ဖွဖွလေး (၂ ဇာတ်သိမ်း)

ဂျာဂျာ့လက်လေးတွေ အေးစက်နေတာ သတိပြုမိသွားပြန်၏။ ဂျာဂျာက သူမ၏ လက်ကို မရုန်းဖယ် .. ။ ‘ မလှုပ် စိတ်တူ ‘ ဆိုသော စကားကို ကိုလတ် သွားသတိရသည်။ ရဲဆေးတွေက ပိုပြီး တက်လာတော့၏။

ကိုလတ် ခါးဆန့်ဆန့်ပြင်ထိုင်လိုက်သည်။ .. အနေအထားပြင်ရင်းမှ လက်ညောင်းလို့ ဆန့်ရသလိုလိုနှင့် သူ့ဘယ်လက်မောင်းကို ဂျာဂျာရှိရာ ဘေးခုံ ပေါ်သို့ အသာဆန့်တင်လိုက်သည်။ … ပထမတော့ လွတ်လွတ်ကင်းကင်းတင်ထားခြင်းဖြစ်၏။ ခနနေတော့ လက်ကို မသိမသာ လျှောချကာ ဂျာဂျာ့ပုခုံးသားအိအိလေးတွေနှင့် သူ့လက်မောင်းကော လက်ဖျံကိုပါ ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ … ဂျာဂျာလဲ ငတုံးမလေးမှ မဟုတ်သည်ပဲလေ။ .. ကိုလတ် အနေအထားပြင်လိုက်ကတည်းက သတိထားမိနေသည်။ .. ထင်ထားသည့်အတိုင်းပဲ ခနနေတော့ ကိုလတ်လက်ကြီးက သူမပုခုံးပေါ်ရောက်လာတော့ ဘာလုပ်ရရင်ကောင်းမလဲ ခနစဉ်းစားနေမိသေးသည်။ ရုန်းလိုက်ရမလား .. ရန်တွေ့ပြီး ထွက်သွားလိုက်ရမလား … ။ အို … လက်ရှိဘဲကလဲ အာပလာကောင် … ။ ကိုလတ်မှာလဲ လက်ရှိ ဆိုင်သူရှိမနေတာ သူမအသိ။ … သူမ စိတ်တွေကလဲ မရိုးမရွဖြစ်နေတာ အမှန် … ။ ဘာများ ရုန်းရန် အကြောင်းရှိမည်တဲ့လဲလေ … ။ ဂျာဂျာ အသာပဲငြိမ်နေမိလိုက်တော့သည်။ ငါးမိနစ်ခန့်တော့ အခြေအနေက ဒီအတိုင်းငြိမ်သက်နေ၏။ ဂျာဂျာ အသက်ပင် ရဲရဲမရှုရဲ … ။ ဘာတွေများ ဆက်ဖြစ်လာဦးမည်လဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် စောင့်စားနေမိ ရသည်။ … တကိုယ်လုံးလဲ ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ဖြစ်လာသည်။ တချက်တချက် ကြက်သီးလေးတွေပင် ထထ သွားရ၏။ …

အောက်က စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာလေသည်လား မသိ။ .. အောက်ခံပင်တီခွဆုံနားမှာ စေးကပ်ကပ်ဖြစ်လာတာ ခံစားနေရသည်။ … နေရ ခက်လိုက်တာနော်။ ကိုလတ်ကလဲ အခြေအနေကို တရံမလပ် အကဲခတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဂျာဂျာ့မျက်နှာအနေအထား အပြောင်းအလဲကို မျက်လုံးဒေါင့်ကပ်ပြီး ချက်ကင် လုပ်နေသည်မို့ ပထမတော့ သူမမျက်နှာလေး ဝေခွဲမရသည့်ခံစားမှုဖြင့်ဇဝေဇဝါဖြစ်နေတာ .. နောက်တော့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ဟန်မိုျး ဖြစ်သွားတာ … တော်တော်ကြာတော့ ဖီးလ်တွေ တက်လာဟန်နှင့် မျက်တောင်လေးတွေမှေးပြီး တလှုပ်လှုပ် တရွရွ ဖြစ်လာတာ .. အကုန် ကိုလတ် မြင်နေရသည်။ ကံစမ်းမဲတော့ ပေါက်ပြီပေါ့ … ။ စားနေကြ ကြောင်ဖား ကိုလတ်အဖို့ ဒီအခြေအနေရောက်လျှင် ဘာတွေဘယ်လို ရှေ့ဆက်ရမည်ဆိုတာ စဉ်းစားနေစရာပင်မလို။ အရာရာက သူ့အလိုလို တဆက်တည်း လှုပ်ရှားသွားကြလေသည်။ ပထမက မသိမသာတင်ထားသော ကိုလတ်လက်တွေက သိသိသာသာပုံစံသို့ပြောင်းကာ ဂျာဂျာ့ပုခုုံး လုံးလုံးအိအိလေးတွေကို ကျကျနန ဖက်လိုက်သည်။ ဂျာဂျာ့ကိုယ်လေး တချက်တုန်တက်သွားသော်လည်း ရုန်းတာတွေ ဘာတွေတော့ မလုပ်။ .. ဒီတော့ နောက်တဆင့်အနေဖြင့် သူမ၏ ဘယ်လက်မောင်းလေးကို ကိုလတ်လက်ချောင်းတွေက ဆုပ်ညှစ်လာသည်၊ … တရွရွ ပွတ်သပ်ပေးလာသည်။ ဂျာဂျာ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်လာသည်။ ခေါင်းလေးကိုတော့ တအားကို ငုံ့ချပြစ်ထားမိ၏။

ဝတ်ထားမိသည်က လက်ပြတ်အင်္ကျီလေးမို့ ဂျာဂျာ့လက်မောင်းသားလေးတွေက ကိုလတ်ပွတ်သပ်တာကို အကာအကွယ်မရှိ တိုက်ရိုက်ခံနေကြရသည်။ ခံစားမှုက နင့်နင့်နဲနဲ ရှိလှသည်။ … ဂျာဂျာ၏ တုတ်တုတ်ခဲခဲ ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းက မသိမသာ တလူးလူးတလွန့်လွန့်နှင့် အချင်းချင်း ပွတ်ပွတ်နေကြတာ ကိုလတ် အလင်းရောင်မှိန်မှိန်ထဲတွင် မြင်နေရသည်။ ဗြုန်းဆို ကိုလတ် ညာလက်က ထိုပေါင်တံကြီးတွေပေါ် ကျရောက်လာ၏။ .. အချင်းချင်း ပွတ်နေရတာ မကြည့်ရက်သည့်အလား ဂျာဂျာ့ပေါင်တံကြီးနှစ်ခုကို ပွတ်ပေးလာသည်။ .. ကူညီပါရစေ ဆိုတာ ဒါမိုျးပဲဖြစ်မည်။ … ‘ အို … ‘ ဂျာဂျာ့ အာမေဍိတ် သံလေးက ခြောက်ကပ်နေသော အာခေါင်ထဲတွင် တိုးတိတ်ပျောက်ကွယ်သွား၏။ အာတွေတွင်မက နှုတ်ခမ်းတွေလဲ ပူစပ်ပူလောင်နှင့် ခြောက်သွေ့နေလေပြီ။ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သူမ၏ ရှေ့သွားလေးတွေနှင့် တအားကိုဖိကိုက်ထားမိတော့၏။ ကိုလတ်ပိုဆိုးလာသည်။ .. ဘယ်လက်မောင်းကို ပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ်ပေးနေသော ကိုလတ်လက်ချောင်းတွေက ဂျာဂျာ့ခိုျင်းကြားလေးမှ လှိုျကာ ဘယ်ဘက်နို့အုံကြီးကို နှိုက်ဖို့ကြိုးစားလာကြသည်။ .. ဂျာဂျာ အတင်းလက်မောင်းကို ဖိကပ်ထား မိ၏။ အပိုျလေးဆိုတော့လဲ ရင်ဖိုသည်ပေါ့ … ။ လက်ရှိရည်းစား ကိုလွင်က ဒီနယ်မြေတွေကို ကူျးကျော် ဘူးသေးတာမှ မဟုတ်တာ။ … ‘ အာ့ … ‘ ဂျာဂျာ့ နှုတ်မှ လွှတ်ကနဲ အသံလေးထွက်သွားသည်။ ခိုျင်းကြားမှ တိုးဝင်ရန် လမ်းရှာမရဖြစ်နေသော ကိုလတ်လက်ကြီးက ဗြုန်းကနဲဆို ပုခုံးပေါ်မှကျော်ကာ ဂျာဂျာ့ဘယ်ဘက်နို့အုံကြီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်ကိုး … ။

သူမ ဘာလုပ်လိုက်ရမည်မှန်း မသိသေးခင်မှာပင် ကိုလတ်လက်ချောင်းများက နို့အုံကြီးတခုလုံးကို အုပ်စီးမိသွားပြီ။ … အိတုန်သား အင်္ကျီလေးပေါ်မှ ဖိအုပ်ကာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ညှစ်လိုက်သော ကိုလတ်လက်ကြီးအောက်တွင် ဂျာဂျာ့နို့အုံကြီးက အိကနဲ အိကနဲ မရုန်းသာမဖယ်သာ ခံနေရတော့သည်။ … ဒါတော့ ကိုလတ် နဲနဲလွန်ပြီထင်သည်။ .. ‘ အွန့် .. ဟွန်း … အူး ….. ‘ ကိုလတ်ကို ရှေ့မဆက်ဖို့ ပြောမည်ရယ်လို့ ဂျာဂျာ ငုံ့ထားသောခေါင်းလေးကို မော့ပြီး ကိုလတ်ဖက်သို့ အလှည့်လိုက်တွင် ဒီလိုဖြစ်လာမည်မှန်း ကြိုတွက်ကာ အသင့်ပြင်ထားသော ကိုလတ်မျက်နှာကြီးက သူမ မျက်နှာလေးကို အလိုက်သင့်ပူးကပ်သွားလိုက်တော့သည်။ ဒီတော့ ကိုလတ်နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးကြီးတွေက ဂျာဂျာ့နှုတ်ခမ်းအိတွဲတွဲလေးတွေနှင့် အလိုလို ဂဟေဆက်မိသွားရတော့သည်ပေါ့။ .. ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံး ဗြောင်းဆန်သွားရချိန်မှာပင် ကိုလတ်က သူမနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို အားအင်အပြည့် နှင့် သူ့ပါးစပ်ကြီးထဲ ပါလာသည်အထိ စုပ်သွင်းယူလိုက်တော့ ဂျာဂျာ့ထဲမှ မပီမသ ညဉ်းသံလေးတွေပဲ လျှံထွက်လာရတော့သည်။ တကိုယ်လုံးလဲ အားအင်တွေ မရှိတော့သလို ကိုလတ်ရင်ခွင်ကြီးထဲ လဲပြိုကျ သွားရတော့သည်။

စောစောက ဂျာဂျာ့ဘယ်လက်မောင်းလေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေသော ကိုလတ်ဘယ်လက်ကြီးက သူ့ရင်ခွင်ထဲ လဲပြိုကျလာသော ဂျာဂျာ့ကိုယ်လုံးလေးတခုလုံးကို မြွေတကောင်လို သိုင်းဖက်ရစ်ပါတ် ထားလိုက်သည်။ ညာလက်ကတော့ မူလ တာဝန်ဖြစ်သည့် ပေါင်တံကြီးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေသည့်အလုပ်ကို ဆက်လက် ထမ်းဆောင်နေဆဲပင် … ။ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လို့ အားရတော့ ကိုလတ်က သူ့လျှာဖျားလေးကို ဂျာဂျာ့ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလာပြန်သည်။ ပထမတော့ ဂျာဂျာ နှုတ်ခမ်းကို အတင်းစေ့ထားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ကိုလတ်လက်ကြီးက သူမပေါင်တံနှစ်ခုကြားထဲ ရုတ်တရက် ထိုးနှိုက်လိုက်ချိန်မှာတော့ ပါးစပ်လေးက အလိုလို ဟပေးလိုက်မိလျှက်သား ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ .. ကိုလတ်က သူအလွန်ဖီးလ်လာခဲ့ရသော ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံးကို အခုမှ စိတ်တိုင်းကျ အသုံးချနေလေတော့၏ ဘယ်လက်က အပေါ်ပိုင်းတခုလုံးကို ပိုက်စိပ်တိုက်ခြေမှုန်းနေချိန်တွင် ညာလက်ကတော့ ဗိုက်သားချပ်ချပ် လေးနှင့် ပေါင်တံကြီးတွေ ပေါင်ကြားတွေကို ဒလစပ်လိုက်လံပွတ်သပ်နေသည်။ ထိုင်ခုံနှင့်ညပ်ကာ ပိနေ သော မယ်တွေပင်ရှုံးလောက်သည့် တင်သားအိအိကြီးတွေမှာလဲ ဘေးမဲ့ပေးမခံရရှာပါ။ ..

ဘယ်လက်ကော ညာလက်ကပါ အဆင်သင့်လျှင် သင့်သလို အောက်ကိုလျှောချလာပြီး အိတုန်သားထမီလေးပေါ်ကနေ တလကြမ်းပွတ်သပ်လိုက် ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက် ဆိတ်လိုက် လုပ်နေလေတော့သည်။ ရည်စားနှင့်တုန်းက ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ရသေးသည့် ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံး ကိုလတ်လက်ထဲတွင် စိစိညက်ညက် ကျေနေရလေပြီ။ … ခံလို့လဲကောင်းသည် .. နာလဲနာသည်။ ကိုလတ်လျှာကြီးကလဲ ဂျာဂျာ့ပါးစပ်ထဲတွင် ဒေါင့်စေ့လောက်အောင်ကို လျှောက်ထိုးမွှေနှောက်နေသည်။ မသိစိတ်၏ စေ့ဆော်မှုဖြင့်ပင် ဂျာဂျာလည်းပဲ ကိုလတ်လျှာကို သူမလျှာလေးနှင့် ပြန်ထိုးကလိပေးနေမိသည်။

‘ အင်း ဟင်းဟင်း …. ပြွတ်ပြွတ် … အွန်းဟွန်း …. အူးအူး …. ‘ ကိုလတ်က ပွဲကြမ်းသထက် ကြမ်းလာသည်။ ဂျာဂျာ့ထမီလေးက ပြေလျော့နေပြီမို့ အောက်ခံပင်တီလေးက မပေါ့်တပေါ်ဖြစ်နေရာ ကိုလတ်၏လက်ကြီး တွေက ထို ပင်တီလေးနှင့် တင်သားအိအိကြီးတွေကြားထဲတိုးဝင်ပြီး တင်သားကြီးတွေကို အရှိအတိုင်းကို ကိုင်ဆုပ်လာသည်။ တခါတခါ ရှေ့ဘက်ဗိုက်သားလေးနှင့် ပင်တီကြားထဲသို့ပင် နယ်ကျော် ဝင်ရောက်ချင် လာလေရာ ဂျာဂျာ မနေနိုင်တော့ပဲ နှုတ်မှ အော်ညဉ်းသံတွေ ထွက်လာရသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းတွေက ခုထိ ကိုလတ်နှုတ်ခမ်းတွေအောက်မှာပင် ငုံခဲထားခံရဆဲဖြစ်ရာ ပလုံးပထွေးအော်သံတွေလို ထွက်လာရလေ၏။ ကိုလတ်က အသံတွေ ငြိမ်သွားအောင် နှုတ်ခမ်းကို အားနှင့်ဖိစုပ်ပြစ်သည်။ … သို့ပေမယ့် အသံတွေက ငြိမ်မသွားပဲ လှိုဏ်သံပေါက်ကာ ပိုကျယ်လာရသည်။ .. ဘေးနားက အတွဲတွေပင် သူတို့အလုပ်ကိုရပ်ပြီး ကိုလတ်နှင့် ဂျာဂျာ့အဖြစ်ကို တစေ့တစောင်းလှမ်းကြည့်လာကြတာ ဂျာဂျာ မျက်စိဒေါင့်ထဲမှ မြင်လာရတော့ တခုခုတော့ လုပ်မှဖြစ်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်မိသည်။ .. ဒီအတိုင်းတော့ မဖြစ်မှ မဖြစ်တော့ပဲလေ။ .. ‘ ပြွတ် ….. ‘ ဂျာဂျာ ခေါင်းလေးကို တအားစောင်းပစ်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို ကိုလတ်၏အနမ်းအစုပ်တွေအောက်မှ လွတ်အောင် အားစိုက်ရုန်းလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းချင်းကွာသွားသည့်အသံက ရုပ်ရှင်တရုံလုံးပင် ဟိန်းထွက် သွားလား မှတ်ရသည်။

ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာနော် ….. ‘ လူ .. လူတွေ ၀ိုင်းကြည့်ကုန်ပြီ ဆရာရယ် … ပြန် .. ပြန်ကြရအောင်ပါနော် … နော် … ‘ အသက်ကိုမှန်အောင် ထိန်းရှုရင်း အသံတုန်တုန်လေးနှင့် ဂျာဂျာ ပြောမိသည်။ .. ရုပ်ရှင်ပြီးမှ မီးတွေလင်းမှ လူရှေ့သူရှေ့မှာ သူမ ဘယ်လိုမျက်နှာနှင့် အပြင်ပြန်ထွက်ရပါ့မလဲလေ။ .. ကိုလတ်က သိပ်သဘောတူချင်ပုံမရ .. ။ ခုမှ နမ်းလို့ကိုင်လို့ နှိုက်လို့ ကောင်းတုန်းမို့ ဝသေးပုံမပေါ်။ .. ‘ နော် .. ဆရာ .. နော်လို့ … ။ ပြန်ကြရအောင်ပါ ….. ‘ ဂျာဂျာ ငိုသံပါလေးနှင့် တောင်းပန်တော့မှ ကိုလတ်က မညိတ်ချင်ညိတ်ချင်နှင့် ခေါင်းညိတ်သည်။ မှောင်ထဲမှာ နှစ်ယောက်သား လက်ချင်းတွဲယင်း ရုံအပြင်ထွက်ပေါက်ဆီ လှမ်းလာခဲ့လိုက်ကြ၏။ ဂျာဂျာကတော့ ခေါင်းကို ကြမ်းပြင်နှင့်ထိလုမတတ် ငုံ့ထားသည်။ .. ကိုလတ်ကပဲ ဦးဆောင်ခေါ်လာရခြင်း ဖြစ်၏။ .. အပြန်မှာတော့ အခြေအနေက မတူတော့ပြီမို့ ကိုလတ် ပညာပြတော့သည်။ အဝင် တုန်းက မတော်တဆ နှစ်ခါလောက် ထိမိတိုက်မိခဲ့တာ သွေးရိုးသားရိုးမှန်း ဂျာဂျာသိသည်။ သို့ပေမယ့် အခုကျတော့ ကိုလတ်က တမင်ကြီးကို မှောင်ထဲမှာ မမြင်ရသလိုလိုနှင့် သူမကိုယ်လေးကို ဝင်တိုးလိုက် ပွတ်တိုက်လိုက် လုပ်နေသည်။ .. တခါတခါ လက်ကြီးတွေက ပီပီပြင်ပြင်ပင် သူမခါးကိုဖက်လိုက် ဖင်ဆုံကြီးကိုပွတ်လိုက် ကိုင်လိုက် လုပ်နေသေးသည်။ လမ်းလျှောက်ယင်းမို့ အခွင့်မသာလေတော့ နို့အုံကြီးတွေကတော့ ချမ်းသာရာ ရနေသေးသည်။ ..

ဖြစ်ချင်တာဖြစ် ရုံအပြင်မြန်မြန်ရောက်ဖို့ အဓိကပဲဟုသာ တွေးကာ ဂျာဂျာ လိုက်လာခဲ့ရတော့သည်။ အပြင်တွင် ၆နာရီခွဲလောက်ရှိပြီမို့ မှောင်စပိုျးနေပြီ။ .. ဆောင်းဦးပေကိုး ။ ဂျာဂျာ့ခြေထောက်တွေ မြေကြီးနှင့်ထိနေလား လေထဲတွင်လွင့်နေလားပင်မသိတော့ … ။ ကိုလတ် ကားနားရောက်လို့ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့မှ ဝုန်းကနဲအရုပ်ကြိုးပြတ် ဝင်ထိုင်ချလိုက်ပြီး မျက်စိ အစုံကို နာနာမှိတ်ထားလိုက်မိတော့သည်။ ကိုလတ်ကိုလဲ မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲ … ။ ကိုလတ်က ကားစက်နှိုးပြီး မောင်းထွက်လာသည်။ ဆောင်းဦးမို့ မအိုက်သော်လည်း ကိုလတ်က မှန်တွေအလုံပိတ်ကာ အဲယားကွန်းကို ခပ်နိမ့်နိမ့်ဖွင့်ထား၏။ လေနုအေးလေးက ဂျာဂျာ့မျက်နှာကို တိုးနေသည်မို့ စောစောက မောထားသမျှ အတိုးချကာ ဂျာဂျာ အမော ဖြေနေရလေသည်။ တော်သေးသည် … ကိုလတ်က အခုတော့ ကားကို ညင်ညင်သာသာပဲ မောင်းနေသဖြင့် ရုပ်ရှင်အလာတုန်းကလို ရင်မောမနေရလို့သာပဲ ။ မဟုတ်ရင်တော့ မိဂျာဂျာတို့ မောရလွန်းလို့ အသက်ပင် ထွက်သွားလောက်မည် ဟု တွေးနေမိလေသည်။

ကိုယ့်ဇောနှင့်ကိုယ်မို့ ကိုလတ် ဘယ်ကိုမောင်းနေမှန်း ဂျာဂျာ သတိမထားမိ။ ကားလေးက တုန့်ကနဲ ရပ်လိုက်တော့မှ မျက်စိအသာဖွင့်ကြည့်မိတော့ ဆေးရုံအဆောင်ကို ပြန်ပို့ပေးတာ မဟုတ်မှန်း သဘောပေါက်မိတော့သည်။ ဂျာဂျာ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ … ကိုလတ်ဖက် ပြာပြာသလဲ လှည့်ကြည့်မိတော့ ကိုလတ်က ခပ်အေးအေး မထုံတက်သေး ပုံစံနှင့်။ .. ‘ ဒါ .. ဒါက ဘယ်ရောက်နေတာလဲ ဆရာ … ‘ ကိုလတ်က နှစ်လိုဘွယ် ပြုံးပြလိုက်သည်။ ‘ ဒါ ဆရာ့အိမ်လေ ဂျာဂျာရဲ့ … ဟိုတုန်းက ဂျာဂျာပဲ ကြုံရင် ဝင်လည်ချင်တယ်ဆို … ‘ ‘ အယ် … အဲဒါက .. အဲဒါက … ‘ ဂျာဂျာ ကိုယ့်စကားနှင့်ကိုယ် ဘာပြန်ပြောရမည်မှန်းမသိ။ ‘ လာပါ .. ဂျာဂျာရယ် … အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောရအောင်လို့ပါ နော် .. နော် ….. ‘ မျက်နှာနားကပ်ကာ ပြုံးပြနေသော ကိုလတ်စကားသံအောက်တွင် ဂျာဂျာ ဘယ်လိုကဘယ်လို ခေါင်းညိတ် ပြလိုက်မိသည်မသိ။ ကိုလတ်က အောက် အရင်ဆင်းသွားကာ မြေညီတိုက်ခန်းအဝင်တံခါး နှစ်ထပ်ကို သော့ဖွင့်နေသည်။ ကျောက်မြောင်းဘက်မှ မြေညီတိုက်ခန်းကျယ်တွေ ထုံးစံအတိုင်း ကားကို အထဲတန်းပြီး မောင်းသွင်းလို့ ရအောင် ဆင်ခြေလျှောလေးတွေ လုပ်ထားသည်မို့ တံခါးတွေ ဖွင့်ပြီးသည်နှင့် ကိုလတ်က ကားကို အထဲ မောင်းသွင်းလာလိုက်၏။ ဂျာဂျာကတော့ ကားပေါ်မှမဆင်းဖြစ်ပဲ ခေါင်းလေးငုံ့ကာသာ ငူငူငေါင်ငေါင်ကြီး ထိုင်နေမိတော့သည်။ သူမတော့ စိတ်ညှို့များ ခံထားရပြီလားမသိဟုပင် သူမဖာသာ တွေးနေမိလေ၏။ တိုက်ခန်းထဲ ကားရောက်သွားတော့ ကိုလတ်က ကားပေါ်မှဆင်းကာ အခန်းတံခါးတွေ ပြန်ပိတ်သည်။ ကားမှန်တွေက ခုထိမချရသေးသည်မို့ ဂျာဂျာ ကိုလတ်နှင့်ပါလာတာ အပြင်လူတွေ သတိထားမိမှာမဟုတ်။ ဒီလိုဖြစ်အောင်ပဲ ကိုလတ်က မြေညီတိုက်ခန်းကျယ်မှာ တမင် နေခြင်းဖြစ်သည်။ … အပေါ်ထပ်တွေဆို ကောင်မလေးတွေ ပါလာတိုင်း လမ်းလျှောက်တက်နေရသည်နှင့် ရပ်ကွက်ထဲ ကြော်ငြာမောင်းခတ်သလို ဖြစ်နေမည်။ .. အခုတောင်မှ သူ့သတင်းတွေက တရပ်ကွက်လုံးပြန့်ချင်ချင် မဟုတ်လား။ … အမှန်က အောက်ထပ် အခန်းကျယ်ကြီးမို့ ဆေးခန်းကို အိုးမကွာ အိမ်မကွာ ဖွင့်လျှင်လဲ ရသည်ပင် ။ သို့ပေမယ့် ကိုလတ်က အိမ်ခန်းကို ဘယ်တော့မှ ဆေးခန်းမဖွင့်ဟု စွဲစွဲမြဲမြဲ ခံယူထားသူဖြစ်သည်။ ‘ လာလေ … ဂျာဂျာ ဆင်းလေ …. ‘ ကိုလတ်က ခလုပ်လေးနှိပ်လိုက်သောကြောင့် ပါ၀ါဝင်းဒိုး ကားမှန်လေးက လျှောကျသွားသည်။ ခုထိအောင် ခေါင်းငုံ့ကာ ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေသော ဂျာဂျာ့မျက်နှာနားကပ်ကာ ကိုလတ်က ခပ်တိုးတိုး ခေါ်လိုက်လေ၏။

ကိုလတ် ထွက်သက်လေလေးတွေက ဂျာဂျာ့ ပါးရဲရဲလေးတွေပေါ် ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ ‘ ဆရာ့ အိမ်သားတွေကော ဟင် … ‘ ဂျာဂျာက မျက်လွှာလေးပင့်ကာ မရဲတရဲလေး မေး၏။ ကိုလတ်က ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ‘ မရှက်ပါနဲ့ ဂျာဂျာရဲ့ … ဘယ်သူမှကို မရှိပါဘူး … ဆရာက တယောက်ထဲ နေတဲ့ဟာကို … ‘ ‘ အို … ဘုရားသခင် … ‘ ဂျာဂျာ ဘုရားတရ ပြန်ပါပြီ။ .. လိုက်လာမိတာတော့ မှားပြီထင်သည်။ ဝေခွဲမရသော မျက်နှာလေးနှင့် ဂျာဂျာ ကားပေါ်မှမဆင်းဖြစ်ပဲ ကိုလတ်ကို မော့ကြည့်နေမိသည်။ ‘ အွန့် ….. ‘ ကိုလတ်က မကျမ်းကြေပြီးသားမို့ ဘာလုပ်ရမည်ဆိုတာ နားလည်သည်။ စောစောက အရှိန်တွေက အချိန်နဲနဲကြာလို့ ဂျာဂျာသွေးအေးနေမှန်းသိသည်။ .. သွေးပြန်ပူလာအောင် နှိုးပေးမှ အလုပ်ဖြစ်မည်မှန်းလဲ သိသည်။ ဒီတော့ တွေတွေလေး မော့်ကြည့်နေသည့် ဂျာဂျာ့မျက်နှာလေးဆီ သူ့မျက်နှာကို ရုတ်တရက်ပူးကပ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း အားရပါးရ တေ့စုပ်ပြစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ထားရင်းနှင့် ကိုလတ်ခေါင်းက နောက်ဆုတ်ကာ ပြန်မော့လိုက်တော့ ဂျာဂျာ မနေနိုင်။ … တဟင်းဟင်း ညဉ်းသံလေးတွေနှင့်အတူ နှုတ်ခမ်းပေါ်ကျရောက်နေသည့် စုပ်အား သက်သာလို သက်သာငြား ကိုလတ်ရွေ့လျားရာနောက် အလိုက်သင့်ပါလာရတော့၏။ ခေါ်လိုရာကို ရုတ်တရက်မလိုက်ပဲ ငြင်းဆန်ချင်နေသည့် မိန်းကလေးတွေကို အလိုက်သင့်ပါလာအောင် ခေါ်သည့်နည်းတမိုျးပါပဲ … ။ ခုလဲ ဂျာဂျာတယောက် ကားအောက် အလိုလို ဆင်းမိလျှက်သား ဖြစ်သွားရတော့သည်ပေါ့။ … ဂျာဂျာ သိလိုက်ပါပြီ … သူမဘဝ ဘယ်သို့ဘယ်ပုံဖြစ်တော့မည်ဆိုသည်ကို ။ သို့ပေမယ့် သူမ မကျေနပ်တာက ခုထိ ကိုလတ်က ချစ်သည်လို့တောင် တခွန်းမှ ဖွင့်ဟမပြောသေး။ သူမ အပေါစား ဆန်လွန်းနေပြီလား … ။ တွေးရင်းတွေးရင်း ဝမ်းနည်းလာသည်မို့ ဂျာဂျာ ရှိုက်ကြီးတငင် ကို ငိုချပြစ်လိုက်မိတော့သည်။ ‘ ဟင် … ဂျာဂျာ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် … ‘ ဂျာဂျာ ရှိုက်ကြီးတငင် တကယ်ငိုတော့ ကိုလတ် ပြာသွားသည်။ .. သူက ကောင်မလေးတွေကို သူတို့ကိုယ်တိုင် လိုလိုချင်ချင်ရှိနေမှ လုပ်ချင်သူဖြစ်၏။ အလိုမတူပါပဲ မတရားကျင့်တာမိုျးကျ ဘယ်လိုမှ ခံစားလို့ မရ။ .. ထို့ကြောင့် ဂျာဂျာ အခုလို ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုတော့ ရှေ့မဆက်ဖြစ်ပဲ ခနရပ်ကာ မေးလိုက် မိခြင်းဖြစ်သည်။ ဂျာဂျာက မဖြေ။ … ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ယမ်းကာ အားရပါးရ ဆက်ငိုနေသည်။ ကိုလတ်က လွှတ်ပေးလိုက်ပြီမို့ အနားမှ ဆိုဖာတခုပေါ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး မနားတမ်းကို ငိုနေမိခြင်းဖြစ်ပါ၏ ကိုလတ်ခေါင်းထဲ အတွေးတခု လက်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။

ရည်းစားရှိသည်ဆိုပေမယ့် အစိမ်းသက်သက်လေး။ .. ဖြစ်ချင်တော့ အခြေအနေတွေက တွန်းပို့လိုက်လို့ မရည်ရွယ်ပါပဲ ချက်ခြင်းကြီး ဇာတ်လမ်းက ဖန်လာရ ပေမယ့် သူက ခုချိန်ထိ သူမကို ချစ်တယ်လို့တောင် မပြောရသေး။ … ဒါကြောင့် ငိုနေတာပဲဖြစ်ရမည်။ ဒါဆိုလျှင်တော့ အနာသိလျှင် ဆေးရှိရမည်ပေါ့။ … ကိုလတ် က ဂျာဂျာ ငိုနေသော ဆိုဖာနားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ‘ ဂျာဂျာ …. ‘ ဂျာဂျာက မော့မကြည့်။ .. ငိုမြဲဆက်ငိုနေသည်။ ‘ ဂျာဂျာ … ဆရာ့ကို ကြည့်ပါဦး။ … ဆရာ့ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား … ‘ ကိုလတ်က နူးနူးညံ့ညံ့လေး ခေါ်လိုက်ရင်း ဂျာဂျာ့ ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့် အသာအုပ်ကိုင်ကာ ညင်ညင်သာသာလေး ခေါင်းကို ဆွဲမော့ယူလိုက်သည်။ ဂျာဂျာ့ ရှိုက်သံလေးတွေ နဲနဲ ကျဲသွား၏။ ‘ မဟုတ်ပါဘူး ဆရာရယ် … ဆရာ့ကို စိတ်မဆိုးပါဘူး … ဂျာဂျာ့ကိုယ် ဂျာဂျာ စိတ်ဆိုးမိတာပါ … ‘ ‘ သြော် … ဂျာဂျာ ရယ် … ‘ မျက်ရည်လေးတွေ ဥနေသော မျက်ဝန်းနက်နက်လေးတွေနှင့် သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသော ဂျာဂျာ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ကိုလတ်ရင်ထဲမှာ အရင်တုန်းက တခါမှ မခံစားဘူးသော ခံစားမှုတခု ဖြစ်ထွန်းလာသည်။ ဒီကောင်မလေးကို သူတကယ် ချစ်မိပြီ ထင်သည်။ ဂျာဂျာ့လက်လေးတွေကို ကိုလတ် ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်မိ၏။ ‘ မငိုပါနဲ့ ဂျာဂျာရယ် … ဆရာ ဂျာဂျာ့ကို တကယ်ချစ်တာပါ ….. ‘ ‘ ရှင် … ‘ ‘ တကယ်ပါ … ဟို ကဗျာရူးကောင်နဲ့ ဂျာဂျာ မဖြစ်ခင်ကတည်းက ချစ်နေခဲ့ရတာ … အခြေအနေတွေက မပေးတာနဲ့ ဆရာ ဘာမှမလုပ်ရသေးခင် ဂျာဂျာ ဟိုကောင့်နောက် ပါသွားခဲ့ရတာ .. ။ ခုတော့ ပိုင်ရှင်မှန် လို့ ဆရာ့ဆီ ပြန်ရောက်လာပြီပေါ့ ခလေးရယ် …. ‘ ကိုလတ်အသံက ဆွေးမြည့်တုန်ခါနေသည်။ ရုပ်ရှင်သာဆို အကယ်ဒမီ ရှော့တ် ပေါ့။ … အလိုလို ကမှ မဆွတ်ခင်က ညွတ်ချင်နေခဲ့သူ ဂျာဂျာ့အတွက်တော့ ဒါလောက်က လိုအပ်ယုံမက ပိုနေပါပြီ။ ဂျာဂျာ အငိုတိတ်သွားပြီး ကိုလတ်ကို စိန်းစိန်းကြီး ကြည့်နေသည်။ ‘ ဆရာ တကယ်ပြောတာလား … ‘ ‘ တကယ်ပေါ့ ဂျာဂျာရဲ့ … ပြီးပြီးရော ပြောပြီး နောက်နေ့တွေကျ မတွေ့ရမယ့် မျက်နှာတွေမှ မဟုတ်တာ၊ ဂျာဂျာ့ကို ဆရာတကယ် လက်ထပ်မှာ … ‘ ‘ သွားပါ … အပိုတွေ ….. ‘ ဂျာဂျာ့မျက်နှာလေးက ပြုံးတုံ့တုုံ့လေး ပြန်ဖြစ်သွားသည်။ ကိုလတ် ရင်ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ်လေးတွေနှင့် ခပ်သာသာလေး လှမ်းထု၏။ ‘ ကဲ … ထဦး .. ။ ငိုထားလိုက်တာ ပေပွနေပြီ … မျက်နှာလေးဘာလေး သွားသစ်ချေဦး … ‘ ကိုလတ်က ဂျာဂျာ့ ပါးလေးကို လိမ်ဆွဲရင်း ကားပေါ်မှာ ကျန်ခဲ့သော ဂျာဂျာ့ ကျောပိုးအိတ်လေးကို လှမ်းယူပေးသည်။ ‘ အို … ဆရာ မယူနဲ့ .. ဂျာဂျာ့ဖာသာ ယူမယ် … အထဲမှာ ထမီတွေ ပါတယ် … ‘ ဂျာဂျာက သူ့ကျောပိုးအိတ်လေးကို ကိုလတ်လက်ထဲမှ အတင်းပြန်လုသည်။ ‘ သြော် … ဒါကြောင့် အိတ်က ဖောင်းလှချည်လား ထင်နေတာ … ဘယ့်နှယ့်ကြောင့် အဝတ်တွေအကုန် ထည့်လာရတာလဲ … တခါတည်းများ ဟိုအကောင်နဲ့ ခိုးရာလိုက်ဖို့ လုပ်ထားလို့လား … ‘ ကိုလတ်က မျက်မှောင်ကြီးကုံျ့ပြီး မကျေမချမ်းလေသံနှင့် မေးလာသည်။ ဂျာဂျာ ခစ်ကနဲ ရီလိုက်မိ၏။ ‘ ဆရာဟာလေ … သဝန်တိုစရာမရှိ ရှာကြံ တိုနေတယ် … နက်ဖြန် အလုပ်တက်တော့ ဝတ်ဖို့ ယူနီဖောင်း တွေပါရှင့် … သူနဲ့က ဘာဆိုဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ပါဘူးရှင် ..ယုံပါ …. ဆရာနဲ့သာ …. ‘ ဂျာဂျာက စကားမဆက်တော့ပဲ ရုတ်တရက်ရှက်သွားဟန်ဖြင့် မျက်နှာလေးရဲတွတ်သွားသည်။ ‘ ဆရာနဲ့က ဘာဖြစ်လဲ … ဆက်ပြောလေ … ‘ ကိုလတ်က ချောင်ပိတ် မေးသည်။ ‘ တော်ပြီ … မပြောဘူး … ဆရာ အရမ်းလူလည်ကျတယ် … ‘ ဂျာဂျာက ချစ်မျက်စောင်းလေး လှမ်းထိုးသည်။ ကျောပိုးအိတ်လေးကို ဇစ်ဖွင့်လိုက်ပြီး အထဲမှ ကရင်ပတ်ဖ် ဘူးလေးတွေ နှုတ်ခမ်းနီတောင့်လေးတွေ ထုတ်ယူသည်။

ကိုလတ်က ကျောပိုးအိတ်ထဲ အသာကဲကြည့်၏။ ဟုတ်ပါသည် … ယူနီဖောင်းတွေကလွဲလို့ တခြားအဝတ်အစားတွေ မပါပါ။ .. ဂျာဂျာ သူ့ကို မညာတာ သိလိုက်ရတော့ ကျေနပ်သွားသည်။ ‘ ဟဲ့ … ယူနီဖောင်းကလဲ တစုံထဲ မကပါလား … ‘ ‘ အို … ဘယ့်နှယ်ကြောင့် ထမီတွေလျှောက်ကိုင်ကြည့်နေရတာလဲ .. ဖယ်ပါ ဆရာရဲ့ ..။ ဂျာဂျာ့အကျင့်က အမြဲတမ်း ယူနီဖောင်း အပိုတစုံဆောင်ထားနေကျပဲလေ .. ဒါမှ မတော်တဆ ၀ါ့ဒ်ထဲမှာ အလုပ်လုပ်ရင်း သွေးတွေဘာတွေ ပေရင် ချက်ခြင်းလဲစရာ တစုံအသင့်ရှိနေအောင်လို့ … ‘ ဂျာဂျာက ရှင်းပြရင်း စောစောက ငိုထားမိလို့ ပေပွနေသည့် သူမ အငိုမျက်နှာလေးကို ပြန်သန့်စင်ဘို့ အိမ်နောက်ဖက်ထဲ ဝင်မည်ပြုသည်။ ကိုလတ် အတွေးတခုပေါက်လာသဖြင့် ဂျာဂျာ့လက်ကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်၏။ ‘ ဂျာဂျာ .. ခန ‘ ‘ ရှင် … ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆရာ … ‘ ဂျာဂျာ မျက်လုံးလေး အဝိုင်းသားနှင့် လှည့်မေးသည်။ ‘ မျက်နှာသစ်ရင်းနဲ့ အခုအဝတ်တွေကို ယူနီဖောင်းလေးနဲ့ ပြန်လဲလိုက်ပါလား … ‘ ‘ အို … ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ဆရာရယ် … ‘ ‘ တကယ်ပြောတာပါ .. ဂျာဂျာရဲ့ .. ဂျာဂျာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ယူနီဖောင်းလေးနဲ့ အားရပါးရ ကြည့်ချင်လို့’ ‘ ဟွန်း … ပိုကို ပိုတယ် .. ‘ ဂျာဂျာ နှုတ်ခမ်းလေးစူ ခြေလေးဆောင့်ရင်း ကျောပိုးအိတ်လေးကို ပြန်လာယူသည်။ ပြီးမှ နောက်ဖေးဘက် ဝင်သွား၏။ နှစ်ယောက်သား ညစာလဲ မစားရသေး … သို့ပေမယ့် အကြောင်းမဟုတ်ပါ၊ အိမ်မှာ စည်သွပ် ဗူးတွေ ကြက်ဥတွေ ဝက်အူချောင်းတွေ အများကြီး ရှိပါသည်။ .. ဆာမှပဲ ထလုပ်ပြီး စားတော့မည်ဟု ကိုလတ် တွေးနေမိသည်။ အချိန်ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ။ … အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ငွေလမင်းလေး ရုတ်တရက် သာ သွားသည်။ ဟုတ်ပါသည် … ဂျာဂျာရယ်လေ .. ။ အဖြူအနီ ယူနီဖောင်းလေးနှင့် မျက်လွှာလေးချကာ မခို့တယို့လေး ရပ်နေသည်။ မျက်နှာသစ်လိုက်ယုံမက မိတ်ကပ်နှင့် ကရမ်ပတ်ဖ်ပါးပါးလေးပါ ပြန်လိမ်းထားသည်။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ သူတလကြမ်း စုပ်နမ်းလိုက်သဖြင့် ဆေးသားအကုန်ပြယ်ကုန်ပြီဖြစ်သော နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေကိုလဲ ပန်းရောင်နုနုဆိုးဆေးလေးတွေ ပြန်တင်ထားသည်။ ဧည့်ခန်းမီးချောင်းရောင်အောက်တွင် ဂျာဂျာတယောက် အလှကြီး လှနေတော့သည်။ လှမ်းကြည့်လိုက်မိသော ကိုလတ် မှင်တက်လို့ပင် သွားရ၏။ ဂျာဂျာ့ထုံးစံအတိုင်း ရင်ဖုံးအင်္ကျီအဖြူလေးက အသားအိအိလေးနှင့် တင်းရင်းကျပ်ထုပ်နေသည်။ အိတုံသား ထမီအနီလေးကတော့ ခါးနှင့် တင်သားအိအိထွားထွားကြီးတွေပေါ်မှာ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်လေး … ။ သံပါတ်ပေးလိုက်သော စက်ရုပ်ကြီးပမာ ကိုလတ် ထိုင်နေရာမှ စွေ့ကနဲထပြီး ဂျာဂျာ့အနားရောက်သွား၏။ ဂျာဂျာ မော့မကြည့်ပဲ ကိုလတ် အနားရောက်လာတာ သိနေသည်။

ကိုလတ် အသက်ရှုသံကြီးတွေက ပြင်း ထန်လွန်းနေသည်ကိုး .. ။ ကိုလတ်က ဂျာဂျာ့ကို ရှေ့တည့်တည့်မှ ကြည့်သည်၊ ဘေးစောင်းကြည့်သည်၊ ဂျာဂျာ အနေခက်လာသည်။ ကိုယ်တော်က ထိုမျှနှင့် အားမရသေး .. ။ နောက်ဖက်မှ ပတ်ကြည့်ပြန်သည်။ ဂျာဂျာ ထွက်ပြေးချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာမိသည်။ ကိုလတ်အကြည့်တွေအောက်မှာ တကိုယ်လုံးများ အရည်ပျော်ကျသွားတော့မလား လို့ ထင်မှတ်ခံစားရ၏။ ယူနီဖောင်းဆိုပေမယ့် ဆေးရုံမှာမဟုတ်ပဲ အပြင်အဝတ်အစားတွေချွတ်ပြီး လဲလိုက်ခြင်းမို့ အတွင်းခံတွေက မလဲဖြစ်လိုက်ပါ။ .. အဲဒီတော့ ဂျာဂျာ့ အင်္ကျီအဖြူလေးအောက်တွင် ဆေးရုံမှာလို ဘော်လီမဟုတ်ပဲ ပုံဆန်း ဘရာစီယာလေးနှင့်ဖြစ်နေတာ ကိုလတ် မမျှော်လင့်ပဲ တွေ့လိုက်ရ၏။ အိုး … ဟန်ကျလေစွ။ ဒီလိုလေး ဂျာဂျာ့ကို စိတ်ကူးပုံဖော်ကြည့်နေခဲ့ရတာ အကြိမ်ပေါင်းမရေတွက်နိုင်။ ဒီနေ့တော့ ကိုလတ် ကံကောင်းစွာနှင့် လိုအင်ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝ ရလေပြီပေါ့။ .. ကြည့်ပါဦး … ။ အခိုျးအစားကျလှသော ကိုယ်လုံးလေးပေါ်တွင် အသားအိအိ အင်္ကျီဖြူခပ်ပါးပါးလေးက တင်းရင်းဖိကပ်လို့ နေသည်။ … ထိုအသား ခပ်ပါးပါးလေးအောက်တွင် ပုံဆန်းဘရာစီယာ မျှင်မျှင်လေးက အတန်းလိုက်လေး။ ဆူဖြိုးသော ဂျာဂျာ့ အသားဆိုင်တွေကို ဘရာစီယာကြိုးမျှင်လေးက ခပ်တင်းတင်းစည်းနှောင်ထားသဖြင့် အသားလေးတွေ ခိုျင့်ဝင်နေတာကိုပင် အင်္ကျီဖြူလေးကိုထိုးဖောက်ကာ ကိုလတ် မြင်နေရသည်။ … နောက်ကျောဘက်ကနေ ကိုလတ် ကြည့်နေတာ ကြာလွန်းလာတော့ ဂျာဂျာ နောက်ကျောမလုံသလိုခံစား လာရသည်မို့ ကိုလတ် ဘာတွေများလုပ်နေသလဲလို့ နောက်ကို ခေါင်းလေးစောင်းငဲ့ကာ ပြန်ကြည့်သည်။ ကိုယ်လေးကို လိမ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားရသည်မို့ ဂျာဂျာ့တင်သားကြီးတွေက အိတုံထမီအနီလေးအောက်မှ တင်းကနဲ ရုန်းထွက်လာကြမလိုဖြစ်သွား၏။ ကိုလတ် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပါ။ ၀ါ့ဒ်ထဲမှာ ဒါမိုျးမြင်ရလေတိုင်း မနဲစိတ်ထိန်းထားခဲ့ရသမျှ ခုတော့ ကိုလတ် လွတ်ထွက်သွားရတော့သည်။ ‘ အား … သေပြီဆရာ … ‘ ကိုလတ်လက်ကြီးတွေက ဂျာဂျာ့တင်သားအိအိကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်သည်မို့ ဂျာဂျာ ရုတ်တရက်လန့်ကာအော်မိသွားရသည်။ အလိုလိုကမှ ရင်တွေက တုန်နေချိန်မို့ ဖင် အားရပါးရ အကိုင်ခံလိုက်ရတော့ ဂျာဂျာ မတ်တပ်ပင်ကောင်းကောင်းမရပ်နိုင်တော့။ .. ဒူးလေးတွေ ညွှတ်ကာ နောက်ကိုလဲပြိုကျသွားသည်။ .. ကိုလတ်က နောက်မှာရပ်နေချိန်ဆိုတော့ ကိုလတ်ရင်ခွင်ထဲ အလိုလို ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံး ရောက်သွားတော့သည်။ ကိုလတ်က ရင်ခုန်စရာကောင်းလှသော ဂျာဂျာ့ကိုယ်လုံးလေးကို အားရပါးရ ဆီးပြီးဖက်လိုက်သည်။ စောစောကမှ အလှပြန်ပြင်ထားသည်မို့ ဂျာဂျာ့ကိုယ်လေးက မွှေးပျံ့သင်းမြ နေသည်။ .. ကိုလတ်စိတ်တွေ မုန်ယိုလာတော့သည်။ ဆက်ဒဇင်(ှေိိငျာ ) လို့ ခေါ်ကြသည့် အကြမ်းဖက်မှုနှင့် ကာမဆန္ဒတွဲပြီး ခံစားလိုသည့် စိတ်က ကိုလတ်ထံ ရုတ်တရက်အရှိန်အဟုန်ပြင်းစွာ ဝင်ရောက်လာသည်။ .. ‘ ဗြိ … ဗြိ … ‘ ‘ အား … ဆရာ ဆရာရယ် … ‘ ဘာမှ မစဉ်းစားနိုင်ခင်မှာပင် ကိုလတ်က ဂျာဂျာ့ ယူနီဖောင်းအင်္ကျီဖြူလေးကို ကြမ်းတမ်းစွာ ဆွဲဖြဲပြစ်လိုက် လေတော့သည်။

ဂျာဂျာ အလန့်တကြား အော်မိတော့သည်၊ .. ယူနီဖောင်း အပိုတစုံရှိသေးမှန်း ပြောမိတာ မှားပြီထင်သည်။ ကိုလတ်ပုံစံက လူစိတ်ပျောက်နေသလိုဖြစ်လာသည်မို့ ဂျာဂျာ အလန့်တကြား ရုန်းမိ၏။ သို့ပေမယ့် အရာမထင်တော့ .. ။ ကိုလတ်ရင်ခွင်ထဲတွင် ကျကျနန ရစ်ပါတ်ခုျပ်နှောင်ခံထားရပြီမို့ ဘယ်လိုမှ မရုန်းသာတော့ပါ။ .. ကိုလတ်ပြုသမျှ နုရတော့မည့် ဂျာဂျာ ဖြစ်နေရပါပြီ။ ‘ ဗြိ ဗြိ .. ဗြစ်ဗြစ် .. ‘ ‘ အား … သေပြီ သေပြီ … ဆရာရယ် သနားပါဦး … ‘ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆွဲဖြဲရင်း လက်မောင်းနားရောက်တော့ အင်္ကျီအသားက ရုတ်တရက် ဆွဲဖြဲမရပဲ တစ်နေသည်မို့ ကိုလတ်က ပိုပြီး အားစိုက်ကာ ဆွဲဖြဲပြစ်တော့ ဂျာဂျာ့လက်မောင်းသား နုနုလေးတွေ သွေးခြေပင်ဥကုန်ပြီလား မှတ်ရသည် ..။ ဘယ်လောက်တောင်းပန်တောင်းပန် ကိုလတ်ကတော့ မရပ်ရေးချ မရပ်တော့ ..။ ဂျာဂျာ့အသံတွေကို မကြားပဲ ကိုလတ်နားထဲမှာ သူအင်္ကျီဆွဲဖြဲရာက ထွက်လာသော တဗြိဗြိ အသံတွေပဲ လွှမ်းမိုးနေသည်။ .. ထိုအသံတွေက သူ့ကို ပိုပြီး မုန်ယိုအောင် လုပ်ပေးနေကြသည်။ ဒီလိုနှင့် ခနအကြာတွင် ဂျာဂျာ့ယူနီဖောင်းအင်္ကျီအဖြူလေးမှာ အစိတ်စိတ်အမွှာအမွှာ ဖြစ်ကာ ကိုယ်ပေါ်မှ လျှောကျ သွားရတော့သည်။ .. ‘ အယ် အယ် .. ဆရာ ဆရာ .. မလုပ်ပါနဲ့ .. မလုပ်ပါနဲ့ .. ဂျာဂျာ ချွတ်ပေးပါ့မယ် … ‘ အင်္ကျီကိုချေမှုန်းပြီးတော့ ကိုလတ်လက်ကြီးတွေက ဂျာဂျာ့ အိတုံထမီလေးကို ကိုင်လာသည်၊ ဆွဲဖြဲမည်ပြင် လာပြန်သည်။ .. ဒီတခါတော့ ဂျာဂျာ မနေသာတော့။ .. ကိုလတ် ဆွဲမဖြဲခင် သူမထမီအနီလေးကို ကမန်းကတန်း ချွတ်ချပေးလိုက်ရလေသည်။ မဟုတ်ရင် ဒါလေးလဲ ကိုလတ်လက်ချက်မိသွားဦးမှာ။ .. ထမီတကွင်းဆိုလဲ တန်ဘိုးက နဲတာမှ မဟုတ်တာလေ .. နော် ။ ခုတော့ မီးချောင်းမီးရောင် ဖြူဖြူအောက်တွင် ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံး အဝတ်ဆိုလို့ ကျောတန်းဘရာစီယာလေးနှင့် အောက်က ပင်တီအနီရောင်လေးပဲ ကျန်တော့သည်။ … ကိုလတ်က ခုမှ လူစိတ်ပြန်ဝင်လာဟန်နှင့် သက်ပြင်းကြီးတချက်မှုတ်ထုတ်ကာ နောက်နဲနဲဆုတ်လိုက်၏။ ‘ ဆရာရယ် …. ‘ ဂျာဂျာ ခပ်တိုးတိုးညဉ်းတွားယုံမှလွဲပြီး ဘာမှ မပြောနိုင်တော့ပါ။ ကိုလတ်က ဘရာစီယာနှင့် ပင်တီလေးနှင့် လှချင်တိုင်းလှနေသော ကြွေရုပ်လေး ဂျာဂျာ့ကို အငမ်းမရပင် စိုက်ကြည့်နေတော့သည်။ ပြီးတော့မှ ကြမ်းပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်လေ၏။ သူ့ခေါင်းကို သူ လက်နှစ်ဖက်နှင့် ခပ်တင်းတင်းဖိညှစ်ရင်း ခါယမ်းပစ်လိုက်သည်။ .. သူ့စိတ်တွေ ဘာဖြစ် သွားပါလိမ့်နော် .. ။ ‘ ဆရာ .. ဆရာ .. နေလို့ကောင်းရဲ့လားဟင် .. ဂျာဂျာဘာလုပ်ပေးရမလဲ … ‘ အရေးထဲ မိဂျာဂျာက စိုးရိမ်တကြီးနှင့် သူ့ကိုပြေးပွေ့ထူသည်။

အားချင်းက မမျှလေတော့ သူကတော့ မတ်တပ်ရပ်မိမလာပဲ ဂျာဂျာ့ကိုယ်လေးသာ သူ့ရင်ထဲ လဲပြိုကျလာပြန်၏။ ‘ ပြွတ် .. အင်း ဟင်းဟင်း .. ‘ အမှတ်မရှိသည့် မိဂျာဂျာ .. ။ ခံရတာတောင် နဲသေးသည်လို့ သူမဖာသာ တွေးလိုက်မိသည်။ ကိုလတ်က သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို ပြတ်ထွက်မတတ် ဖမ်းစုပ်ပြစ်လိုက်သည်။ .. တူးပိစ်ကလွဲလို့ တခြားဘာမှ မကျန်တော့သည့် သူမကိုယ်ပေါ်မှ အသားစိုင်တွေကို မညှာတမ်းဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေပြန်သည်။ ‘ အား .. ဟာ့ ဟာ့ .. ဆရာ ဆရာ .. ဘာလုပ်တာလဲ ရှီး .. အား .. ‘ ကိုလတ်က သူ၏ နောက်ထပ်ဆန္ဒတခုကို အကောင်အထည်ဖော်လိုက်ပါလေပြီ။ ဂျာဂျာ့ကို စတွေ့ပြီးကတည်းက သူမနာမည်ကို ဂျာဂျာလို့ ခေါ်လိုက်တိုင်း သူမကို ဘာဂျာပေးချင်စိတ်တွေ ထိမ်းမနိုင်သိမ်းမရ ပေါ်ပေါ်လာတတ်သည်ဟု စာရှုသူတို့ ဖတ်ခဲ့ရပြီးပြီ မဟုတ်လား။ … ခုတော့ ကိုလတ် ဆန္ဒပြည့်ဝသွားရလေပြီ။ .. ဂျာဂျာ့ကိုယ်လေးကို ကြမ်းပေါ် အသာလှဲချလိုက်ပြီး ပင်တီအနီလေးအောက်မှ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ် နေရာလေးကို ကိုလတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက အငမ်းမရ ဖိကပ်ပြီး စုပ်ပြစ်လိုက်တော့ ဂျာဂျာ့ အူတွေ အသဲတွေ ကလီစာတွေ အကုန် ကိုလတ်စုပ်အားနှင့်ပါသွားပြီလား ထင်လိုက်ရတော့သည်။ ဂျာဂျာ ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည်။ … ကိုလတ်ကို အားလဲ နာသည်။ .. ကိုယ် လေးစားရင်းစွဲရှိခဲ့သော အလုပ်ထဲက ကိုယ့်ဆရာမို့ မျက်နှာလဲပူနေ မိရသည်။ .. ကိုလတ်ကတော့ ဘာဆိုဘာကိုမှ ဂရုစိုက်သည့်ပုံ မရှိတော့။ ပင်တီလေးပေါ်မှ စုပ်နေရတာ အားမရသည့်အလား ကိုလတ်က ပင်တီလေးကို ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်ပြန်သည်။ ‘ ဗြိ ဗြိ … အိုး … ‘ ပင်တီကတော့ ထမီလို မြန်မြန်ဆန်ဆန်ချွတ်ပေးလို့ ရတာမဟုတ်လေတော့ ဂျာဂျာ ဘာမှ မတတ်နိုင်လိုက်။ မျက်စိတမှိတ်အတွင်းမှာပင် ပင်တီလေး စုတ်ပြဲသွားပြီး သူမ ဆီးခုံမို့မို့လေးနှင့် ရတနာရွှေကြုတ်ခံတွင်းဝမှ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ထင်းကနဲ ဝင်းကနဲ ပေါ်ထွက်လာရတော့သည်။ ကိုလတ်က မျက်နှာတခုလုံးမှောက်ချကာ ဂျာဂျာ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနှင့်ဖိကပ်လိုက်ပြီး ဖူးကနဲ လေတချက် ခပ်ပြင်းပြင်းမှုတ်သွင်းလိုက်သည်။ .. ‘ အိုး … မိုင် … ‘ ဂျာဂျာ ကော့ပြန်တက်သွားသည်။ .. တင်ပါးကြီးက ကြမ်းပြင်မှ တပေလောက်ပင် မြောက်တက်သွား၏။ ကိုလတ်နှိုးဆွမှုကြောင့် စိုရွှဲနှင့်နေသော အရည်တွေက မှုတ်လိုက်သည့်ခပ်ပြင်းပြင်းလေအားနှင့် လွင့်စင်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်တခွင် ပြန့်ထွက်သွားကြသည်။

‘ အာ့ .. အား … ‘ ကော့ပေးထားသလိုဖြစ်နေသည့် ဂျာဂျာ့ရွှေကြုတ စောက်ဖုတ်အဝ လေးကို ကိုလတ်က ပါးစပ်တခုလုံး ဟနိုင်သမျှ ဟကာ ငုံခဲလိုက်ပြီး စုပ်ယူလိုက်ပြန်သည်။ .. ဂျာဂျာ့တင်ပါးကြီးတွေ ကြမ်းပေါ် ဝုန်းကနဲ ပြန်ပြစ်ကျ၏။ တင်ဆုံသားအိအိကြီးတွေသာ မရှိလျှင် တင်ပါးရိုးတွေပင် ကိုျးလောက်သည်။ .. မိန်းကလေးတွေ တင်ဆုံ အိထွားကြတာ သဘာဝတရားက ဒီလိုအချိန်မိုျးတွေအတွက် ကြိုတင်စီမံပေးထားတာပဲ ဖြစ်ရမည်။ .. ခုလဲ ကိုလတ် ဘာဂျာအစွမ်းအောက်တွင် ဂျာဂျာ့တင်ပါးကြီးတွေက ဒလစပ်ခါယမ်းနေလိုက် မြောက်တက် သွားလိုက် .. ပြန်ပြစ်ကျလာလိုက်ဖြစ်နေရာ တင်သားကြီးတွေ အိကနဲ အိကနဲကို ဖြစ်နေရတော့သည်။ နာလို့ နာရမှန်းလဲ မသိ။ .. ဂျာဂျာတို့ ဘာဂျာ အရသာကို ကောင်းကောင်းသိသွားပြီ။ ကိုလတ်က ရိုးရိုး စုပ်နေ မှုတ်နေရာမှ လျှာကြီးထုတ်ကာ အပြားလိုက်လျက်လိုက် .. လျှာဖျားလေးနှင့် အစိလေးကို ထိုးကော်ဆွလိုက် .. နှုတ်ခမ်းသားတဖက်စီကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနှင့် ဖိညှပ်ဆွဲယူလိုက် လုပ်နေလေရာ ဂျာဂျာ ကော့ကော်ကန်ကား ဖြစ်နေရတော့သည်။ .. အရည်တွေလဲ ထွက်ကျလာလိုက်တာ ကိုလတ်နှုတ်ခမ်းတွေလဲ ပေပွနေပြီ။ .. ဒါနဲ့တင်မရပ်သေးပဲ ထပ်ထွက်လာသောအရည်တွေက ကြမ်းပေါ်မှာ အိုင်ထွန်းလို့ကို နေပြီ။ .. ဘယ်နှစ်ချီတောင် ပြီးကုန်ပြီလဲ မသိတော့။ .. ‘ အယ် .. အယ် … မလုပ်ပါနဲ့ ဒါလေးတော့ … ‘ အောaက်မှာ ဘာဂျာပေးနေရင်းက ကိုလတ်လက်ကြီးတွေက အပေါ်ဘက်တရွေ့ရွေ့တက်လာကာ ဘရာစီယာ လေးကို လှမ်းကိုင်လာတော့ ဂျာဂျာ ပြာပြာသလဲပင် ကျောလေးကြွပြီး အမြန်ချိတ်ဖြုတ်ပေးလိုက်ရသည်။ မဟုတ်လျှင် ဒါလေးလဲ ကိုလတ်က ချမ်းသာပေးမှာမဟုတ်။ .. ဆွဲဖြဲပြစ်နေဦးမှာ။ ခုတော့ ဂျာဂျာ့အပေါ်ပိုင်းလဲ ဗလာကျင်းသွားပြီ။ ကိုလတ်က ဂျာဂျာ့ကိုယ် အပေါ်ပိုင်းဆီ လျှောကနဲတက် လာပြီး အရည်တွေပေပွနေသော နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနှင့် ဂျာဂျာ့ နို့အုံကြီးတွေကို အငမ်းမရ စို့လိုက်ပြန်သည်၊ ‘ ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ‘ ‘ အား .. အင့် .. အဟင့် … ‘ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် တခုမှ ခံရချက် မသက်သာပါလားနော် .. ။ ဂျာဂျာ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ တွေးမိသည်။ … စောစောက အောက်ပိုင်းမှာ ဘာဂျာပေးခံရတာကလဲ တမိုျး ခံစားချက်ပြင်းထန်သလို အခု အပေါ်ပိုင်းမှာ နို့စို့ခံရတော့လဲ ရင်ထဲက နှလုံးသားတွေပါ ကိုလတ်ဆီ ပါသွားပြီလား ထင်မှတ်မှားရပြန်သည်။ .. ကိုလတ်က ဒလကြမ်းကို အားမနာတမ်း စို့နေသည်။ … ဘယ်ဘက်ကိုစို့လျှင် ညာ၊ ညာဘက်ကိုစို့လျှင် ဘယ်ဘက်နို့အုံကို လက်နှင့်အပီအပြင် သမ သေးသည်။ တော်တော်ကြာလာတော့ ဂျာဂျာ မခံနိုင်တော့ … ။ နို့အုံသားနုနုလေးတွေ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကျိန်းစပ်နာကျင်လာရပြီ။ ကိုလတ်စို့သမျှ ရင်ဘတ်လေး ကော့ကော့ပြီး ခံနေရသည်မို့ နောက်ကျောတွေလဲ ညောင်းလှပြီ … ။ အောက်မှာလဲ အရည်တွေ အိုင်ထွန်းနေပြီ။ … ‘ အို … ဆရာရယ် … စို့လို့ မဝသေးဘူးလား … တော်ပါတော့ … ‘ ဂျာဂျာ ထုတ်ကိုတောင်းပန်ရတော့သည်။ အရင်က သူမတောင့်တနေခဲ့ရသော အထိအတွေ့တွေက ခုလို တကယ်တမ်း ကြုံလာရတော့ ထင်ထားသည်ထက်ကို ကောင်းနေပေမယ့် ကိုလတ်က ကြမ်းလွန်းတော့ ဂျာဂျာ မခံနိုင်ဖြစ်လာရခြင်းပါ … ။ ကိုလတ် စိတ်ဆိုးသွားမှာလဲ စိုးရိမ်နေမိသည်၊ .. အာရုံတွေ များလိုက် ပါဘိတော့ ဂျာဂျာရယ် … ။ ကိုလတ်က ဒီတခါတော့ ဂျာဂျာ့စကားကို နားထောင်သည်။ နို့စို့နေတာ ရပ်လိုက်ပြီး ပက်လက်လေးဖြစ်နေသော ဂျာဂျာ့ပေါ် တကိုယ်လုံးထပ်မိအောင် လျှောကနဲ တက်လာကာ နေရာပြောင်းယူလိုက်သည်။

ဂျာဂျာ့နို့အုံထွားထွားကြီးတွေက ကိုလတ်ရင်ဘတ်အောက်မှာ ပြားကနဲဖြစ်သွားပြီး ဘေးဘက်ကိုပင် နို့အုံသားတွေ လျှံကျလာသည်။ မျက်နှာချင်း အအပ်မိတွင် ကိုလတ် နှုတ်ခမ်းကြီးတွေက ခုနကမှနှုတ်ခမ်းဆိုးဆေး ပါးပါးပြန်တင်ထားသည့် ဂျာဂျာ့နှုတ်ခမ်း အိအိထွေးထွေးလေးတွေကို မလွတ်တမ်းဖမ်းစုပ်ထားလိုက်သည်။ အသာအယာဖွဖွလေး စုပ်နမ်းတာမိုျးမဟုတ်ပဲ ပါးစပ်ကို အကျယ်ဆုံးဟကာ တရှိန်ထိုးစုပ်ပြစ်လိုက်ခြင်းမို့ နှုတ်ခမ်းဒေါင့်နားက မှဲ့နက်ကလေးပင် ကိုလတ်၏ စုပ်နမ်းသည့် စက်ကွင်းထဲ ဝင်သွားရသည်။ ကိုလတ်က ဒီမှဲ့နက်လေးကိုကြည့်ပြီး ဂျာဂျာ့ကို စွဲလမ်းနေခဲ့ရ သူမို့ မှဲ့နက်လေးကို လျှာထိပ်နှင့် အသာထိုးကာ ရက်ရက်ပေးနေပြန်သည်။ ခံစားမှုက ထုတ်ဖော်ပြောရန် ခက်လှအောင်ကို ဂျာဂျာ့အတွက် ထူးခြားဆန်းသစ်လှသည်။ … အရင်ဘဲ ကိုလွင်က ဒီမှဲ့လေးအကြောင်း ကဗျာတွေဖွဲ့ပြ တတ်တာကလွဲလို့ ကိုလတ်လို လက်တွေ့ဆန်ဆန် မလှုပ်ရှားတတ်ခဲ့။ .. ခုတော့ ဒီမှဲ့လေးက ကိုလတ်နှင့် ကျမှ ဂျာဂျာ့အတွက် အဓိပ္ပါယ် ပိုရှိသွားရပြီ။ … ကိုလတ်ကြမ်းသမျှ အံကြိတ်ခံရင်း ဂျာဂျာ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်နေရသည်။ နှစ်ယောက်သား တကိုယ်လုံး ထပ်ကပ်မိနေသည်မို့ အောက်ပိုင်းချင်းလည်း ကပ်နေမိသည်ဖြစ်ရာ ကိုလတ် လီးတံကြီးက ဂျာဂျာ့ဆီးခုံလေးနှင့် ပေါင်တံဖြိုးဖြိုးနှစ်ချောင်းကြားတွင် ညပ်နေသည်။ ဒီတော့ ဇက်ကိုဖိခုျပ် ထားခံရသော မြွေတကောင်လို ကိုလတ်လီးကြီးက ဒေါသတကြီး ရုန်းကန်နေရာ ဂျာဂျာ့ချက်ကောင်းနေရာ လေးတွေကို လျှောက်ပြီးပွတ်တိုက်ထိုးဆွနေသလိုဖြစ်နေရသည်။ .. ဂျာဂျာ မနေနိုင်တော့။ .. ခံချင်လာပြီ။ ‘ ဟင့် ဟင့် … လုပ်ပါတော့ ဆရာရယ် … ဂျာဂျာ မနေနိုင်တော့လို့ပါ … ‘ အရှက်ကို ဘေးချိတ်ပြီး ဂျာဂျာလေး တောင်းပန်ရတော့သည်။ .. ပြောချလိုက်မိပြီးမှ ကိုယ့်စကားကိုယ်ပြန်ရှက်မိတော့ မျက်နှာလေးက ရဲတွတ်သွားသည်။ ကိုလတ်က မျက်နှာချင်းခွာလိုက်ပြီး ခေါင်းထောင်ကာ ဂျာဂျာ့ရှက်မျက်နှာရဲရဲလေးကို အရသာခံကြည့်နေ ပြန်၏။ .. ကိုလတ်မျက်နှာကြီးက ပြုံးပြုံးကြီးလုပ်နေရာ ဂျာဂျာ သီးမခံနိုင်တော့ပဲ ကိုလတ်နှာခေါင်းကြီးကို လိမ်ဆွဲ ပြစ်ထည့်လိုက်မိသည်။ .. ‘ အား … နာတယ် ဂျာဂျာရဲ့ … ‘ ‘ သြော် … သူ့ကျတော့ နာတတ်တယ် … သူများကျတော့ မနာတတ်တာကျနေတာပဲ .. ကိုင်လိုက်ညှစ် လိုက်တာများ ကိုယ်ချင်းမစာ … ဟွန်း .. ‘ ‘ ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား ဂျာဂျာ ရဲ့ …. ‘ ‘ သွားပါ .. ဆရာ့ကိုတော့ ကြောက်တောင်လာပြီ .. အတွေ့အကြုံက ဘယ်လောက်တောင် စုံထားလဲမသိ’ ဂျာဂျာ့ချစ်မျက်စောင်းလေးက ကိုလတ်ရင်ကို ကလိကလိ ဖြစ်စေသည်။ ‘ အဲလို အတွေ့အကြုံစုံလို့လဲ ကိုယ်တကယ်ချစ်တဲ့ ဂျာဂျာ့ကို ရအောင်ဖန်နိုင်တာပေါ့ … ဟုတ်ဖူးလား .. ‘ ‘ ကဲပါ … ဟုတ်ပါတယ် .. ဆရာကြီးရယ် … လုပ်မှာလဲလုပ်ပါဦး .. ဒီက မိန်းကလေးတန်မဲ့တောင်းပန် နေရတာ အားနာပါဦး ရှင်ရယ် … ‘ ‘ အောရိုက် … ‘ ကိုလတ်က ခေါင်းကို ဆတ်ကနဲ တချက်ငြိမ့်လိုက်သည်။

ဂျာဂျာနှင့်သူနှင့်က ရင်ညွန့်ကနေ ဟိုးအောက်အထိ တောက်လျှောက်ဖိကပ်နေသည်မို့ ဂျာဂျာ့ခြေသလုံးလေးတွေကို ကိုလတ်ခြေဖမိုးတွေက ချိတ်လိုက်ပြီး ဂျာဂျာ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကားကားလေးဖြစ်သွားအောင် အသာဆွဲဖြဲချလိုက်သည်။ ကားထွက်သွားသော ဂျာဂျာ့ခြေထောက်လေးတွေပေါ်မှာ ကိုလတ် ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက အလိုက်သင့် ဖိကပ်ပါသွားသည်။ .. နှစ်ယောက်သား အပေါ်ပိုင်းတွေက ထိကပ် နေကြသလို ပေါင်တံတွေ ခြေထောက်တွေက ကားထွက်လျှက်သား တောက်လျှောက် ထိကပ်နေကြသည်။ ဆီးခုံချင်းလဲ ထိကပ်နေကြဆဲ။ … ဒီပုံစံက ကိုလတ်အလွန် နှစ်သက်သည့် ပုံစံ … ပက်လက်လုပ်တာချင်းတူတူ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပုံစံထက် မိန်းကလေးဘက်က ညှစ်အားကိုပိုကောင်းစေသည့် အနေအထားမိုျးဖြစ်သည်။ ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးရမှာ ရှက်တတ်သော မိန်းကလေးတွေ အတွက်လဲ အဆင်ပြေသည်။ .. ထိုအနေအထားအတိုင်း နေရာယူလိုက်ပြီးသည်နှင့် ကိုလတ် ခါးကို အသာကြွလိုက်သည်။ စောစောက ပေါင်တံတွေကြားတွင် ညပ်နေရသော ကိုလတ် လီးတံကြီးက ကြွားကြွားရွားရွား ထောင်ထလာ လေသည်။ .. ကိုလတ်က လက်တဖက်ကိုအောက်လှိုျပြီး သူ့လီးကြီးထိပ်နှင့် ဂျာဂျာ့ စောက်ဖုတ်လေး အဝ တည့်သွားအောင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ တည့်ပြီဆိုသည်နှင့် လက်ပြန်သိမ်းကာ ခါးကိုပြန်ဖိချလိုက်တော့၏ ‘ ဗြွတ် …… ‘ ‘ အား ဟားဟား …. သေပြီ သေပြီ .. ‘ စောစောကတော့ သူပဲ လုပ်ပါတော့ဆိုပြီး တကယ်လုပ်တော့ ဂျာဂျာ ခေါင်းကိုခါရမ်းကာ ကိုလတ်ရင်ဘတ်ကြီးကို အတင်းတွန်းပစ်နေသည်။ … မိန်းကလေးတွေများ မူယာမာယာကိုများတယ်ဆိုတာ ဒါမိုျးထင်ပါ့ ။ ရည်းစားရှိနှင့်ပြီးသားပေမယ့် ပါကင်မဖွင့်ရသေးသော အပိုျလေးမို့ ဂျာဂျာ့စောက်ဖုတ်လေးက တင်းကြပ်စီးပိုင်နေကာ အဝင်မလွယ်လှပဲ ဖြစ်နေသည်။ ကိုလတ်လဲ အခြေအနေအရ ခါးကိုအဆုံးဖိမချသေးပဲ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိနှဲ့ကာ သွင်းနေလိုက်၏။ ‘ ဗြိ .. ဗြိ .. ‘ ‘ အား … အား … နာတယ် .. နာတယ် ဆရာရဲ့ … တော်ပါတော့ … အိုး … ‘ ကိုလတ်က တဖြည်းဖြည်းချင်းနှဲ့သွင်းနေသဖြင့် ဂျာဂျာ အော်နေသည့်ကြားမှပဲ ကိုလတ် လီးတံကြီးက တွင်းပေါက်ထဲ မြွေဝင်သလို တအိအိထိုးဝင်နေသည်။ .. သို့ပေမယ့် လမ်းတဝက်လောက်အရောက်မတော့ အထဲမှ အတားအဆီးလေးတခုက ရှေ့ဆက်မတိုးရန် အာခံနေလေသည်။ .. သြော် .. ဂျာဂျာ အပိုျစင်လေး ရှိသေးတာပဲ .. သေချာသွားပြီလေ။ ကိုလတ်က ရွှီကနဲ လေတချက်ချွန်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ခါးကို အသာပြန်မတ်လိုက်ပြီး အံတချက်တင်းတင်းကြိတ်ကာ ဂျာဂျာ့အတွက် ဟိုအရင်ကတဲက မျှော်မှန်းသိမ်းဆည်းထားခဲ့ရသမျှ အားတွေအင်တွေကို အကုန်ထုတ်သုံးကာ ဆောင့်ချလိုက်တော့သည်။ ‘ ဗြစ် … ဖောင်း … ‘ အပိုျစင်အမှေးလေးက ဗြစ်ကနဲပေါက် … ပြီးလဲပြီးရော အရှိန်နှင့်ထိုးဝင်လာသည့် ကိုလတ်လီးကြီးက ဂျာဂျာ့စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိအောင် ဝင်သွား .. ဆီးခုံချင်းက ဖောင်းကနဲဆောင့်မိ … အဖြစ်အပျက်တွေက တဆက်တည်း ဖြစ်ပွားသွားသည်။ ဂျာဂျာ အမယ်လေး တရန်ပင် အချိန်မရလိုက်တော့။ … ပါးစပ်လေး အစွမ်းကုန်ဟကာ ခေါင်းလေးနောက်ပြန်လန်ထွက်သွားစဉ်မှာပင် ကိုလတ်က အောင်လံစိုက်ထူ လိုက်ပြီးသား ဖြစ်သွားတော့သည်။ … ကိုလတ်လီးကြီး၏ ကျောဘက်မှ ဂေါ်လီလေးနှစ်လုံးကလဲ တာဝန်ကျေစွာဖြင့် ဂျာဂျာ့အစိလေးကို ဒလကြမ်း ပွတ်ဆွဲချသွားရာ ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်းထသွားရတော့သည်။ … သြော် .. လူ့ဘဝ အရသာဆိုတာ ဒါပါလား နော် … ။ အောင်လံတဆုံးစိုက်ပြီးသည်နှင့် ကိုလတ်က ဂျာဂျာ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲမထုတ်သေးပဲ ဆက်ကာ ဖိထားသည်။ တအင်းအင်း ညဉ်းသံလေးတွေနှင့်အတူ ဂျာဂျာ့ခြေထောက် ပေါင်တံနှင့်ဖင်ဆုံကြီးတွေက တရွရွကြွတက် ရုန်းကန်နေကြသည်။ ကိုလတ်က ကြွခွင့်မပေးပဲ အားထည့်ကာ ဇွတ်ဆက်ဖိထားတော့ ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံး သွေးတွေ ဆူပွက်တက်လာတော့သည်။ .. အပိုျမှေးလေးပေါက်သွားလို့ နာဖို့တောင် သတိမရနိုင်တော့။ အထဲက စောက်ဖုတ် အတွင်းသားလေးတွေက တလှုပ်လှုပ်တရွရွနှင့် ကိုလတ်လီးကြီးကို ဆီးကြိုထွေးပွေ့ထားကြသည်။ သွေးထဲသားထဲမှ ဆိမ့်တက်လာသော အရသာတွေက ဂျာဂျာ့တကိုယ်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားကြသည်။ … သြော် … အလိုးခံရတာ ဒီလောက်အရသာရှိမှန်းသာကြိုသိရင် ဂျာဂျာတို့ ဒီအရွယ်အထိအောင်တောင် မနေပဲ အစောကြီးကတည်းက ယောကျာ်းယူပြစ်လိုက်ပြီးသား ရှိရော့မည်။ .. ခုလဲ နောက်တော့ မကျသေး ပါဘူးလေ … အရွယ်က ခုမှ ၂၅ ရှိသေးတာပဲ။ .. ရှေ့လျှောက် ဘဝမှာ တဝကြီး အလိုးခံဘို့ အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်ပါသေးသည်လေ … ။ ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် ဂျာဂျာ မပွင့်တပွင့်လေး ပြုံးလိုက်မိတော့ ကိုလတ်က မျက်မှောင်ကုံျ့သွားသည်။

သူကဖြင့် သနားလို့ တအားတောင်မဆောင့်သေးပဲ ခနနှပ်ပေးထားတာကို မချောက ဘာထင်နေလဲမသိ .. လို့ ကိုလတ်က တွေးမိသွားသည်။ ဒီလူ ဒါအကုန်ပါပဲလို့များ ထင်နေရော့သလား မပြောတတ်။ ဒီလောက်တောင်ရှိလှတာ တွေ့ကြသေးတာပေါ့။ … ကိုလတ် တလွဲတွေးမိသွားတာက ဂျာဂျာ့အကြိုက်ဖြစ်သွားသည်။ ကိုလတ်က စောစောက သနားချင် ညှာချင်နေသည့်စိတ်တွေကို စွန့်လွှတ်ကာ အသားကုန် ကုံျး လိုးတော့ သည်ကိုး … ။ ဂျာဂျာကလဲ ဒါမိုျုး အားရပါးရ အလိုးခံချင်နေပြီမို့ ဆန္ဒနှင့်လက်တွေ့ တထပ်တည်းကျသွားရ လေတော့သည်ပေါ့။ … ‘ ဖုံး ဖုံး .. ဖတ်ဖတ် … ‘ ‘ အား အ … အား အ … ‘ ကိုလတ်ဆောင့်သံ နှင့် ဂျာဂျာ့နှုတ်မှ အလိုလိုပွင့်ထွက်လာသော ညဉ်းသံလေးတွေက အခန်းထဲမှာ စည်းဝါး မှန်မှန် လွင့်ပျံနေသည်။ ပါကင်ဖွင့်ပြီးကာစလေးလဲဲဖြစ် … ဖရော့ခ် ပုံစံ၏အားသာမှုကလဲ ကူညီနေဆိုတော့ ကိုလတ်အတွက်တော့ အထိအတွေ့က ထူးရှယ် ဖြစ်နေရတော့သည်။ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း အောက်မှ ဂျာဂျာ ရဲ့ စိတ်ထစရာ တင်ဆုံကြီးတွေက လေမွေ့ယာတခုအလား ပြန်ပြန်ကန်တင်ပေးနေကြမှုကလည်း အရင်က လိုးခဲ့ဘူးသည့် ဘယ်မိန်းကလေးတွေနှင့်မှ မတူအောင် အရသာထူးလှသည်။ .. ပိန်ပိန်ပါးပါးလေးတွေက ကိုယ်ဟန်ကျော့သလေးဘာလေးနှင့် ခုလို အရသာမိုျးကျ ဘယ်လိုမှ မပေးစွမ်းနိုင်တာ ဘယ်သူငြင်းချင်ကြ သေးသည်လဲ … ။ သြော် ဒီလို တင်ဆုံကြီးမိုျးနှင့် ဂျာဂျာ့ကိုဖြုတ်ခွင့် လိုးခွင့်ကြုံတာ သူကား ကုသိုလ် ထူးပေစွ။ ဂျာဂျာ့ကိုယ်လေးက အောက်မှာ တလူးလူးတလိမ့်လိမ့်ဖြစ်နေတိုင်း ရင်နှစ်မွှာကြားမှ နို့အုံအိအိကြီးတွေကလည်းပဲ တအိအိနှင့် ကိုလတ်ရင်ဘတ်ကို လာရောက်ပွတ်သပ်နေကြသည်မှာ ကိုလတ်တော့ တညလုံးသာ ဒီလို နေနေလိုက်ချင်စိတ် ပေါက်မိတော့သည်။ … အားပြတ်လို့ သေချင် သေသွားပလေ့စေ လေ။ … ‘ ဂျာဂျာ အလိုးခံလို့ကောင်းရဲ့လားဟင် ခံကောခံနိုင်ရဲ့လား ….. ‘ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် မနားတမ်းဆောင့်လိုက်ပြီးမှပဲ ကိုလတ်က စကားမေးဖော်ရတော့သည်။ မခံနိုင်လို့ အသက်ထွက်မည့်သူသာဆို ဘယ်နှစ်ခါလောက် သေပြီးလောက်ပြီလဲ မသိ။ .. ဂျာဂျာ့လို အိုးကောင်းမောင်းသန် မို့သာ တော်တော့သည်။ ‘ အား … ရှီး … ကောင်းတယ်ဆရာ … အလိုးခံနိုင်ပါတယ် .. ဟို ဟိုလေ … ‘ ဂျာဂျာက စကားဆက်ရ ခက်နေသည်။ ‘ ပြောလေ ဂျာဂျာရဲ့ .. ‘ ‘ အဟင်း … ဂျာဂျာ ရှက်လို့ .. ပြောရမှာ …. ‘ ‘ သြော် .. ဂျာဂျာရယ် .. ဒီအခြေအနေရောက်မှများ ရှက်နေရသေးတယ် .. ပြောသာပြော .. ‘ ‘ ဟို ဟိုလေ .. ဒီပုံစံနဲ့ အလိုးခံရတာ အားမရသလိုပဲ ဆရာရယ် … ‘ အလဲ့ … မရွှေချောက အလာကြီးပဲ။

ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါသည် .. ဒီ ဖရော့ခ် ပုံစံက ယောကျာ်းလေးတွေ အတွက်တော့ ညှစ်အားကောင်းကောင်းပိုခံစားရသည်။ ပေါင်တံနှင့်ခြေသလုံးလေးတွေ၏ အထိအတွေ့ကိုပါ တပြိုင်တည်း ခံစားရသည်ရောကြောင့် ပိုဖီးလ်လာသော်လည်း မိန်းကလေးတွေအတွက်ကျတော့ဖြင့် အဝင်မနက်လှသဖြင့် အထဲမှာ နင့်နင့်နဲနဲ မရှိလှသောကြောင့် တခိုျ့မိန်းကလေးတွေက လုံးဝ အားမရ ။ အထူးသဖြင့် စိတ်ထန်သော သွေးသားဆူသော ဂျာဂျာ့လို မိန်းကလေးတွေအတွက်တော့ မထိတထိလိုသာပဲ ဖြစ်နေရသည်ပေါ့။ … ကဲလေ … ပရိသတ်က တောင်းဆိုလာမှတော့ ပုံစံပြောင်းကြယုံပေါ့။ … ‘ ကဲ … ဒါဆို ပုံစံပြောင်း လိုးကြမယ် … ဟုတ်ပြီလား … ‘ ‘ ဟုတ် … ‘ ကိုလတ်က သူ့ဟာကြီးကို ဂျာဂျာ့အထဲမှ ဇတ်ကနဲ ဆွဲနှုတ်လိုက်၏။ ဂျာဂျာ့ရင်ထဲ ဟာပြီးကျန်ခဲ့သည်။ … အသာအယာနှုတ်တာမဟုတ်ပဲ ဇတ်ကနဲဆွဲနှုတ်တာဆိုတော့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေတောင် အပြင်ကို စွိကနဲ စူထွက် ပါသွားရပြီးမှ တဖြည်းဖြည်း ပုံမှန်နေရာ ပြန်ရောက်သွားရသည်။ ‘ ကဲ .. ဂျာဂျာ ခနထဦး … ပြီးတော့ လေးဘက်လေး ထောက်ပေး … ‘ ဂျာဂျာက စွေ့ကနဲထကာ လေးဘက် ကျော့ကျော့လေး ထောက်လိုက်သည်။ မြန်မြန်လုပ်မှ .. အထဲမှာနေရတာ ဟာလှပြီ … ။ ‘ အဲ … ဟုတ်ပြီ .. ခါးလေးကို နဲနဲအောက်နှိမ့်ချလိုက်ပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို နောက်ကို ကော့ထုတ်ပေး ‘ ကိုလတ်က အပီအပြင်ကို လမ်းညွှန်နေသည်။ လက်ကလဲ ဂျာဂျာ့ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လာဖိပေးကာ ပုံစံကျ အောင် လုပ်ပေးနေလိုက်သေးသည်။ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကိုလဲ နောက်ကို ဆွဲကော့ထုတ်ပေးလိုက်သေး၏။ ‘ အဲ .. ဟုတ်ပြီ … ရပြီ .. ‘ ဂျာဂျာ့ပုံစံက ဒီလို စတိုင်လ် နှင့်လဲ အရမ်းကို ဆွဲဆောင်အား ကောင်းနေလေသည်။ ကြည့်လိုက်ပါဦး … လက်လေးက ခပ်ယိုင်ယိုင်လေးထောက်ထားသည်။ .. သေးသိမ်သောခါးလေးက ခုလိုလေးဘက်ထောက် နေတော့ ပိုပြီးတော့ကို သေးသွယ်သွားသလားထင်ရသည်။ တင်သားကားကားကြီးတွေကလဲ ပိုပြီး စွင့်တက်လာကြသည်။ .. ရင်ဘတ်အောက်မှာတော့ ဗူးစင်မှ ဗူးသီးကြီးတွေလို နို့ကြီးနှစ်လုံးက တွဲလောင်း ကျနေကြသည်မှာ အသဲယားစရာ … ။ အဲ .. ကိုလတ် ဒီလောက်ပွဲကြမ်းပစ်လိုက်သဖြင့် ဂျာဂျာ့ခေါင်းမှ သူနာပြုခေါင်းဆောင်း လေးကတော့ ပြုတ်ကျနေပြီးတော့ ဆံပင်လေးတွေလဲ ကလစ်တွေ ညှပ်တွေပြုတ်ပြီး ဖရိုဖရဲ ဝဲကျနေရသည်ပေါ့ …။

ဒါပေမယ့် ဒီလို ဖရိုဖရဲလေး ဖြစ်နေတာကိုက တမိုျးဆွဲဆောင်အားတိုးကာ ရမက်တွေ ပိုထန်စရာ ဖြစ်နေရတော့သည်။ … ဖင်ဆုံကြီးနှစ်ခြမ်းကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား တွေကတော့ ကိုလတ်ကို လာလှည့်ပါ လိုးလှည့်ပါ ဆော်လှည့်ပါနှင့် ခေါ်နေကြပြီ။ … ကိုလတ်က ဂျာဂျာ့ ရင်ခုန်စရာ အိုးကြီးနောက်မှာ ကပ်ပြီး ဒူးထောက်ချလိုက်၏။ ငယ်ဖော် လီးတံကြီးက တာဝန်ကို ဦးလည်မသုန် ထမ်းရွက်ဖို့ တယမ်းယမ်းနှင့် အသင့်ဖြစ်နေပြီ။ … ကိုလတ်က ပြူးထွက်နေသော ဂျာဂျာ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေအဝကို သူ့လီးကြီး အသာတေ့လိုက်၏။ တော်တော်နှင့် ထိုးမသွင်းသေးပဲ စောက်ဖုတ် အဝမှာတင် တရွရွပွတ်ကာ လက်တွေကလဲ ဂျာဂျာ့တင်ပါးကြီးတွေကို အသာအယာ ပွတ်သပ်လိုက် ညှစ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ ဂျာဂျာ့တင်ဆုံကြီး တယမ်းယမ်းဖြစ်လာ တော့သည်။ မြန်မြန်များ ဝင်သွားလို ဝင်သွားငြား ကိုလတ်ရှိရာ နောက်ဖက်ကို ဖင်ဆုံကြီးက ဇွတ်တိုး လာသည်။ .. ကိုလတ်က ညစ်ကျယ်ကျယ်လေး ပြုံးလိုက်မိ၏။ မယ်ခုမျှော် .. ဆိုတာ ဒါမိုျး ဖြစ်မှာပေါ့။ … ‘ ဗြွတ် ‘ ‘ အား ………….. ‘ ကိုလတ်က အစာလိုက်ဟပ်သလို တယမ်းယမ်းဖြစ်နေသော ဂျာဂျာ့ဖင်ဆုံကြီးကို ဆတ်ကနဲ လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ယင်း တချိန်တည်းမှာပင် စံချိန်လွန် ကိုလတ်လီးကြီးက ဂျာဂျာ့ ပါကင်ဖွင့်ပြီးစ စောက်ဖုတ်လေးထဲ အဆုံးထိတိုင် တဟုန်ထိုး ထိုးဝင်သွားတော့ ဂျာဂျာ ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်မိသည်။ တင်ပါးကြီးတွေက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ခါယမ်းထွက်သွား၏။ ‘ အား … ဆရာရယ် .. အထဲမှာ သားအိမ်ကိုထိုးမိနေပြီ .. အား .. အား … ‘ ဂျာဂျာ့ဖင်ကြီးက ရမ်းထွက်သွားပေမယ့် ကိုလတ်က သူ့ဟာကြီးကို ကျွတ်မထွက်သွားအောင် အတင်းဖိပြီး ထိုးထည့်ထားတော့ အထဲက ဂျာဂျာ့သားအိမ် အဝလေးကို ကိုလတ်ထိပ်ဖူးကြီးက ဒလကြမ်းထိုးဖိနှိုးဆွပေး သလို ဖြစ်သွားရသည်မို့ ဂျာဂျာ မျက်ရည်တွေပင် လည်တက်လာအောင် ထိထိမိမိ ခံစားလိုက်ရသည်။ စောစောကပုံစံနှင့် အားမရပါဆိုသည့် မိဂျာဂျာတယောက် အားရယုံမက အီဆိမ့်ပြီးကို တက်သွားရလေပြီ။ ခါးလေးက ပိုညွှတ်ကျသွားသည်။ .. ရှေ့မှာထောက်ထားသော လက်လေးတွေပါ ခွေကျချင်သလိုလို ယိုင် ထိုးသွားသည်မို့ မျက်နှာနှင့်ကြမ်းပြင်မဆောင့်မိအောင် မနဲအားတင်းကာ ပြန်ပြီး မတင်လိုက်ရ၏။ .. ခုလို ဂျာဂျာ ခွေခွေလေးလဲကျလုလုဖြစ်သွားပြီးမှ အတင်း အားခဲကာ လက်ကလေးတွေထောက်ပြီး ပြန်ရုန်းထလာပုံက ကိုလတ်မျက်စိထဲမှာ အလွန်ကိုကြည့်ကောင်းသွားရသည်။ ရမက်တွေ ပိုထန်လာသည်။ သူပြောလို့ ပုံစံပြောင်းပေးထားရတာပဲ .. ခွေယိုင်ရုံမကလို့ ပုံလျက်ပဲ လဲကျကျ .. သနားနေစရာ မလို ပါဘူးလေ ဆိုသောစိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာသည်။

ကိုလတ်စိတ်တွေကို လွှတ်ပေးလိုက်မိတော့သည်။ ….. ကိုလတ်က ဂျာဂျာ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်လုံးနှင့် စုံကိုင်ဆွဲထိန်းထားလိုက်သည်။ .. ပြီးတော့ ဂျာဂျာ့တင်ပါးအိအိကြီးတွေ လှိုင်းလေးတွေထကာ တုန်တုန်တက်သွားသည်အထိကို အားရပါးရ ပြစ်ပြစ်ပြီး ဆောင့်ချနေလိုက်တော့သည်။ .. ပထမတော့ ဂျာဂျာ ငါးရံ့ပြာလူး ခါယမ်းနေသေးသည်။ … သို့ပေမယ့် ခနကြာတော့ အထာကျသွားပြီး သူမကိုယ်သူမ ဟန်ချက်ညီအောင် ထိန်းနိုင်သွားသည်။ ခွေလဲကျမည့် အရိပ်အယောင် မရှိတော့ … ။ ကိုလတ် ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ စည်းချက်ကျကျ သူမတင်ပါးကြီးတွေကို နောက်ပစ်ပစ်ပေးပြီး တက်ညီ လက်ညီလေးပင် လှုပ်ရှားပေးလာလေသည်။ ခုမှ ဒီပုံစံနှင့် အလိုးခံရတာ ဂျာဂျာ အထာကျသွားပြီ။ အရသာလဲ အကြီးအကျယ် တွေ့သွားရပြီ။ … ဂျာဂျာ နောက်ပေး ပေးတတ်လာတော့ ကိုလတ်လဲ ဆောင့်ရတာ အရသာပိုတွေ့လာသည်။ တကယ်ပါ … သူအရင်ဖြုတ်ခဲ့ လိုးခဲ့ဘူးသည့် မိန်းကလေးတွေထက်ကို ဒီဆရာမလေး ဂျာဂျာ့ဆီမှာ ပြောပြရ ခက်လှသော ဆွဲဆောင်အား တခုခု ရှိနေတာအမှန် ။ .. နောက်ထပ် မိန်းမတွေ ရာချီလိုးလို့ကော ဒီလို စိတ်ပါလက်ပါ ငြိတွယ်မှုမိုျး ရမည်ဟု မည်သူ အာမခံနိုင်ပါမည်နည်း။ .. တသက်တာအတွက် သူမကို အပိုင်ဖြုတ်ခွင့် လိုးခွင့်လိုင်စင်ရရှိအောင် လက်ထပ်ယူလိုက်တော့မည်ဟု ကိုလတ် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။ ဒီအတွေးလေး ဝင်လာတော့ ဂျာဂျာ့ကိုလိုးရတာ ပိုကြည်နူးစရာကောင်းလာသည်။ ကြိုက်ကုန်းတယောက်ကို လိုးနေရသလိုမိုျး မခံစားရတော့ပဲ ဘဝကြင်ဖော်လောင်း ကောင်မလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး လိုးနေရသလိုဖြစ်လာပြီမို့ ကိုလတ်ခံစားမှုတွေက ပိုမို ဆန်းသစ်လာသည်။ ခံစားမှုတွေ ဆန်းသစ်လာတော့ ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ပိုပြင်းလာသည်။ သုတ်ကလဲ ထွက်ကိုမလာတော့။ အချိန်တွေ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိတော့ … ။ ခံနေရသော ဂျာဂျာတော့ မြော့နေလေပြီ။ … စောစောက ကိုလတ် ဘာဂျာပေးထားစဉ်က နှစ်ချီသုံးချီ ပြီးထားပြီးသားမို့ ဒီတချီကျတော့ တော်တော်နှင့်တော့ မပြီးနိုင်သေး … ။ ကြာတော့ ဒူးတွေ နာလာပြီ။ ရှေ့မှာထောက်ထားရသော လက်လေးတွေလဲ ညောင်းလှပြီ။ .. ကိုလတ်ကတော့ ဘယ်ကမ္ဘာအထိ ကို ဆက်ဆောင့်နေဦးတော့မည်မသိ။ .. သို့ပေမယ့် ကိုလတ်က မိန်းမမိုျးစုံနှင့် အတွေ့အကြုံစုံထားသူမှန်း ဂျာဂျာ သိနေတော့ သူမကျမှ ခံနိုင်ရည်မရှိလို့ အထင်ခံရမှာ တနည်းအားဖြင့် အထင်သေးသွားမှာလဲ ဂျာဂျာ ကြောက်သည်။ .. ကိုလတ်စွဲသွားမှ သူမ ဘဝလဲ ကြိုက်ကုန်းမဖြစ်ရပဲ တည်တည်တန့်တန့် ပွဲတက်မယားဖြစ်ခွင့်ရမှာ မဟုတ်လား။ .. ဒီတော့လဲ ဂျာဂျာ့မှာ ကိုလတ် လိုးသမျှ ဆောင့်သမျှကို အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ခံယင်း အဝတ်ပုံကြီး တခုလို ပျော့ခွေမကျသွားအောင် အစွမ်းကုန် တောင့်ထားရရှာလေတော့သည်။ နဖူးဆံစပ်မှာလဲ ချွေးဥလေး တွေပင် သီးထနေပြီ။ ကိုလတ်ကတော့ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို စုံကိုင်ညှစ်ကာထိန်းထားရင်း ဆောင့်လိုက်၊ .. တချီတချီကျပြန်တော့ ဗူးသီးကြီးတွေလို တွဲလောင်းကျကာ ဗရမ်းပတာ ခါယမ်းနေသော ဂျာဂျာ့နို့အုံကြီးတွေကို ရှေ့ကိုကိုင်းပြီး လှမ်းဆုပ်နယ်လိုက်နှင့် အပီအပြင်ကို လိုးနေလေတော့၏။

တခါတခါကျပြန်တော့လဲ ဂျာဂျာ့ကျောပြင် ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်မှာ အသာမှောက်ချကာ ဂျာဂျာ့ကျောလေးနှင့် သူ့ပါးတွေကပ်ထားရင်း အမောဖြေသလို လုပ်ကာ အသာညှောင့်လိုး နေတတ်ပြန်သေးသည်။ ခနလောက် အဲဒီလို ညှောင့်လိုးပြီးလို့ သက်လုံပြန်ကောင်း သွားသည်နှင့် နဂိုအတိုင်း အသားကုန် ပြန်ဆောင့် လိုးပြန်တော့၏။ ဂျာဂျာ့မှာသာ နားခွင့်မရ .. အမောလေးမှ ဖြေခွင့်မရပဲ တလစပ်ကို အလိုးခံနေရလေတော့သည်။ … ဒီပုံစံပြောင်းလိုးတာ နာရီဝက်ကျော်လာပြီထင်သည်။ .. ဂျာဂျာလဲ မျက်လုံးတွေပြာ ခေါင်းတွေ မူးလာပြီ။ စောစောကလို ရင်ချင်းအပ် ခြေထောက်တွေကား အနေအထားလေးမှာ အသာနှပ်မနေခဲ့မိတာ မှားလိုက်လေ ခြင်း လို့ ခုမှ နောင်တရမိသည်။ .. သို့ပေမယ့် ခုချိန်မှတော့ ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့ပြီပဲ။ … တဖြည်းဖြည်း ခံရင်းခံရင်းနှင့် ဂျာဂျာ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ခံစားမှုတွေ ပြန်ပြီး ဆန်းသစ်လာသည်။ .. ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာသည်။ အူထဲအသည်းထဲမှ တလှိုက်လှိုက် ဖြစ်လာသည်။ နို့အုံကြီးတွေ တင်းထလာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ကျိန်းစပ်ကာ ထောင်မတ်ချွန်ကော့ လာကြသည်။ .. ဂျာဂျာ အသက်ရှုတွေ ပိုမြန်လာသည်။ .. ပြီးတော့မည် နောက်တချီ … ။ ‘ အ .. အား … ဆရာရယ် .. ပြီးပြီ ပြီးပြီ .. ဂျာဂျာပြီးပြီ … ကောင်းလိုက်တာ .. အိုး မိုင်ဂေါ့ဒ် … ‘ ဂျာဂျာ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ အရည်တွေ ဖွီးကနဲ ပန်းထွက်လာသည်။ ကိုလတ်လီးကြီးနှင့် ကြပ်သိပ်ပြည့်နေသည့်ကြားထဲမှ အတင်းကို တိုးထွက်စီးကျကုန်၏။ ဂျာဂျာ့အသံလေးက တုန်ယင်စွာအဖျားခတ်ရင်း တိမ်ဝင်သွားတော့သည်။ ဂျာဂျာ ဘယ်လိုမှ မတောင့်ထားနိုင်တော့ .. အားတွေအင်တွေ အကုန် ကုန်ပြီ။ ကိုလတ်လီးကြီး တပ်လျှက်တန်းလန်းနှင့်ပင် လက်ပစ်ခြေပစ်ကို ဟပ်ထိုးလဲကျ သွားရရှာလေတော့သည်။ ကိုလတ်လဲ မပြီးသေးသော သူ့လီးကြီးကို ဂျာဂျာ့အထဲ စိမ်ထားရင်းနှင့် ဂျာဂျာ့အပေါ် အသာထပ်လျှက် မှောက်ချကာ မှိန်းနေလိုက်လေတော့၏။ ခနနေလို့ ဂျာဂျာ အမောပြေလျှင်တော့ နောက်တပွဲနွှဲရန် အဆင်သင့်ပြင် စောင့်စားရင်း ဂျာဂျာ့ လည်ဂုတ်သား ဝင်းဝင်းလေးတွေကိုသာ ခပ်ဖွဖွလေး ငုံခဲနေလိုက်မိပါတော့သတည်း … ပြီးပါပြီ။