို သာကြိုက်တာ၊ လေပေးဖြောင့်သွားတာက ငါနဲ့ဟ၊ ပြောရရင် ဇတ်လမ်းက အဲ့ကနေစတာ၊ မလိုအပ်တာတွေ အသေးစိတ် ပြောမနေတော့ပါဘူးဟာ၊ ကျောင်းတုန်းက ဟေးလား ဝါးလားတွေက ဒီလောက် ပြောနေဖို့ မလိုပါဘူး၊ နင်တို့လည်း ကြုံခဲ့တာဘဲ၊ အခုဟာက သူနဲ့ ငါနဲ့ ဇတ်လမ်းကိုဘဲ ပြောမယ်၊
ဖြစ်ချင်တော့ ငါတို့ အုပ်စုက တစ်ဆောင်ထဲ နေပြီး ပေါင်းနေပေမဲ့ ဘာသာ မတူဘူးဟ၊ ဒီတော့ အတန်းချိန် မတူဘူး၊ ငါက တစ်ပတ်ကို ၃ ရက်လောက် နေ့လည် ထမင်းစားချိန် မတိုင်ခင် တစ်ချိန် အတန်းလွတ်တယ်ဟ၊ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ သူလည်း အဲ့အချိန်အားတယ်၊ ဒီတော့ များသောအားဖြင့် နေ့လည် လူစုံအောင် စောင့်ရင်း သူနဲ့ငါ စကားပြောဖြစ်ကြတာ။
နင်တို့ သိတဲ့အတိုင်း ငါကလည်း ခင်ပြီဆို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း၊ ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်တွေ မပြောတတ်ဘူး၊ ဒီတော့ သာမန် မိန်းကလေး ပုံစံ မပေါက်တဲ့ ငါ့ကို သူခင်တာပေါ့။ ငါကလည်း စကားပြောရင် ပါးစပ်ကထွက်ရာ ပေါက်ကရ ပြောတတ်တာ၊ အဲဒီကနေ စတယ် ဆိုမလား၊ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က စကားအပြောဆို ပွင့်လင်းလာတာ။
နောက်ပြီးတော့ ဖြစ်ချင်တော့ သူတို့ အဖွဲ့ထဲက သူ့ သူငယ်ချင်းက ငါ့ကို ကြိုက်နေတာ၊ အဲ့ကောင်က အုံပုန်း။ သူကလည်း ငါ့ကို အဲ့ကောင်နဲ့ လာလာလှော်တယ် ဆိုပါစို့။ ခင်သာခင်တယ် ပြောပေမဲ့၊ တခါ တခါ သူက စိတ်လိုရင် ငါ့ကို ချောတယ် ဘာညာ၊ ရိသဲ့သဲ့က လုပ်သေးတာ၊ နင့်မျက်နှာက ဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ်။ ကိုယ်လုံးကလည်း လှတယ်၊ ဘာညာပေ့ါဟာ၊
ငါကလည်း အဲ့လို သူလာပြောရင် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်မနေဘူးဟ၊ သူ့နဲ့ဆို ငါ့ စိတ်ထဲက ရင်းနှီးနေသလို ခံစားနေရတာ၊ ငါကလည်း ပြန်ပြောတာပေါ့၊ ငါ့ပုံစံ နင်ကြိုက်လား ဘာညာပေါ့၊ သူကလည်း ကြိုက်တယ်ပေါ့၊ ဒီလိုပြောရင်း နည်းနည်း လွန်လာရင်တော့ သွားစမ်းပါဟာ၊ စောက်ပိုတွေ၊ ဘာညာနဲ့ စကားကို လျှောချလိုက်ပေါ့။
အဲဒီအချိန်မှာ သူနဲ့ ငါ့သူငယ်ချင်းက ဖြစ်နေပြီဟ၊ ငါ့သူငယ်ချင်းက သူ့ကို အဖြေပြန်ပေးပြီးပြီ။ ရည်းစားသက်တမ်းကလည်း နည်းနည်း ကြာလာပြီဆိုတော့ ငါကလည်း မေးတာပေါ့၊ နင့်တို့ နှစ်ယောက်ချင်း မတွေ့ကြဘူးလား၊ ဘာညာပေါ့၊ သူကလည်း တွေ့ချင်တယ် ပြောတယ်၊ ဒါဆိုလဲ ချိန်းဟာ ဆိုပြီး ငါကလည်း မြှောက်ပေးတယ်။
ဒါပေမဲ့ တွေ့ရမှာ ကြောက်နေတယ်တဲ့၊ ဘာကြောက်တာလဲဆိုတော့ သူက ငါ့သူငယ်ချင်းကို မကြိုက်တော့မှာ စိုးတာတဲ့၊ ငါက ပထမတော့ နားမလည်ဘူးဟ၊ ဒီတော့ သူ ငါ့ကို ရှင်းပြတယ်၊ သူ့မှာ အရင်က ရည်းစား ၂ ယောက် ရှိခဲ့ဖူးတယ်၊ အဲဒီ ရည်းစားတွေနဲ့ အဲလို လူကွယ်ရာ ချိန်းတွေ့ပြီး ပြတ်သွားဖူးတဲ့ အကြောင်း၊ သူလည်း သူ့ကိုယ်သူ ဘာဖြစ်မှန်း မသိဘူးတဲ့၊ အခုလို ရိုးရိုးသားသား ချစ်နေတဲ့အချိန် ဘာမှ မဖြစ်ပေမဲ့ အဲလို နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ပြီးရင် သူက စိတ်မပါတော့ဘူးတဲ့၊
တကယ်တော့ မိန်းကလေးတွေက အပြင်က ဘယ်လောက်ဘဲ လှလှ၊ တကယ်တန်း အ၀တ်အစား ချွတ်လိုက်ရင် သူ့စိတ်ထဲက မလှတော့ဘူးတဲ့ဟ၊ ဒါကြောင့် အဲ့လို ချိန်းပြီးရင် သူမကြိုက်တော့တာတဲ့၊ အဲဒီကနေစပြီး ငါ သူ့အကြောင်းကို စသိတော့တာဘဲ။ ဒီကောင်က လူတစ်မျိုးဘဲ၊ ကိုယ်ရတဲ့ မိန်းကလေးကိုကြ မလှဘူး ထင်ပြီး မရတာကိုဘဲ လိုချင်နေတဲ့ကောင်။ ငါတော့ ဒီလိုဘဲ မြင်တယ်။ စိတ်ရောဂါ တမျိုးလို့ ပြောရင် ရမလားဘဲ။
အဲဒီကနေ စပြီး ငါနဲ့ သူလည်း နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်တွေ အကုန်ပြောဖြစ်တော့တာဘဲ၊ တဖြေးဖြေး နဲ့ ငါလည်း သူ့အကြောင်း သိလာတာပါဘဲ၊ ခစ် ခစ်၊ သူကလည်း ငါ့ကို အဲလိုသူ့ အကြောင်းတွေ အသေးစိတ် ပြောပြရတာ သဘောကျတယ်တဲ့ဟ၊ သူ့သူငယ်ချင်းတွေတောင် သူ ဒီလို အသေးစိတ် မပြောဘူးတဲ့၊ ငါက ပထမဆုံး သူ့ စိတ်ထဲရှိတာ ပြောပြဖူးတာတဲ့။
သူ့ ကောင်မတွေကို ချွတ်လိုက်လို့ သူ မြင်ရင်သာ သဘောမကျတာ၊ နိုင်ငံခြား မဂ္ဂဇင်းတွေ ဘာတွေ မှာပါတဲ့ နိကက် ကောင်မပုံတွေကျတော့ သူက ကြိုက်တယ်ဟ၊ စိတ်ပါတယ်တဲ့၊ ဘာကွာလဲ မေးတော့လဲ သူက ရေရေရာရာ မပြောတတ်ပြန်ဘူး၊ အရိုးများတယ် ချေးခါးတယ် ကြံဖန် အပြစ်မြင်တတ်တဲ့ ကောင်၊ တကယ်တန်းဆိုလည်း သူ့ရည်းစားတွေ မလှတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ နို့သီးခေါင်းလေး သေးတာ၊ ကြီးတာ၊ နို့အုံတွဲတာ တင်းတာက အစ၊ အမွေးတွေ ပေါက်တာ၊ မှဲ့ ရှိတာ၊ အမာရွတ်ရှိတာ၊ ဟိုနေရာဆို အသားအရောင်ကွာတာ၊ မဲတယ်လေး ညိုတယ်လေး၊ အဓိကကျတဲ့ နေရာတွေရော၊ အဓိက မကျတဲ့ နေရာတွေရော တကိုယ်လုံး ကြည့်ပြီး၊ သူ့ဖာသာသူ ဖြစ်နေတာ၊ တကယ်တော့ ဒါတွေက ဘာမှလဲ မဆိုင်ဘူး၊ တကယ်ချစ်ရင် ဒါတွေက အပြစ်လို့ကို မြင်စရာကို မလိုတာ၊ မဟုတ်ဘူးလား။
အဲဒီမှာ ငါက သူ့ကို အားပေးတာပေါ့၊ ချိန်းသာ ချိန်းဟာ၊ စမ်းကြည့်၊ နင်ကြိုက်သွားရင် ပြီးတာဘဲ၊ တကယ်တန်း ယူပြီးမှ မကြိုက်တော့ရင် ပြဿနာ ပေါ့ ဘာညာပေါ့၊ ငါက သူ့ ဘက်ကနေ အကြံပေးဖြစ်တာ၊ ငါ့ သူငယ်ချင်း ဘက်ကတောင် ငါ သိပ်မစဉ်းစားခဲ့ဘူး၊ သူ့ကို ဘယ်လောက်ထိ သံယောဇဉ် ကြီးလဲ အဲဒါသာ ကြည့်၊
တကယ်တော့ ငါလုပ်သင့်တာက အဲဒါဆိုလဲ ငါ့ သူငယ်ချင်းကို ဒုက္ခမပေးပါနဲ့ဟာ၊ ဘာညာနဲ့ ဖြစ်ရမှာ၊ အဲလို မဖြစ်ဘဲ သူ့ဘက်ကနေ သူ ကြိုက်ဖို့ အရေးကြီးတယ်ဘဲ ထည့်တွက်တော့တာ။ အဲ့ဒီတုန်းက သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ ငါနဲ့က မဖြစ်သေးဘူး၊ ဟိုကလည်း ငါ့ကို အခုထိ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကို မပြောဘူး၊ အခုထိ ငါ့ကို မြင်ရင် ကြောက်ဒူးတုန်နေတုန်း၊ အမှန်ပြောရရင် ငါကလည်း အဲ့ကောင်ကို စိတ်မ၀င်စားပါဘူး၊
ယောက်ျားဖြစ်ပြီး ဒီလောက် မပြောရဲ မဆိုရဲ ဖြစ်နေမှတော့ ဘယ်နေရာ သွားသုံးမလဲ၊ ငါက ယောကျ်ားဆို ကိုလတ်လို ရဲရဲတင်းတင်း ကိုယ်လုပ်ချင်တာ လုပ်တတ်တဲ့ လူမျိုးမှ ကြိုက်တာ။ တခါတလေ ငါ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး နင်က တော်တော်လှတာဘဲ၊ တောက် . . ငါ ဖက်နမ်းချင်စိတ်ကို မနည်းထိမ်းထားရတယ် ဆိုပြီး အားမလို အားမရ ပြောရင် ငါ့ရင်ထဲ ကြည်နူးပြီး အရမ်းကျေနပ်တာ၊
ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် သူ့ကို တဘုန်းဘုန်း ထုရိုက်ပြီး စောက်ကောင် အချင်းချင်း ပြောစရာလား ဘာလား ဆဲပေမဲ့ ငါ့ဖာသာငါ ကျေနပ်နေတာ ငါအသိဆုံး၊ ငါ ဘယ်လောက် ဆဲဆဲ ထုထု သူကလည်း မလျှော့ဘူးဟ၊ တကယ်ဟ ဘာညာ ဆက်ပြောသေးတာ။ အဲဒါတွေက သူနဲ့ ငါနဲ့ကြား မပြောဘဲ ညိနေတဲ့ သံယောဇဉ် ပေါ့ဟာ။
အဲဒီမှာ တစ်နေ့ သူ ငါ့ကို ချိန်းတာ၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူ့ကောင်မလေးအတွက် မွေးနေ့ လက်ဆောင် သွား၀ယ်မလို့၊ အဲဒါ ဘယ်သူမှ မသိအောင် သွား၀ယ်ချင်တယ်ပေါ့၊ သူ၀ယ်ချင်တာကလည်း မိန်းမ အသုံးအဆောင်ပစ္စည်း၊ အဲဒါ ငါ့ကို လိုက်ရွေးပေးပေါ့၊ ဘယ်သူမှ မသိအောင် သွားမယ် ဆိုပြီး ငါ့ကို တိတ်တိတ်လေးချိန်းတာ။
ငါကလည်း အင်း ပေါ့၊ အဲဒါ ကျောင်းပိတ်တဲ့ စနေ နေ့ ငါလည်း အဆောင်က အစောကြီး ထွက်ပြီး သူ့ နဲ့ သွားတွေ့ရော။
အပိုင်း ၃ ဇာတ်သိမ်း ဆက်လက်ဖတ်ရှု့ရန် နှိပ်ပါ